Aslında evet kimse hatırlamıyordur bile.Deli değilsiniz de mükemmelliyetçi olabilirsiniz gibi geldi bana. Kimse kendini mükemmelliyetçiler kadar çok eleştirmez, kendimden biliyorum :) Ben şöyle düşünmeye çalışıyorum 'O ortamda kimin lafına takıldın onca insan sohbet etti neden hep kendi sözcüklerin kulaklarında yankılanıyor? Kimsenin ne dediğini hatırlamıyorsun emin ol kimse de senin dediğini düşünmüyor bu kadar hırpalama kendini.'
Bende böyleyim ve koç burcuyumBurcun ne?
Kova burcuysa iflah olmaz bir ukaladir diyecektim...Bende böyleyim ve koç burcuyum
Evet çocukluk travması bende yazdım aynısını. Bende öyleyim çünkü şimdi azaldı ama yine de oluyorKova burcuysa iflah olmaz bir ukaladir diyecektim...
Ama burada bir hanım çocukluk travmasi demiş ki haklı bende öyleydim.
Ben annemle özellikle babamı asla affedemiyorum 15 yaşından beri depresyon ve anksiyete ile uğraştım onlar yüzünden. Evliyim iki evladım olunca tüm nefretim onlara oldu. İnsan evladına nasıl kıyar diye .... Terapilerden biktim bu yüzden istemiyorum çok mutsuzum ...Evet çocukluk travması bende yazdım aynısını. Bende öyleyim çünkü şimdi azaldı ama yine de oluyor
Bende destek alıyorum malesef ileride daha iyi olmak için. Çünkü bende de akstiyete var. Ve toparlamazsam devamı gelir dedi psikolog. Aynı şekilde benimde babam öyle . Artık onunla mücadele etmiyorum ve kabullendim. O böyle bir insan diyorum ve kendimi tanımaya çalışıyorum. Ama malesef küçükken yasatilan kötü şeyler atlatilamiyor ve tüm hayatı etkiliyor iliskilerimi bile.. çok dertliyim bu konuda. Ama lütfen ailesinizin sizin hayatınızı etkilenmesine izin vermeyin. Çünkü bi kere geliyoruz bu hayata . Geçmişi düşünmemeye çalışın ve önünüze bakın.. siz aynı hataları çocuklarınıza yapmazsınız ve daha sağlıklı yaşarsınızBen annemle özellikle babamı asla affedemiyorum 15 yaşından beri depresyon ve anksiyete ile uğraştım onlar yüzünden. Evliyim iki evladım olunca tüm nefretim onlara oldu. İnsan evladına nasıl kıyar diye .... Terapilerden biktim bu yüzden istemiyorum çok mutsuzum ...
Ben artık anksiyete çözdüm ama sorun çok kalıcı geçmiyor sanki bu bizim mizacimiz olmuş. Bir şekilde hortluyor. Ailemin kafa hala aynı ve o kafayla evliliğimi ve çocuklarımı yönetmeye çalışıyorlar ve burada hortluyor herşey.... Sanırım bana antidepresan Ballı kaymak ama bebeğimi emzirdigim için onada uzağım.Bende destek alıyorum malesef ileride daha iyi olmak için. Çünkü bende de akstiyete var. Ve toparlamazsam devamı gelir dedi psikolog. Aynı şekilde benimde babam öyle . Artık onunla mücadele etmiyorum ve kabullendim. O böyle bir insan diyorum ve kendimi tanımaya çalışıyorum. Ama malesef küçükken yasatilan kötü şeyler atlatilamiyor ve tüm hayatı etkiliyor iliskilerimi bile.. çok dertliyim bu konuda. Ama lütfen ailesinizin sizin hayatınızı etkilenmesine izin vermeyin. Çünkü bi kere geliyoruz bu hayata . Geçmişi düşünmemeye çalışın ve önünüze bakın.. siz aynı hataları çocuklarınıza yapmazsınız ve daha sağlıklı yaşarsınız
Allah yardımcınız olsun.. zor mümkün olduğunca uzak durmak daha iyi olur. Banada önerdi ama kullanmıyorum ben beyinde halletmeye çalışıyorum.Ben artık anksiyete çözdüm ama sorun çok kalıcı geçmiyor sanki bu bizim mizacimiz olmuş. Bir şekilde hortluyor. Ailemin kafa hala aynı ve o kafayla evliliğimi ve çocuklarımı yönetmeye çalışıyorlar ve burada hortluyor herşey.... Sanırım bana antidepresan Ballı kaymak ama bebeğimi emzirdigim için onada uzağım.
İzzet güllü dinliyor musun mutlaka dinlenAllah yardımcınız olsun.. zor mümkün olduğunca uzak durmak daha iyi olur. Banada önerdi ama kullanmıyorum ben beyinde halletmeye çalışıyorum.
Psikolojik destek fayda ediyormu kendinizde fark görüyor musunuz??SelamOydar sanki beni anlatmışsın. Biz seninle bir araya gelsek sabahlar olmaz sanki. Akşamına da kafaya takar uyuyamayız Ben de çok konuşkanım, içten ve samimi bir biçimde muhabbet ederim, karşımdakiyle derin derin sohbete dalarım ve çoğu şeyi anlatırım. Eve gelir kendime sorarım aşırıya mı kaçtı acaba diye. Olabilir... Bazen bizim için sorun teşkil etmeyen bazı konular karşındakine batabilir ya da o çok herşeyini paylaşmayan biridir bariz elektrik tutmaz. Bu konu hakkında kendimize çeki düzen vermeliyiz aslında, biraz sınırlamalıyız kendimizi. Yoksa herşey herkesle konuşulmaz. Ben genellikle karşımdaki insan da konuşmadığında muhabbet açılsın diye çoğu şeyi anlatıp dalabiliyorum mesela. Bazen karşımdakinin bilmesine gerek olmayan şeyler de olabiliyor. Bu konuda psikolojik danışmanla görüşüyorum, destek almak çok rahatlatıyor. Denemelisin.
Buna patolojik eleştirmen deniyor.Ya kendi sesiniz ya da çok yakınınızın sesiyle sizi uyarmaya çalışıyor.Telkin cümlesi bulup derin bir nefes alıp rahatlamaya çalışın.Herkese merhaba, benim sorunum ve danışmak istediğim şey şu; diyelim ki bir ortamda muhabbet sohbet oluyor bazen geyik bazen daha ciddi konular... Ben de ağzı laf yapan biriyim nasıl derler hazır cevap, esprilerime gülünür, ya da ciddi bir konu varsa bildiğm bi konuysa fikrimi söylerim. Diksiyonum da çok düzgündür.(kendimi övme gibi oldu ama öyle değil ayrıntı verme amaçlı yazdım, hissettiğim şey anlaşılsın diye.) Ama öyle sürekli konuşan falan bi tip değilim. Gel gelelim akşam olup da yatağa yatınca yoğun bir pişmanlık kaplıyor her yanımı. Onu demeseydim, bunu söylemeseydim. Yanlış mı anladılar. Rezil mi oldum. Aslında rezil olacak bir şey söylemedim ama yok söz dinletemiyorum. bu durum bazen uykularımı kaçıracak boyuta geliyor. Bir dahaki sefere daha sessiz olacağım diyorum ama hoop bi ortam olunca yine söylüyorum bir şeyler. Ha bugüne kadar hep pot mu kırdım yoo ama bu bedenimin, ruhumun her zerresini kaplayan pişmanlık duygusundan kurtulamıyorum.
Deli miyim neyim
Psikolojik destek fayda ediyormu kendinizde fark görüyor musunuz??
Bende 28 yaşındayım evlendikten sonra gecti bendeEvet bu duyguyu yaşıyorum. Zamanla kendinizi dizginlemedik öğreniyorsunuz. 32 yaşındayım, az çok hallettim bu sorunu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?