Bosuna yasiyoruz sanki..

Asıl Allah olmasaydı boşuna yaşıyor olmaz mıydık? Düşünsene günlerini geçirip toprak oluyorsun sonrasında yoksun. Nasıl saçma bişey o zaman bu dünyaya bizi kim gönderdi neden gönderdi sadece yiyip içip günlerimizi geçirip yok olacaksk boş olurdu. Hesapsız bir hayat olurdu​
 
Dusunuyorum bulamiyorum.. Mantikli sebepler ariyorum gercekten Allah varmi uzun zamandir sorguluyorum inanmak.istiyorum inaniyorum da aslinda ama oturmayan biseyler var kalpten gelmeli diyorm onu hissedemiyorum iste.. Depresyondan mi boyle oldum desem onceden de mutsuzluklarim oldu ama.hic bu kadar dibe vurmamistim hayat o kadar analmsiz geliyor ki.. ilac kullaniyorum psikiyatriye gittim psikologla da goruyorum. hatta bugun daha gittim gorustum bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi.. :KK43:

Simdi sekerim, ben psikologunun terapi stratejisini yanlis buldum.

bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi..

Nerden biliyormus ? Bu kendi dusuncesi, genelgecer bir dusunce degil sonucta. Kendi kisisel dusuncelerine dayanarak tedavi yapmamali, bu cumleyle ateist birine terapi yapamaz mesela.

Terapide baslangic noktasi olarak Allah dusuncesi bana yanlis geliyor, varligindan kimsenin emin olmadigi bir varliga dayanarak terapi olmaz. Terapi ruhbilimine dayali olmali.

Ote yandan Allah'in olmasi veya olmamasi, ask hayatindan mutsuz olmanin ilahi bir anlami olup olmamasinin pratikte sana hicbir faydasi yok aslinda, cunku icinde bulundugu duruma bir katkilari yok. Mutulugun bu degiskenlere bagli olmasin bence. Allah'a ve kadere inanmak, icinde bulundugun durumu kabullenmeni saglar, basina gelen olumsuz olaylari kader boyleymis diyip daha kolay kabullenirsin. Inancin psikolojiye boyle iyi yonde bir etkisi var. Ama kotu seyleri kabulllenmek icin ille de inancli olmana gerek yok. Hayati oldugu gibi kabul etmeyi, olumsuzluklarin da onun bir parcasi oldugunu, her seyin istedigin gibi olamayaagini zaten bir zamandan sonra kabul ediyorsun.

Onceki konunu hatirliyorum, ayrilik yasamistin sanirim? Dunyada tek ayrilik yasayan insan sen degilsin guzelim, seninle ayni durumu yasamais bunalima girmis pekcok insan var. Ama ne oluyor, sonra uzulmeyi birakiyorlar, hayatlari devam ediyor, sonra tekrar mutlu olacaklari insalarla tanisip mutlulugu yakaliyorlar. Yani icinde bulundguun durum sonsuza kadar surmeyecek.

Neyse sekerim, sordugun sey cok derin bir soru ve hem cevabi yok, hem de tonlarca cevabi var, neden yasiyoruz ? Dunyada bir misyonumuz var mi? Spinoza'dan Mevlana'ya ; Sartre'dan Buda'ya , daha az unlu olan binlerce, milyonlarca kisi hayatlarinda bu soruyu kendileriyle bas basa kaldiklarinda kendilerine en az bir kere sormuslardir.

Simdi bence senin derdin kendinle cok fazla bas basa kalmak, fazlaca dusunmek. Cahillik ve aptallik her zaman mutluluktur. Mutluluk istiyorsan daha az dusunmelisin. Hayatin amaci bence mutlu yasamak. Herkese gore hayatin anlami farkli farkli, belki senin icin de farkli bir sey ama sen henuz bilmiyorsun.

Bana soracak olursan daha cok disari cik, arkadaslarinla gez, kendinle daha az bas basa kal. Insan hayattan mutlu olunca neden yasiyorum, kim icin yasiyorum, elimde olsa dunyaya gelmeyi secer miydim sorularini sormayi birakiyor; cunku hayattan mutluysan nedeni nasili onemli olmuyor, umrunda olmuyor.

Dedigim gibi gez, toz icinden gelmiyorsa bile kendini zorla. Guzel kiyafetler al, etrafindaki cocuklarla flort et, etrafa pozitifi bir tablo ciz, olmasan bile, bir sure birak insanlar seni pozitif olarak tanisinlar; odan sonra bak bakalim senin de enerjin nasil degisecek.
 
Son düzenleme:
Okumaktan korkmayın bence.herşeyi düşünerek doğru olmasının nedenlerini buluyorum ben kafamda.ve mucizeler oluyo hayatta gerçekten.böyle hikayeleri okuyarak Allaha olan inancınızı güçlendirebilirsiniz.herkesin sorgulamaları olur kafasında.sorgulayın ama gerektiği kadar.fazla kafa yormak da zarar verir size.
 
Biraz düşünmekle bu yerine oturur bence, hepimiz doğarak çoğalıyorsak ilk insanlar nasıl ortaya çıktı? Bu sorunun cevabını veremiyoruz çünkü o dönemde yaşamadık, şahit olmadık o yüzden direk reddediyoruz. Tarihi sorgularsak, imkansızların nasıl hayata geçtiğini görürsek bunların hepsi sonuca bağlanır..
 
Maneviyat eksikliginden oluyor bu kafa karisikliklari.. aile tarafindan kücuk yasta,bazi dini konulardan muaf tutulan cocuklar genelde,buyuduklerinde en cokta ergenlikte,farkli inanislara sahip oluyorlar,farkli fikirleri savunup haşa allaha sirk kosmaya kadar ileri gidiyorlar.
Agac yasken egilir sözünün onemi birkez daha ortaya cikiyor boylece.
Bilemiyorum sizinde bu eksikliginiz ailenizden ötürü olabilir. Bu eksiklik dolmadikca da daha dogrusu Allahla dolmadikcada bu bunalimli gunlerin devam edecek gibi..
Baslangic olarak,abdestle basla mesela..bilmiyorsan ac internetten bak.. sinra namaz kil.. rüku,secde,bildign herangi bir duayi oku hicbirsey bilmiyorsan,besmeleyle bitir namazi.dusun sonra secde niye,rüku niye.sonra bunlari ac ogren. Dort bes gun namaz vaktini kacirmazsan icine gelen huzuru hissedeceksin.ozellikle sabah namazlari,herkes uyurken,allah rizasi icin kalkip abdest alip,namaza durman ayri bir duygu olusturacak kalbinde.bol bol dua et sabahlari.. icin biraz olsun huzura erince baska merak ettiigin sorularin cevabini,guvenilir bir kaynaktan arastir ogren..bunlarda benim nacizane fikirlerim.isine yarar umarim.
 
çok kafanı bulandırma pek işin gücün yok anlaşılan boş vaktin bol bunları düşünüyorsun, hiçmi arada kalbin sıkışmadı ne kadar kötü dimi ölüm tehlikesidemi atlatmadın o an korkudan insan allahım yardım et diyo sadece ondan yardım diliyo , kuranı türkçe mealini oku , imanın varsa gözlerin yaşarır... Allah şaşırtmasın...
 
Merhaba canim,
Bu sorulari kendine sorman cok güzel, cünkü amacsiz bir hayat herkes icin bir süre sonra cekilmez olur.

Allahin varligini sorguluyorsan etrafina bir bak öncelikle.
Nasil bu kadar güzellik tesadüf veya baska birseyin sonucu olur veya olabilir mi?
Kendi vucüduna bir bak, her bir organimiz hepsinin bir arada tutulusu büyük bir mucize degilde ne olabilir?
Insanlar kücücük bir sinegi bile ortaya getiremezken, mükemmel bir insanin varolusu kendiliginden olabilir mi?
Bizim aklimizin alamayacagi kadar güzellikler var ortada, günes sistemi, gezegenler ve daha bir cok sey.
Bir kalem agactan olusur dimi? Peki sadece agac olsa, o agac birden veya seneler sonra kalem oluverir mi bir insan eli degmeden? Evolusyana ugrayip agac, kalem seklini alabilir mi?

Tesadüflerin olabilecegi bir dünyada yasamiyoruz (bana göre).
Sana özelden bir link gönderecegim tesadüfün kesinlikle olamayacagini kanitlayan bir video iceren.
Allahim gönül gözünü acsin kardesim.

Selametle.
 
Asıl Allah olmasaydı boşuna yaşıyor olmaz mıydık? Düşünsene günlerini geçirip toprak oluyorsun sonrasında yoksun. Nasıl saçma bişey o zaman bu dünyaya bizi kim gönderdi neden gönderdi sadece yiyip içip günlerimizi geçirip yok olacaksk boş olurdu. Hesapsız bir hayat olurdu​

zaten Allah inancim sarsildigi icin.bos geliyor yasam diyorum bnde. ama asicam asmam.lazim.deoresyondayim belki bundan.bilemiyorum
 
çok kafanı bulandırma pek işin gücün yok anlaşılan boş vaktin bol bunları düşünüyorsun, hiçmi arada kalbin sıkışmadı ne kadar kötü dimi ölüm tehlikesidemi atlatmadın o an korkudan insan allahım yardım et diyo sadece ondan yardım diliyo , kuranı türkçe mealini oku , imanın varsa gözlerin yaşarır... Allah şaşırtmasın...

4 gundur evdeyi evet ama.bu icskimtisi bos kalmasam da var bnde 2 aydir..
 
Maneviyat eksikliginden oluyor bu kafa karisikliklari.. aile tarafindan kücuk yasta,bazi dini konulardan muaf tutulan cocuklar genelde,buyuduklerinde en cokta ergenlikte,farkli inanislara sahip oluyorlar,farkli fikirleri savunup haşa allaha sirk kosmaya kadar ileri gidiyorlar.
Agac yasken egilir sözünün onemi birkez daha ortaya cikiyor boylece.
Bilemiyorum sizinde bu eksikliginiz ailenizden ötürü olabilir. Bu eksiklik dolmadikca da daha dogrusu Allahla dolmadikcada bu bunalimli gunlerin devam edecek gibi..
Baslangic olarak,abdestle basla mesela..bilmiyorsan ac internetten bak.. sinra namaz kil.. rüku,secde,bildign herangi bir duayi oku hicbirsey bilmiyorsan,besmeleyle bitir namazi.dusun sonra secde niye,rüku niye.sonra bunlari ac ogren. Dort bes gun namaz vaktini kacirmazsan icine gelen huzuru hissedeceksin.ozellikle sabah namazlari,herkes uyurken,allah rizasi icin kalkip abdest alip,namaza durman ayri bir duygu olusturacak kalbinde.bol bol dua et sabahlari.. icin biraz olsun huzura erince baska merak ettiigin sorularin cevabini,guvenilir bir kaynaktan arastir ogren..bunlarda benim nacizane fikirlerim.isine yarar umarim.

Kucukkn kuran kursuna gittim.arapca okuyabiliyorm.dualari biliyrm namaz kildigim da oldu yasken egildim.ama sonradan da sorhulayabiliyorms insan demkki.. sikintilardan oturu gelen birsey die dsunuyrm
 
Dusunuyorum bulamiyorum.. Mantikli sebepler ariyorum gercekten Allah varmi uzun zamandir sorguluyorum inanmak.istiyorum inaniyorum da aslinda ama oturmayan biseyler var kalpten gelmeli diyorm onu hissedemiyorum iste.. Depresyondan mi boyle oldum desem onceden de mutsuzluklarim oldu ama.hic bu kadar dibe vurmamistim hayat o kadar analmsiz geliyor ki.. ilac kullaniyorum psikiyatriye gittim psikologla da goruyorum. hatta bugun daha gittim gorustum bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi.. Maneviyatim zayif guclndiremiyorum aklimdakilerle olmuyor. Kurani maelden okucam.ama ya sonunda inancim.tamamen giderse diye daha da cok korkuyorum benimle ayni seyleri yasayanlar varmi lutfen yardimci olun ?? Konu muslumanlik ateistlige donmesin.lutfen tartisma da olmasin ki.konum.kapanmasin cnku gercekten yardimlariniza ihtiyacim var benim :KK43:
Mutsuz zamanlarda kişinin ilahi adaleti sorgulamasiyla başlar böyle durumlar..şoyle ki ben iyi bir insanim iyi seyler yaşamayi hak ederken neden böyle yaşamak zorunda kaliyorum diyor kişi.sorgulama da orada başliyor..bence inanin ve güvenin o ilahi güce eminim daha iyi hissedeceksiniz..
 
Simdi sekerim, ben psikologunun terapi stratejisini yanlis buldum.

bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi..

Nerden biliyormus ? Bu kendi dusuncesi, genelgecer bir dusunce degil sonucta. Kendi kisisel dusuncelerine dayanarak tedavi yapmamali, bu cumleyle ateist birine terapi yapamaz mesela.

Terapide baslangic noktasi olarak Allah dusuncesi bana yanlis geliyor, varligindan kimsenin emin olmadigi bir varliga dayanarak terapi olmaz. Terapi ruhbilimine dayali olmali.

Ote yandan Allah'in olmasi veya olmamasi, ask hayatindan mutsuz olmanin ilahi bir anlami olup olmamasinin pratikte sana hicbir faydasi yok aslinda, cunku icinde bulundugu duruma bir katkilari yok. Mutulugun bu degiskenlere bagli olmasin bence. Allah'a ve kadere inanmak, icinde bulundugun durumu kabullenmeni saglar, basina gelen olumsuz olaylari kader boyleymis diyip daha kolay kabullenirsin. Inancin psikolojiye boyle iyi yonde bir etkisi var. Ama kotu seyleri kabulllenmek icin ille de inancli olmana gerek yok. Hayati oldugu gibi kabul etmeyi, olumsuzluklarin da onun bir parcasi oldugunu, her seyin istedigin gibi olamayaagini zaten bir zamandan sonra kabul ediyorsun.

Onceki konunu hatirliyorum, ayrilik yasamistin sanirim? Dunyada tek ayrilik yasayan insan sen degilsin guzelim, seninle ayni durumu yasamais bunalima girmis pekcok insan var. Ama ne oluyor, sonra uzulmeyi birakiyorlar, hayatlari devam ediyor, sonra tekrar mutlu olacaklari insalarla tanisip mutlulugu yakaliyorlar. Yani icinde bulundguun durum sonsuza kadar surmeyecek.

Neyse sekerim, sordugun sey cok derin bir soru ve hem cevabi yok, hem de tonlarca cevabi var, neden yasiyoruz ? Dunyada bir misyonumuz var mi? Spinoza'dan Mevlana'ya ; Sartre'dan Buda'ya , daha az unlu olan binlerce, milyonlarca kisi hayatlarinda bu soruyu kendileriyle bas basa kaldiklarinda kendilerine en az bir kere sormuslardir.

Simdi bence senin derdin kendinle cok fazla bas basa kalmak, fazlaca dusunmek. Cahillik ve aptallik her zaman mutluluktur. Mutluluk istiyorsan daha az dusunmelisin. Hayatin amaci bence mutlu yasamak. Herkese gore hayatin anlami farkli farkli, belki senin icin de farkli bir sey ama sen henuz bilmiyorsun.

Bana soracak olursan daha cok disari cik, arkadaslarinla gez, kendinle daha az bas basa kal. Insan hayattan mutlu olunca neden yasiyorum, kim icin yasiyorum, elimde olsa dunyaya gelmeyi secer miydim sorularini sormayi birakiyor; cunku hayattan mutluysan nedeni nasili onemli olmuyor, umrunda olmuyor.

Dedigim gibi gez, toz icinden gelmiyorsa bile kendini zorla. Guzel kiyafetler al, etrafindaki cocuklarla flort et, etrafa pozitifi bir tablo ciz, olmasan bile, bir sure birak insanlar seni pozitif olarak tanisinlar; odan sonra bak bakalim senin de enerjin nasil degisecek.

psikologumun inancli biri oldugunu anlamistm.ilk seansta ve bu bni rahatsz etmedi aslnda memnun olmustum hatta.. bugunde ona bu yuzdn memnn oldugumu soyledgmde bu cumleyi kurdu bana.. normalde psikolog olarak yasak dedi inanc meselesini belli etmek ama bn bir guc oldugunu dsunuyorum dedi sadece bn zararli birsey gormedm bunda ama bilemiyorum.. yine kotulestim bu aksam
 
Dusunuyorum bulamiyorum.. Mantikli sebepler ariyorum gercekten Allah varmi uzun zamandir sorguluyorum inanmak.istiyorum inaniyorum da aslinda ama oturmayan biseyler var kalpten gelmeli diyorm onu hissedemiyorum iste.. Depresyondan mi boyle oldum desem onceden de mutsuzluklarim oldu ama.hic bu kadar dibe vurmamistim hayat o kadar analmsiz geliyor ki.. ilac kullaniyorum psikiyatriye gittim psikologla da goruyorum. hatta bugun daha gittim gorustum bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi.. Maneviyatim zayif guclndiremiyorum aklimdakilerle olmuyor. Kurani maelden okucam.ama ya sonunda inancim.tamamen giderse diye daha da cok korkuyorum benimle ayni seyleri yasayanlar varmi lutfen yardimci olun ?? Konu muslumanlik ateistlige donmesin.lutfen tartisma da olmasin ki.konum.kapanmasin cnku gercekten yardimlariniza ihtiyacim var benim :KK43:
Depresyonun, belki hayatının yolunda gitmemesi, mutsuzluğun, boşuna yaşıyorum hissin tamamen Allah'a olan inanç yetersizliğinden ve ibadet eksikliğinden kaynaklanıyor. Ben kapalı yada çok dindar bir insan değilimdir. Çok depresyona girdiğim dönemler oldu. Ama ne zamanki oturup Kur'anı mealden okumaya başladım, namaz kılmaya başladım o gün bugündür hayatım öylesi yoluna girdiki.. Allah'a inanıp onun yolunda olmadığın sürece bu hayatta mutlu olmanında, kazançlı taraf olmanında imkanı yok. Ben hergün namaz kılamıyorum, kılabildikçe kılıyorum. Her fırsat bulduğumda açıp Kur'an okurum. Kapalı da değilim. Ama inan bukadarı bile insanın içini öyle huzurlu yapıyor, işlerini öylesi yoluna koyuyor ki. Depresyon mepresyon kalmıyor canım benim. Bir de istiyorsan elbet açıp arapçasından da oku, ama herşeyden önce Türkçesinden oku ki ne diyor anla. Aç oku, namaz kıl fırsat buldukça dediklerimi o zaman anlayacaksın. Ama meali kimden okuduğuna dikkat et. Elmalılı Hamdi Yazır'ı öneririm. Abuk subuk insanların din kitaplarını alıp okumamaya dikkat et, piyasada dinden soğutmak için bir sürü yayın geziyor. O güzel kitabımızı bir aç da oku, 2 rekat da namaz kıl gör bak hayatında, ruhunda neler değişecek :)
 
Dusunuyorum bulamiyorum.. Mantikli sebepler ariyorum gercekten Allah varmi uzun zamandir sorguluyorum inanmak.istiyorum inaniyorum da aslinda ama oturmayan biseyler var kalpten gelmeli diyorm onu hissedemiyorum iste.. Depresyondan mi boyle oldum desem onceden de mutsuzluklarim oldu ama.hic bu kadar dibe vurmamistim hayat o kadar analmsiz geliyor ki.. ilac kullaniyorum psikiyatriye gittim psikologla da goruyorum. hatta bugun daha gittim gorustum bir guc var dedi bana Allah veya ne dersen ona bir guc var dedi.. Maneviyatim zayif guclndiremiyorum aklimdakilerle olmuyor. Kurani maelden okucam.ama ya sonunda inancim.tamamen giderse diye daha da cok korkuyorum benimle ayni seyleri yasayanlar varmi lutfen yardimci olun ?? Konu muslumanlik ateistlige donmesin.lutfen tartisma da olmasin ki.konum.kapanmasin cnku gercekten yardimlariniza ihtiyacim var benim :KK43:

Mülk suresinin anlamını okuyun, ağlatıyor insanı, inanmamak mümkün gelmiyor
Zor bir dönemdesiniz belki, kafanız karışmış, maneviyatı güçlendirmek için onu günlük hayatınıza sokmanız lazım
Namaz, dua ve zikir...... içinizde güçlenecek inancı yine Allah CC 'den isteyin
 
Bu konu bir kaç telkinle çözülecek bir konu değil.
Kendiniz araştırın, eğriyi doğruyu okuyun.
Araştırarak inanmak körü körüne inanmaktan her zaman iyidir.
Ve inanç; aklın yanında ruhen de inanmayı gerektirir.
İnancın (illa ki Allah inancından bahsetmiyorum) ruhun gıdası olduğunu düşünüyorum. Ben nasıl bedenimi yiyeceklerle besliyorsam ruhumu da dua ile, gönlümü verdiğim inancım ile besliyorum. O şekilde huzur buluyor, teslim oluyor, boyun eğiyor ve emin oluyorum.Aksi halde bazı şeyler gerçekten çok dayanılmaz, çekilmez ve anlamsız olurdu.
İnanç arayışınızda doğruyu bulmanız dileğiyle.
 
Back
X