Abartı zaten sorun da bu yaBana biraz abartı geldi. Ben de gün boyunca stresten kaynaklı istemeden pek çok çıkış yapıyorum ama akşam muhasebesini yapmıyorum. Muhasebesini yaptığım şeyler vaktimi boşa harcadığım, haddinden fazla değer verdiğim insanlar gibi konular oluyor.
Yani dünyanın sonu değil ama bana sonu gibi geliyorVelev ki rezil oldun ne olur?
Deli değilsiniz de mükemmelliyetçi olabilirsiniz gibi geldi bana. Kimse kendini mükemmelliyetçiler kadar çok eleştirmez, kendimden biliyorum :) Ben şöyle düşünmeye çalışıyorum 'O ortamda kimin lafına takıldın onca insan sohbet etti neden hep kendi sözcüklerin kulaklarında yankılanıyor? Kimsenin ne dediğini hatırlamıyorsun emin ol kimse de senin dediğini düşünmüyor bu kadar hırpalama kendini.'Herkese merhaba, benim sorunum ve danışmak istediğim şey şu; diyelim ki bir ortamda muhabbet sohbet oluyor bazen geyik bazen daha ciddi konular... Ben de ağzı laf yapan biriyim nasıl derler hazır cevap, esprilerime gülünür, ya da ciddi bir konu varsa bildiğm bi konuysa fikrimi söylerim. Diksiyonum da çok düzgündür.(kendimi övme gibi oldu ama öyle değil ayrıntı verme amaçlı yazdım, hissettiğim şey anlaşılsın diye.) Ama öyle sürekli konuşan falan bi tip değilim. Gel gelelim akşam olup da yatağa yatınca yoğun bir pişmanlık kaplıyor her yanımı. Onu demeseydim, bunu söylemeseydim. Yanlış mı anladılar. Rezil mi oldum. Aslında rezil olacak bir şey söylemedim ama yok söz dinletemiyorum. bu durum bazen uykularımı kaçıracak boyuta geliyor. Bir dahaki sefere daha sessiz olacağım diyorum ama hoop bi ortam olunca yine söylüyorum bir şeyler. Ha bugüne kadar hep pot mu kırdım yoo ama bu bedenimin, ruhumun her zerresini kaplayan pişmanlık duygusundan kurtulamıyorum.
Deli miyim neyim
Aaa benim buHerkese merhaba, benim sorunum ve danışmak istediğim şey şu; diyelim ki bir ortamda muhabbet sohbet oluyor bazen geyik bazen daha ciddi konular... Ben de ağzı laf yapan biriyim nasıl derler hazır cevap, esprilerime gülünür, ya da ciddi bir konu varsa bildiğm bi konuysa fikrimi söylerim. Diksiyonum da çok düzgündür.(kendimi övme gibi oldu ama öyle değil ayrıntı verme amaçlı yazdım, hissettiğim şey anlaşılsın diye.) Ama öyle sürekli konuşan falan bi tip değilim. Gel gelelim akşam olup da yatağa yatınca yoğun bir pişmanlık kaplıyor her yanımı. Onu demeseydim, bunu söylemeseydim. Yanlış mı anladılar. Rezil mi oldum. Aslında rezil olacak bir şey söylemedim ama yok söz dinletemiyorum. bu durum bazen uykularımı kaçıracak boyuta geliyor. Bir dahaki sefere daha sessiz olacağım diyorum ama hoop bi ortam olunca yine söylüyorum bir şeyler. Ha bugüne kadar hep pot mu kırdım yoo ama bu bedenimin, ruhumun her zerresini kaplayan pişmanlık duygusundan kurtulamıyorum.
Deli miyim neyim
Aslında öyle aşırı ve saçma sapan da konuşmuyorum, ama hep çok daha sessiz biri olmayı istiyorum nedenseAaa benim buHer seferinde çenemi tutamıyorum diye kendime kızıyorum, neden bu kadar konuştun, neden şunu da anlattın, neden o lafı söyledin, vs vs. Beynimin gece mesaisi bitmiyor.
Yalnız değilsin demeye geldim kısaca
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?