Kimsenin kimsye birşey dediği yok.28'de bazı insanlar okuldan yeni mezun oluyor. Çok geri bir yer değilse kimsenin hiç evlenmedi diye böyle diyeceğini sanmıyorum.
Kim bu ona buna kulp takan insanlar.biz başka dünyada mı yaşıyoruz anlamadim ki.kimsenin kimseyi yargıladığı eleştirdiği falan yok.kendi kendinzie gelin güvey mi oluyorsunz hala acaba ?
Bu bakış açısını tamamen siz degistireceksiniz o insanlara o lafı vermeyeceksiniz. Öyle düşünen insanları da çevrenize almayacaksiniz. Tamamen sizinle alakalı. Bosanali 1 yıl olmuş biraz daha zaman tanıyın kendinize kötü bir evlilik sonrası psikoloji de olabilir bu.Merhabalar. Boşanmış çocuksuz 28 yaşına doğru yol alan bir kadınım. Bir yıldan az evli kaldım. Bosanali da bir sene oluyor. Takıntılı bir insandan boşandım. Beni etrafımda küçük düşürmek rencide etmek için çok uğraştı. Ortalığa yaydı, beni tehdit etti. Takip etti kısaca zor bir dönem geçirdim. Şimdi yeni yeni hayatımı yoluna koyuyorum gibi.
Artık kendimi biraz serbest bıraktım ve etrafıma odaklandım. Sosyalleşme ye çalışıyorum. Çalışan bir kadınım. Sevdiğim sevildigim saygı duyuldugum bir ilişkim olsun isterim. Evlilik hemen düşünmem ama yanımda bir insan olsun ve güzel vakit geçirelim isterim. Genel olarak guleryuzlu konuşkan eğlenceli birisiyim. Uyumlu bir insanım. İş çevremde vs de hep söylerler bunu. Fakat şöyle bir durum var. Boşanmış kadınlara halen daha farklı bir imajla bakılıyor. Sorunluymus gibi ya da her yola gelir her istediğimi soylerim her istediğimi yapabilirim gibi. Erkeklerin kafasında bu ayrım hep var gibi. Çok üzülüyor bazen ağlıyorum. Neden düzgün birisiyle tanışamıyorum diye. Eski yaşadıklarımı yaşamaktan, yine hayal kırıklığına uğramaktan üzülmekten korkuyorum. Konuşkan ve güleryuzlü olmamı bile yanlış anlayanlar oldu. Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım bilmiyorum. Hayatıma istediğim gibi birini alabilecek miyim bilmiyorum. Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ya da bana ne tavsiye edersiniz?
Umarım hepimizin hayatına sizin çevrenizdeki gibi insanlar girer ancak ülke hala aynı ülke ve üzülerek söylüyorum kadının korkuları yersiz değil.Nasıl insanlarla muhattap oluyorsunuz anlamak mümkün değil.bir boşanma haberine şok olmak da ne biliyim.ben mi çok modern ve elit kişilere denk geliyorum anlamadim ki.sanki üyeler 1940 yılından bağlanıyor
E bekar. Boşanan biri de bekarBoşanan arkadaşım büyük şehirde yaşadığı halde, çalıştığı ortamlarda asla bosandigini söylemedi. Bireysel olarak Duyanlar şok oldu o derece... Burda sallayan bı kısım insan toplumun ya
Şok olma sebepleri, boşanmış olması değil. Bekar bilmeleri.
'Varsa bi sevişme alıp çıkıcam' der gibi tavrı olan erkekler normal.Ne kadar arabesk bir kafanız var.ne güzel işte talep görüyorsunuz.evet güleryüz insanı çok daha çekici yapıyor, ve insanların sizden etkilenmesini kolaylaştiriyor.ben de bana sıcak davranan erkeklerden hoşlanıyorum ve şansımı denemek istiyorum.bunun kadın olmakla bile ilgisi yok.güler güz sinyal olarak algılanmayacaksa başka ne sinyal olarak algılanacak ki zaten?. O kadar şikayetçiyseniz çok güler yüzlü olmamak zor birşey değil. insanlar neye göre işi ilerletecek yani.genç kadınsın, teklif alman kadar doğal bir durum var mı ? dedikleriniz çok çağdışı ve geçerliliği kalmamış durumlar.saçma sapan şeylere inanmaktan vazgeçin.bir kişiden yaa hoşlanırsın ya da hoşlanmazsın.olay bu.ötesi yok.hem kadın için hem erkek için.hâlâ nasıl bu safsatalara inanan insanlar var aklım almıyor.
Bütün nostaljik ablalar toplandik konusu olmuş.yaa neyin kafasini yaşıyorusnuz bacılar.ben de ilişki teklifi alıyorum.tabi ki alacağım genç, güzel kadinim.bunun boşanmış olmakla ne ilgisi var.alnında mı yaziyor.kim nereden bilsin.
Duruşunuz net, kendinize güveniniz tam ve ozguveniniz yerindeysr hiç kimse hiçbir şey diyemez, diyemiyor da.. Kendinize dönüp tekrar keyif almaya başlamanız çok güzel kimsenin bunu bozmasına izin vermeyin lütfen..Merhabalar. Boşanmış çocuksuz 28 yaşına doğru yol alan bir kadınım. Bir yıldan az evli kaldım. Bosanali da bir sene oluyor. Takıntılı bir insandan boşandım. Beni etrafımda küçük düşürmek rencide etmek için çok uğraştı. Ortalığa yaydı, beni tehdit etti. Takip etti kısaca zor bir dönem geçirdim. Şimdi yeni yeni hayatımı yoluna koyuyorum gibi.
Artık kendimi biraz serbest bıraktım ve etrafıma odaklandım. Sosyalleşme ye çalışıyorum. Çalışan bir kadınım. Sevdiğim sevildigim saygı duyuldugum bir ilişkim olsun isterim. Evlilik hemen düşünmem ama yanımda bir insan olsun ve güzel vakit geçirelim isterim. Genel olarak guleryuzlu konuşkan eğlenceli birisiyim. Uyumlu bir insanım. İş çevremde vs de hep söylerler bunu. Fakat şöyle bir durum var. Boşanmış kadınlara halen daha farklı bir imajla bakılıyor. Sorunluymus gibi ya da her yola gelir her istediğimi soylerim her istediğimi yapabilirim gibi. Erkeklerin kafasında bu ayrım hep var gibi. Çok üzülüyor bazen ağlıyorum. Neden düzgün birisiyle tanışamıyorum diye. Eski yaşadıklarımı yaşamaktan, yine hayal kırıklığına uğramaktan üzülmekten korkuyorum. Konuşkan ve güleryuzlü olmamı bile yanlış anlayanlar oldu. Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım bilmiyorum. Hayatıma istediğim gibi birini alabilecek miyim bilmiyorum. Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ya da bana ne tavsiye edersiniz?
Evet bekar doğru. Burda kastedilen şey, "Hiç evlenmemiş" olması. Anlamak bu kadar zor olmamalıE bekar. Boşanan biri de bekar
Hala aynı ülke olduğunu düşünmüyorum özellikle büyük şehirlerde. Yani devir çok büyük ölçüde değişti mesela bizim annelerimizin zamanındaki gelinlik anlayışı ile şu an ki bir mi? Önceden evden çıkıp giden çok büyük bir oranda da geri o eve dönemeyecek olan kişilerdi kadınlar. O yüzden de birçok kadın ne yaşarsa yaşasın boşanamıyordu. Şimdi ailelerin çoğu kızlarının ezilmesini istemiyor, kadınlar boşanma konusunda daha özgür. Sosyal hayata ekonomik hayata daha fazla karıştık. Hala aynı ülke olduğunu söylemek mümkün mü?Umarım hepimizin hayatına sizin çevrenizdeki gibi insanlar girer ancak ülke hala aynı ülke ve üzülerek söylüyorum kadının korkuları yersiz değil.
Si boşanmış olmayı kusur olarak görmeyip böyle yansıtmazsanız kolay kolay kimse böyle davranamaz örnek veriyorum biriyle tanıştınız konuşurken tanışma faslında kendinizi tanıtırken boşandım demeyin sizin için o kadar önemsiz bir detay olsun , az çok hangi tip erkeklerin böyle şeyleri taktığı da ortada bu tarz ortalama tipleri zaten hayatınıza almayın biraz ortam değiştirin daha kendini geliştirmiş geliştirmeye açık olan insanlarla takılınMerhabalar. Boşanmış çocuksuz 28 yaşına doğru yol alan bir kadınım. Bir yıldan az evli kaldım. Bosanali da bir sene oluyor. Takıntılı bir insandan boşandım. Beni etrafımda küçük düşürmek rencide etmek için çok uğraştı. Ortalığa yaydı, beni tehdit etti. Takip etti kısaca zor bir dönem geçirdim. Şimdi yeni yeni hayatımı yoluna koyuyorum gibi.
Artık kendimi biraz serbest bıraktım ve etrafıma odaklandım. Sosyalleşme ye çalışıyorum. Çalışan bir kadınım. Sevdiğim sevildigim saygı duyuldugum bir ilişkim olsun isterim. Evlilik hemen düşünmem ama yanımda bir insan olsun ve güzel vakit geçirelim isterim. Genel olarak guleryuzlu konuşkan eğlenceli birisiyim. Uyumlu bir insanım. İş çevremde vs de hep söylerler bunu. Fakat şöyle bir durum var. Boşanmış kadınlara halen daha farklı bir imajla bakılıyor. Sorunluymus gibi ya da her yola gelir her istediğimi soylerim her istediğimi yapabilirim gibi. Erkeklerin kafasında bu ayrım hep var gibi. Çok üzülüyor bazen ağlıyorum. Neden düzgün birisiyle tanışamıyorum diye. Eski yaşadıklarımı yaşamaktan, yine hayal kırıklığına uğramaktan üzülmekten korkuyorum. Konuşkan ve güleryuzlü olmamı bile yanlış anlayanlar oldu. Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım bilmiyorum. Hayatıma istediğim gibi birini alabilecek miyim bilmiyorum. Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ya da bana ne tavsiye edersiniz?
Ben kendimi hiç böyle hissetmedim siz kendiniz kendinizi direkt etiketmişsiniz zaten bu zihniyet önce kadında değişmeli .Merhabalar. Boşanmış çocuksuz 28 yaşına doğru yol alan bir kadınım. Bir yıldan az evli kaldım. Bosanali da bir sene oluyor. Takıntılı bir insandan boşandım. Beni etrafımda küçük düşürmek rencide etmek için çok uğraştı. Ortalığa yaydı, beni tehdit etti. Takip etti kısaca zor bir dönem geçirdim. Şimdi yeni yeni hayatımı yoluna koyuyorum gibi.
Artık kendimi biraz serbest bıraktım ve etrafıma odaklandım. Sosyalleşme ye çalışıyorum. Çalışan bir kadınım. Sevdiğim sevildigim saygı duyuldugum bir ilişkim olsun isterim. Evlilik hemen düşünmem ama yanımda bir insan olsun ve güzel vakit geçirelim isterim. Genel olarak guleryuzlu konuşkan eğlenceli birisiyim. Uyumlu bir insanım. İş çevremde vs de hep söylerler bunu. Fakat şöyle bir durum var. Boşanmış kadınlara halen daha farklı bir imajla bakılıyor. Sorunluymus gibi ya da her yola gelir her istediğimi soylerim her istediğimi yapabilirim gibi. Erkeklerin kafasında bu ayrım hep var gibi. Çok üzülüyor bazen ağlıyorum. Neden düzgün birisiyle tanışamıyorum diye. Eski yaşadıklarımı yaşamaktan, yine hayal kırıklığına uğramaktan üzülmekten korkuyorum. Konuşkan ve güleryuzlü olmamı bile yanlış anlayanlar oldu. Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım bilmiyorum. Hayatıma istediğim gibi birini alabilecek miyim bilmiyorum. Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Ya da bana ne tavsiye edersiniz?
Sizin adınıza çok sevindim çok güzel bir çevreniz var ancak maalesef sizinki gibi bir çevreye sahip olmadığımı üzülerek belirtiyorum. Hem savaş vermek zorundayım genel doğruları kabul ettirmek için umarım ben de bir gün sizin dünyanıza tanık olurum.Hala aynı ülke olduğunu düşünmüyorum özellikle büyük şehirlerde. Yani devir çok büyük ölçüde değişti mesela bizim annelerimizin zamanındaki gelinlik anlayışı ile şu an ki bir mi? Önceden evden çıkıp giden çok büyük bir oranda da geri o eve dönemeyecek olan kişilerdi kadınlar. O yüzden de birçok kadın ne yaşarsa yaşasın boşanamıyordu. Şimdi ailelerin çoğu kızlarının ezilmesini istemiyor, kadınlar boşanma konusunda daha özgür. Sosyal hayata ekonomik hayata daha fazla karıştık. Hala aynı ülke olduğunu söylemek mümkün mü?
Sığ düşünceli insanlar var tabi ama onları da hayatlarımızdan sıyırmak bizim elimizde. Benim hayatımdaki birçok arkadaşım evlendiğinde bakire değildi ve evlendikleri kişilerle yaşamamışlardı ilk cinsel deneyimi, eşleriyle aralarında hiçbir sorun olmadı önceden bu mümkün müydü? Çünkü sorun edecek insanları hayatlarında tutmazlar zaten, kendileri her şeyi yaşayan güruha bu hakkı tanımıyoruz.
Öncelikle bizim devrin değiştiğini kabul etmemiz lazım, işin büyüğü kadınlara düşüyor bu düşünce kalıbıyla devam edersek bunu kabullenmiş oluruz ve bu da bu zihniyetteki insanların ekmeğine yağ sürmek olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?