O tür vasat insanları söylediklerini duymayarak canımMerhaba.burda bir çok konu okudum.ben de kendi hikayemi anlatayım,belki içimdeki sıkıntı biraz olsa hafifler diye düşündüm
4yıl peşimden koşan,en sonu beni ikna eden birisi ile evlendim.hemen hamile kaldım,istemeden.ilk 10cu günümüzden kavga etmeye başladık.sürekli küs barış,ayrı yaşadık.en sonunda boşandık.8ay oldu boşanalı.duygu durumum sürekli deyişiyor,bir hafta çok mutluyken bir hafta depresyonun dibindeyim.sürekli gelecek endişesi beni boğuyor.birisi çocuğum olduğunu duyar duymaz eşin nerde diye soru soruyor.ayrıldım diyince de niye çocuk için mücadile etmedim,ah yazık falan diyor.insanların boşanmaya verdiyi tepkilerden çok sıkıldım.antidepresan da kullandım,faydası olmuyor.boşanmış kadınlar bu durumla nasıl baş ediyorsunuz? Ben aslında kimseye ihtiyaç duyacak biri deyilim,hayatımda erkek olmadan da mutlu ola bilirim,bu insanların sanki ölmüşüm gibi davranmalarından nasıl kurtulucam?
Böyle hissetmenizin sebebinin toplum olduğunu bilin. Onlar size baskı yaptıkça eski eşinizle ne kadar mutsuz olduğunuzu hatırlatın kendinize tartıştığınız sizi kırdığı anları düşünün. Kimse boşanmak için evlenmez siz boşandıysanız çocuk varken demek ki huzurunuz yokmuş. Huzursuz bir ortamda psikolojisi bozuk bir çocuk yetiştirmek inanın daha kötü olurdu. Konuşanları da susturun güzel dille zaten boşanmış insana eski evliliğin muhabbeti neden yapılır anlam veremem b türlü herkes kendi işine baksa keşke. Bende boşandım ama kmse keşke biraz daha dursaydın falan demedi galiba duruşumdan dolayı çekindiler lafa söze gelemem bilir herkes sizde biraz sert durun kimse karışmasın hayatınıza sizin özeliniz bu o evde yaşanılanları kim biliyo sizden başka? Kimse.Merhaba.burda bir çok konu okudum.ben de kendi hikayemi anlatayım,belki içimdeki sıkıntı biraz olsa hafifler diye düşündüm
4yıl peşimden koşan,en sonu beni ikna eden birisi ile evlendim.hemen hamile kaldım,istemeden.ilk 10cu günümüzden kavga etmeye başladık.sürekli küs barış,ayrı yaşadık.en sonunda boşandık.8ay oldu boşanalı.duygu durumum sürekli deyişiyor,bir hafta çok mutluyken bir hafta depresyonun dibindeyim.sürekli gelecek endişesi beni boğuyor.birisi çocuğum olduğunu duyar duymaz eşin nerde diye soru soruyor.ayrıldım diyince de niye çocuk için mücadile etmedim,ah yazık falan diyor.insanların boşanmaya verdiyi tepkilerden çok sıkıldım.antidepresan da kullandım,faydası olmuyor.boşanmış kadınlar bu durumla nasıl baş ediyorsunuz? Ben aslında kimseye ihtiyaç duyacak biri deyilim,hayatımda erkek olmadan da mutlu ola bilirim,bu insanların sanki ölmüşüm gibi davranmalarından nasıl kurtulucam?
Ama çocuğu görenin ikinci sorusu babası nerde olduğu için,sürekli muhattap olmak zorunda kalıyorum.O tür vasat insanları söylediklerini duymayarak canım
Çok haklısınız,her halde sert durmadığım için her kes kendini rahat hissediyor.sizin çocuk varmıydı?Böyle hissetmenizin sebebinin toplum olduğunu bilin. Onlar size baskı yaptıkça eski eşinizle ne kadar mutsuz olduğunuzu hatırlatın kendinize tartıştığınız sizi kırdığı anları düşünün. Kimse boşanmak için evlenmez siz boşandıysanız çocuk varken demek ki huzurunuz yokmuş. Huzursuz bir ortamda psikolojisi bozuk bir çocuk yetiştirmek inanın daha kötü olurdu. Konuşanları da susturun güzel dille zaten boşanmış insana eski evliliğin muhabbeti neden yapılır anlam veremem b türlü herkes kendi işine baksa keşke. Bende boşandım ama kmse keşke biraz daha dursaydın falan demedi galiba duruşumdan dolayı çekindiler lafa söze gelemem bilir herkes sizde biraz sert durun kimse karışmasın hayatınıza sizin özeliniz bu o evde yaşanılanları kim biliyo sizden başka? Kimse.
Aynen vallahi.sanki vazgeçen,evliliği bitiren tek kadınlarmış gibi.ne yapalım yani,mutsuz,hakarete uğradığımız kişiye yalvaralım mı?her istediklerini yapalım mı?boşanmamak için kendimizden vaz mı geçelimO insanlara neden hep kadınların mücadele etmesi gerektiğini sorun. Erkeğe hiç mücadele et dendiğini duymuyorum ben. Saçma bir dokunulmazlıkları var. Kadına gelince nasihat üstüne nasihat.
Çok haklısınız,her halde sert durmadığım için her kes kendini rahat hissediyor.sizin çocuk varmıydı?
Ama çocuğu görenin ikinci sorusu babası nerde olduğu için,sürekli muhattap olmak zorunda kalıyorum.
TamamHayır yok. Olsada kimseye laf düşmez karar benm kararım onlar bizimle aynı evde yaşamadı yorum yapılırsada güzel hayır duası yapılır. Kararlı durun bencede duruşunuz sert ve kararlı olsun ikna edemesin kmse sizi bu konuda eşinizi boşamakla doğru mu yaptım diye düşündürmesin. Boşanmak gerekmeseydi sonuna kadar mücadele ederdiniz bence çocuğunuz için
Bu çocuk için de kötü bişey kendini eksik hisseder çok üzücü siz bu sorularla karşılaşıcaksınız sanırım sürekli çocuğuda kötü hissettirmicek şekilde cevaplar verin mutlakaAma çocuğu görenin ikinci sorusu babası nerde olduğu için,sürekli muhattap olmak zorunda kalıyorum.
Toplum istediği kadar boşanmayı başarısızlık olarak görsün, asıl başarı bildiğin kötüden kurtulup bilmediğin bir hayata atılmak, hem de çocukla. Denizi aşmışsınız derede boğulmayın. Babası nerde diye sorana '' Boşandık canım biz. '', neden diye sorana '' Anlaşamadık. '', ama çocukkk diyene de '' İnanır mısın, kavga gürültü kesilince onun da huzuru yerine geldi. ''. Bu kadar. En iyi ayrılık bile travma bırakır, bence bi destek alın. Biraz da siz takıyorsunuz gibi geldi. Ne yaşadığınızı siz biliyorsunuz, en doğru kararı da siz vermişsinizdir. Bu konuda acabaya düşmeyin, hem de sizi dün bir bugün iki gören insanların lafı ile.Aynen vallahi.sanki vazgeçen,evliliği bitiren tek kadınlarmış gibi.ne yapalım yani,mutsuz,hakarete uğradığımız kişiye yalvaralım mı?her istediklerini yapalım mı?boşanmamak için kendimizden vaz mı geçelim
Aslında sormalarının bir sebebi var,başka bir ülkeden olduğum için,insanlar çocuğu duyunda babası da burda mı diye sorma gereği duyuyorlarama işte neden
yani bir çoğumuzun çocuğu var
benim çevremde de boşanmış bir çok kadın var
hiçbirine babası nerde diye sormadım yahut kimse bana çocuğunun babası nerede demedi
neden bunu sorma ihtiyacı duyuyorlar
siz yahut aileniz "ahh babasız büyüyor çocuk" modunda mı davranıyor
bu sorunun sorulması sebebi ne
O kadar çok beğendim ki bu yazdıklarınızı.hepsini uygulamaya başlayacağım.destek için maddi durumum biraz imkan vermiyor açıkcasıToplum istediği kadar boşanmayı başarısızlık olarak görsün, asıl başarı bildiğin kötüden kurtulup bilmediğin bir hayata atılmak, hem de çocukla. Denizi aşmışsınız derede boğulmayın. Babası nerde diye sorana '' Boşandık canım biz. '', neden diye sorana '' Anlaşamadık. '', ama çocukkk diyene de '' İnanır mısın, kavga gürültü kesilince onun da huzuru yerine geldi. ''. Bu kadar. En iyi ayrılık bile travma bırakır, bence bi destek alın. Biraz da siz takıyorsunuz gibi geldi. Ne yaşadığınızı siz biliyorsunuz, en doğru kararı da siz vermişsinizdir. Bu konuda acabaya düşmeyin, hem de sizi dün bir bugün iki gören insanların lafı ile.
O insanları umursamayarak ve kendinizden uzaklaştırarak.Merhaba.burda bir çok konu okudum.ben de kendi hikayemi anlatayım,belki içimdeki sıkıntı biraz olsa hafifler diye düşündüm
4yıl peşimden koşan,en sonu beni ikna eden birisi ile evlendim.hemen hamile kaldım,istemeden.ilk 10cu günümüzden kavga etmeye başladık.sürekli küs barış,ayrı yaşadık.en sonunda boşandık.8ay oldu boşanalı.duygu durumum sürekli deyişiyor,bir hafta çok mutluyken bir hafta depresyonun dibindeyim.sürekli gelecek endişesi beni boğuyor.birisi çocuğum olduğunu duyar duymaz eşin nerde diye soru soruyor.ayrıldım diyince de niye çocuk için mücadile etmedim,ah yazık falan diyor.insanların boşanmaya verdiyi tepkilerden çok sıkıldım.antidepresan da kullandım,faydası olmuyor.boşanmış kadınlar bu durumla nasıl baş ediyorsunuz? Ben aslında kimseye ihtiyaç duyacak biri deyilim,hayatımda erkek olmadan da mutlu ola bilirim,bu insanların sanki ölmüşüm gibi davranmalarından nasıl kurtulucam?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?