Bakin;
Hem çok ama cok yiprandiginizi söylüyorsunuz, hemde çözümlere duygusal bakıyorsunuz. .
Bu isin raconunda 'bir müddet' duygusalliga yer yok. .Bir çocuğu yatağına alistirmak cok zor..Hem cocugunuz, hem siz! Gece uykusunu rahat rahat alamıyorsunuz..
Siz bir annesiniz, çocuklarınızin size ihtiyaci var..Onlara yetebilmelisiniz değil mi? Mecbur bu konuya son vermelisiniz. .
Çocuğunuzun sabaha kadar kesintisiz uyumasini istersiniz eminim?
1 bucuk yasindaki cocugum,13 ay civari iyice yatagindan sogumuştu..öyle ki, mama sandalyesi tek rahat uyudugu mekandi..öyle ki, üzerine battaniye yorgan koyardim..
Böyle gitmez dedim, yanima aldim olmadi..iyice huysuz, huzursuz, gece uykusu nedir bilmedi bi müddet. .Bende sizin gibi bir iki kez dayansam, üçüncüsünde kiyamadigim icin cocugumu bir türlü alistiramadim yatagina.
Onlar iyiyi kötüyü bilmiyor, bizim onlara en saglikli bir ortam-bakim hazirlamamiza muhtaclar biliyoruz ki..
Bu yüzden, onlara kiyamayip, sirf ağlamasin diye bir türlü yataginda kendi kendine uyumasina alistiramiyoruz..Yani istemeden onlara bi nevi kötülük ediyoruz..
Bu arada o sıkıntılı donemimizde, bi ablamin tavsiyelerine uydum, mecburdum..
Cocugumu üç gün sonra yatagina alistirmistim..Yavrum kesintisiz on iki saat yatağında uyuyor.Kendi dalıyor. .kendi kalkıyor. .yatagina koydugum an uyanirdı meğer. .
Ben cocuguma gece uykusunu hediye ettim..Evet o üç gün agladi..zorlandım, ama dayanmaya calistim..belki geçici olarak üzüldü, sizin deyinimizle yiprandi..fakat üç gün sonra cocugum kendi kendine uyumanin ve on iki saat kesintisiz uyumanin tadına vardı. .ona ben iyilik ettim
Odada birakin ve cikin aksamlari..bi yarım saat huysuzlanir, ağlar. .ama sonu ferahlıktir..
HER GECE Huzursuz olacağıniza, bi kaç gece olup feraha erin derim..karar sizin; )
Not; büyük oglunuzu bu dönem, imkaniniz varsa Anneanne veya babaanne ye bırakın. .