10 haftalık gebeliğim 1 hafta önce sonlandı kalbi durmuş.İlk başlarda da üzgündüm ama zaman geçtikce daha iyi idrak edebildim.İşin kötü yanı konuşacak paylaşacak kimsem yok.Abilerim yenglerim bir kez bile aramadılar.Abim küçücük et parçasıydı demiş.Et parçasımı!! O benim bebeğimdi.Eşimin işleri çok yoğun sıkıntıları var.Hiç ilgilenmiyor.O kadar yalnızım ki.Boşluktayım ne yapacağımı bilemiyorum.Bi oturup kpssye çalışıyorum bi tekrar hamile kalırım diyorum.Sonra herşeyden vazgeçiyorum.Geceleri uyuyamıyorum.Aslında bebeğin kalbi atmıyor 1 hafta sonra alabiliriz dedikleri günden beri rahat uyuyamıyorum.Nasıl bir boşluktayım anlatamam herşey çok boş.2 evladım var diyceksiniz ki zaten çocuğun varmış ama işte her avlat kendi sevgisiyle ayrı geliyor.Onlara sığındım zaten en çok.İyiki varlar Rabbim bağışlasın.Ama yinede kendi içimde boşluktayım.