Böyle bir konu açmayı hiç istemezdim

toranj .!.:

Ben sizi çok çok anlayışsız buldum.bence en baştan evlenmemeliydiniz ne bekliyordunuz ki? Karşınızdaki genç çok yaralı bi genç kız ,muhtemelen yaptığı şeylerin bilinçli olarak kendi dahi farkında değil ve siz kendinize anlam çıkarıyorsunuz bir de.baba annenin vefat sürecinden sonra ilgilenmemiş ilgilendiyse de yetmemiş.kızdan evcil hayvan gibi bahsediyosunuz yemi suyu şuyu buyu tam daha ne diye.bence siz toparlayabilecek yapıda biri değilsiniz ben çok üzüldüm kıza

Genişletmek için tıkla...

Tavuk_suyu_ .!.:

Kızı haklı bulanlar olmuş ne alaka yahu? 9. 10 yasında çocuk olur amenna anlarım. Boyada yapar , ortalığı da dağıtır. En az 18 yaşındaki bir kızdan bahsediliyor. Her şeyin farkında bence. Bilerek sizi bezdirmeye çalıştığını düşünüyorum ben. Yanlız bu durumun buralara getiren de baba. İnsan arada bir dur demeli çocuğuna. Konu sahibi gayet anlayışlı daha ne yapacak Kadın ? Biz de 18 yasında olduk hiç bu kadar çizgiyi aşmadık.
Eğer maddi durumunuz varsa şöyle bir iki ay kafanızı dinleyin. Ayrı eve falan cıkın. Gerekirse de babayla okkalı bir konuşma yapın.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

En son dün konuştum eşimle. Benim abarttığımı ve bu günlerin geçeceğini söylüyor. Kızıyla da konuştu daha dikkatli olmasını söyledi. Bakalım ne kadar etkili olacak. Bundan sonra mümkün olduğunca tepkisiz kalmaya karar verdim olaylara. Ben yıpranıyorum çünkü. Yine yıpranacağım ama şu süreçte başka bir çözüm yolu bulamadım.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

En son dün konuştum eşimle. Benim abarttığımı ve bu günlerin geçeceğini söylüyor. Kızıyla da konuştu daha dikkatli olmasını söyledi. Bakalım ne kadar etkili olacak. Bundan sonra mümkün olduğunca tepkisiz kalmaya karar verdim olaylara. Ben yıpranıyorum çünkü. Yine yıpranacağım ama şu süreçte başka bir çözüm yolu bulamadım.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Merhaba arkadaşlar. Böyle bir konu açmayı hiç istemezdim ama o kadar bunaldım ki belki moral verici bir çift sözünüz beni umutlandırır. Mart ayında evlendim ve evlendiğimden beri eşimin iki çocuğu ile aynı evdeyiz pandemi dolayısıyla. Başlarda normal seyrinde gidiyordu herşey ama süreç uzayıp okullar açılmayınca sürekli evde olunca sorunlar baş göstermeye başladı. Bu pandemi benim ruh sağlığıma yada evliliğime sebep olacak. Artık en ufak bir ses yükselmesinde bile kalp atışlarım hızlanıyor ellerim titremeye başlıyor. Eşimle normalde hiç bir problemimiz yok ama kızından dolayı sürekli aramız açılıyor. Daha önce de konum vardı ben bir abla olarak yakın olmaya çalıştım ama hep bir mesafe var aramızda son olaylardan sonra bu mesafe iyice açıldı. Artık işe de gitmiyorum evden çalıştığım için hiç nefes alacak yerim kalmadı. Kızın Normalde uzaktan eğitimi var ama canı isteyince giriyor. Evde sürekli yüksek sesle müzik dinliyor film izliyor. Ben çalışıyorum o sırada dikkatim dağılıyor. Söylüyorum bu sefer gerginlik çıkıyor. Mutfağı dağıtıyor odaları dağıtıyor. Evde her yer boya oldu. Resim yapıyor ve evin her noktası onun özel alanıymış gibi davranıyor. Elimden gelse odamdan çıkmayacağım ama gürültü o kadar rahatsız ediyor ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eşim gün boyu işte geldiğinde huzur istiyor doğal olarak ama ben gün içinde o kadar geriliyorum ki bir şekilde patlıyorum. Sonra bizim aramız açılıyor. Başlarda alttan alıyordum ama benimde tahammülüm kalmadı artık. Aynı şarkıyı bangır bangır belki 30 kez dinliyorum. Eşime göre bu geçici bir süreç sabret diyor seneye üniversiteye gidince herşey değişirmiş. Ama ben üniversiteyi kazanacağını hiç sanmıyorum. Bu sene zaten ölü geçti seneye hiç toparlayacak gibi durmuyor çünkü çalışayım üniversite okuyayım düşüncesi yok. Bütün ömrümü eşimin kızıyla aynı evde geçirme düşüncesi beni o kadar geriyor ki. Bunu yapabileceğimi hiç sanmıyorum. Baştan böyle olacağını bilseydim hiç bu yola girmezdim. Eşimden yana bir şikayetim yok onunla iyi geçiniyoruz aslında ama şu an tüm sıkıntılar kızı sebebiyle. Ve en ufak bir düzelme ihtimali de yok bence. Belki içinizde benim bu sıkıntıma farklı bir bakış açısıyla bakmamı sağlayacak yorumlar yapan olur ? O kadar zor durumdayım ki sanki bu eve sıkıştım hiç bir yere gidemeyecekmiş gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Evet çocuğum yok. İkinci evliliğimi de zaten yaşım geçmeden çocuk sahibi olurum belki diye yapmıştım ama şuan çocuğum olcak mı ondan bile emin değilim. Evet bir iç dökül olarak açtım çünkü bu şehre de yeni taşındım ve hiç arkadaşım konuşacağım birisi yok. Eski iş yerimden arkadaşlarımı arıyorum ama onların da bu süreçte bir sürü sıkıntısı var. Belki biraz rahatlarım bakış açım değişir diye konu açtım

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Evet çocuğum yok. İkinci evliliğimi de zaten yaşım geçmeden çocuk sahibi olurum belki diye yapmıştım ama şuan çocuğum olcak mı ondan bile emin değilim. Evet bir iç dökül olarak açtım çünkü bu şehre de yeni taşındım ve hiç arkadaşım konuşacağım birisi yok. Eski iş yerimden arkadaşlarımı arıyorum ama onların da bu süreçte bir sürü sıkıntısı var. Belki biraz rahatlarım bakış açım değişir diye konu açtım

Genişletmek için tıkla...

Tavuk_suyu_ .!.:

Kızı haklı bulanlar olmuş ne alaka yahu? 9. 10 yasında çocuk olur amenna anlarım. Boyada yapar , ortalığı da dağıtır. En az 18 yaşındaki bir kızdan bahsediliyor. Her şeyin farkında bence. Bilerek sizi bezdirmeye çalıştığını düşünüyorum ben. Yanlız bu durumun buralara getiren de baba. İnsan arada bir dur demeli çocuğuna. Konu sahibi gayet anlayışlı daha ne yapacak Kadın ? Biz de 18 yasında olduk hiç bu kadar çizgiyi aşmadık.
Eğer maddi durumunuz varsa şöyle bir iki ay kafanızı dinleyin. Ayrı eve falan cıkın. Gerekirse de babayla okkalı bir konuşma yapın.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Kızı babasını tamamen bankamatik gibi görüyor. Onun dışında babasını ve beni bir küçümseme var. Herşeyin iyisini doğrusunu o biliyor biz hiç bir şey bilmiyoruz. Tamamen çıkar ve faydacılık mantığıyla yaşıyor yani

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Baba ile bag yok yani. Kizin suçu yok. Annesini kaybetmis, baği olmayan babasida üstune kadin (sizi) getirdi, yanliz kizina bakamiyor diye. Simdi tam ergenlik döneminde güvenecegi kişi yok. Kural koyan kişi yok.

Bu yillarin sorunudur. Sadece korona ile alakali degil. Asil hata o adam ile evlenmekti. Cocuklu adam ile evleneceksen, o cocuk ile iyi geçinebilmelisin. Adamda iki taraf arasinda iyi köprü olabilmeli.

Bu konuda hicbiri olmamis. Herkes bir çikar uguruna evlenmis. Adam evimi çekip çeviren kizima biri bakar diye. Siz işi gücü yerinde, benimde başim bagli olur diye evlendiniz. Ve bunu hiçbirini seçmeyen ortada bir ergen kiz var. Yürümeyecegi çok belli.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Haklı olduğunuz yönler var mutlaka ama ben başım bağlansın diye evlenmedim. Aksine bekar hayatımda daha huzurlu mutluydum. Eşimle bu konu dışında diğer konularda anlaşıyoruz ama şuan bu konu hayatımızın merkezi olmuş durumda. Yoksa ben işi gücü olan çalışan bir kadınım iş hayatım normal seyrinde devam etseydi yoğunluktan bunları gözüm görmeyecekti belki de. Evlenirken ergen kızı olduğunu ve sorun yaşayacağımı biliyordum ama pandemi sebebiyle hepimizin 24 saat hiç dışarı çıkmadan sekiz ay boyunca evde oturmak zorunda kalacağını aklıma getiremedim.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Kızı babasını tamamen bankamatik gibi görüyor. Onun dışında babasını ve beni bir küçümseme var. Herşeyin iyisini doğrusunu o biliyor biz hiç bir şey bilmiyoruz. Tamamen çıkar ve faydacılık mantığıyla yaşıyor yani

Genişletmek için tıkla...

Cansuyusu .!.:

Bu konunun evde kalmakla alakası yok. O kız dışarı gidilse ozamamda başka şeyler bulurdu sizi kızdıracak. Yaptıkları belki tepki belki başka bişey. Çok zor bi durumda oldugu çok açık. Ama ne yaşarsak yaşayalım başkasına eziyet etmek gibi lüksümüz olamaz. Bi dönemdir geçer belki. Siz yeterince uyarmış düzeltmeye çalışmışsınız olmamış. Bence artık tepki vermeyin.bırakın dağıtsın etsin. Siz arkasını topladıkça babası görmüyo olabilir. Ortada ne kadar büyük bi problem oldugunu farketmiyo olabilir. Siz söyledikçe yanlış anlar buda çok normal bi baba için. Normal davrandıgınızda kötü karşılık görüyorsanız yok gibi davranın. Kendi sağlıgınız için. Diğer kardeş nasıl o kaç yaşında? Onunla ilişkisi nasıl merak ettim

Genişletmek için tıkla...

Bglm_ .!.:

Bence hiç bi kız babasını bankamatik olarak görmez sevgiye ihtiyacı vardır yaşı kaç okursa olsun annesini kaybetmiş nasıl bi hayatı var içinde ne yaşadı bilemezsiniz uzmandan yardım almayı deneyin.

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Yanlış düşünüyor da olabilirim tabi. Başlarda da dediğim gibi bu konuda acemiyim. Aslında kendimi ve şuan yaşadığım hayatı dışardan bir gözle görmek isterdim. Ben ne yapıyorum kendime belki o zaman daha objektif konuşabilirdim

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Merhaba arkadaşlar. Böyle bir konu açmayı hiç istemezdim ama o kadar bunaldım ki belki moral verici bir çift sözünüz beni umutlandırır. Mart ayında evlendim ve evlendiğimden beri eşimin iki çocuğu ile aynı evdeyiz pandemi dolayısıyla. Başlarda normal seyrinde gidiyordu herşey ama süreç uzayıp okullar açılmayınca sürekli evde olunca sorunlar baş göstermeye başladı. Bu pandemi benim ruh sağlığıma yada evliliğime sebep olacak. Artık en ufak bir ses yükselmesinde bile kalp atışlarım hızlanıyor ellerim titremeye başlıyor. Eşimle normalde hiç bir problemimiz yok ama kızından dolayı sürekli aramız açılıyor. Daha önce de konum vardı ben bir abla olarak yakın olmaya çalıştım ama hep bir mesafe var aramızda son olaylardan sonra bu mesafe iyice açıldı. Artık işe de gitmiyorum evden çalıştığım için hiç nefes alacak yerim kalmadı. Kızın Normalde uzaktan eğitimi var ama canı isteyince giriyor. Evde sürekli yüksek sesle müzik dinliyor film izliyor. Ben çalışıyorum o sırada dikkatim dağılıyor. Söylüyorum bu sefer gerginlik çıkıyor. Mutfağı dağıtıyor odaları dağıtıyor. Evde her yer boya oldu. Resim yapıyor ve evin her noktası onun özel alanıymış gibi davranıyor. Elimden gelse odamdan çıkmayacağım ama gürültü o kadar rahatsız ediyor ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eşim gün boyu işte geldiğinde huzur istiyor doğal olarak ama ben gün içinde o kadar geriliyorum ki bir şekilde patlıyorum. Sonra bizim aramız açılıyor. Başlarda alttan alıyordum ama benimde tahammülüm kalmadı artık. Aynı şarkıyı bangır bangır belki 30 kez dinliyorum. Eşime göre bu geçici bir süreç sabret diyor seneye üniversiteye gidince herşey değişirmiş. Ama ben üniversiteyi kazanacağını hiç sanmıyorum. Bu sene zaten ölü geçti seneye hiç toparlayacak gibi durmuyor çünkü çalışayım üniversite okuyayım düşüncesi yok. Bütün ömrümü eşimin kızıyla aynı evde geçirme düşüncesi beni o kadar geriyor ki. Bunu yapabileceğimi hiç sanmıyorum. Baştan böyle olacağını bilseydim hiç bu yola girmezdim. Eşimden yana bir şikayetim yok onunla iyi geçiniyoruz aslında ama şu an tüm sıkıntılar kızı sebebiyle. Ve en ufak bir düzelme ihtimali de yok bence. Belki içinizde benim bu sıkıntıma farklı bir bakış açısıyla bakmamı sağlayacak yorumlar yapan olur ? O kadar zor durumdayım ki sanki bu eve sıkıştım hiç bir yere gidemeyecekmiş gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

azra_54 .!.:

Evet çocuğum yok. İkinci evliliğimi de zaten yaşım geçmeden çocuk sahibi olurum belki diye yapmıştım ama şuan çocuğum olcak mı ondan bile emin değilim. Evet bir iç dökül olarak açtım çünkü bu şehre de yeni taşındım ve hiç arkadaşım konuşacağım birisi yok. Eski iş yerimden arkadaşlarımı arıyorum ama onların da bu süreçte bir sürü sıkıntısı var. Belki biraz rahatlarım bakış açım değişir diye konu açtım

Genişletmek için tıkla...