- 26 Şubat 2012
- 7.313
- 19.530
- 448
Teşekkür ederim. Yani anormal değil hislerim, sevindim vallahiHayırlı olsun ,Daha çok küçük biraz büyüsün hormonlar değişir unutturmaz kendini :)
Bekleyin biraz daha büyüsün haber verirsiniz .

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Teşekkür ederim. Yani anormal değil hislerim, sevindim vallahiHayırlı olsun ,Daha çok küçük biraz büyüsün hormonlar değişir unutturmaz kendini :)
Bekleyin biraz daha büyüsün haber verirsiniz .
Yaa çok sekersinizEki Görüntüle 2295001 Şunu şuraya takayım o zaman. Hayırlı olsun.
Yani doğurana kadar bile yaşanıyor öyle mi? Demek ki ben çok film izlemisimben doğurmadan bir şey hissedememiştim. gayet normal.
Benzer hisleri yasayanlari görünce rahatladim. Kimseye söylemek için heves duymamam çok garip gelmişti bana çünkü.Ben de hareketlerini tekmelerini hissedene kadar tamamen hissizdim.
Benim için ultrasonda gördüğüm hatta tam olarak ne olduğunu algilayamadigim birşeydi.
Hareketleri tekmeleri başladığında daha farklı hissedeceksiniz bence.
Hamilelik bana herhangi değişik bir his vermedi aslında genel olarak. Sadece biraz daha uysal, sakin oldugumu söylemişti herkes neden bilmem.
Fazla romantizm pompalayan romantik hamislerden etkilenmeyin, hissiz olmanız çok dogal bana kalırsa.
Yani doğurana kadar bile yaşanıyor öyle mi? Demek ki ben çok film izlemisim![]()
Şu an hissettiğim tek şey sorumluluk duygusu. Yani kendime iyi bakmaliyim ki ona bir şey olmasın. Ama ah yavruuum gibi değil de bu gorevimmis gibi sanki. Ama ilk gün öyle değildi. Amaan ne bileyim, sapittim herhalde.ahaha bence de:))
yani vardır elbet daha öğrenir öğrenmez kendini anne gibi hisseden bilemem de bana saçma geliyor. özellikle ilk bebek için bilmediğin tatmadığın birşey sonuçta tanışmadan nasıl seviliyor anlamıyorum..
bir kucağına al kokla dimi ama..
Benzer hisleri yasayanlari görünce rahatladim. Kimseye söylemek için heves duymamam çok garip gelmişti bana çünkü.
Merhabalar.
Birkaç gün önce hamile olduğumu öğrendim. İlk an özellikle çok sevindim çok da şaşırdım tabii.
Ama şimdi hissizim resmen. İçimde bir can var ve hiçbir şey farklı değil. Eşimden başka kimseye de söylemedim daha. İçimden kimseye anlatmak da gelmiyor. Niye böyle oldu ki? Böyle hisseden oldu mu hiç? Değişecek mi bu durum?
Şu an hissettiğim tek şey sorumluluk duygusu. Yani kendime iyi bakmaliyim ki ona bir şey olmasın. Ama ah yavruuum gibi değil de bu gorevimmis gibi sanki. Ama ilk gün öyle değildi. Amaan ne bileyim, sapittim herhalde.
İşte ben tam da yapı meselesi olduğunu bildigimden şaşırıyorum kendime. Ben dünyanın en anaç insanlarindan biriyim. Hormonlar mi yapıyor acaba? Gereksiz bir sinir de var çünkü.
Bende sipayı emzirdigim ilk an bir aşk doğdu,odaya getirdiklerinde hiç oralı değildim. Sanki başkasının çocuğuydu hemşire emzirmen gerek deyince aldim,emzirmeye başlayınca kuzummmmm diye bir bağrıma basmadir,aman kasına gözüne kurban olurumdur gitti,hala gidiyor. 10 yaşında canımın içi.Mesela bende ilk haftalarında çok heyecanliydim, herkese söyler, daha ilk haftalardan elimi karnıma koyardim
Sonra doğuma yakın herkes heyecanlı misin diye sorardi, hiç degildimm, hatta doğumda bile heyecanlı değildim, doğurur doğurmaz da his gelmedi, ne zaman aldık eve geldik, o andan beri deli olurum kendisi için![]()
Ay hadi inşallahBen de öyleyiiim, hayatım “Ay sen ne güzel anne olursun anne olmak için doğmuşsun” cümlelerini duymakla geçtiAma bebişi biraz hissetmeye başladıktan sonra “Aa ben hamileyim” diye idrak etmeye başladım, doğunca da günden güne daha çok anne olacağız bence.
Değil mi ama? Cidden insanı yetersizlik duygusuna daha ilk aydan sokuyorlar. Çok teşekkür ederim güzel dileginiz içinbazı kimseler bu duygularını neden bilmem fazla abartıyorlar gibi geliyor bana.
o yüzden insan bende mi bir gariplik var diyor.
hatta ilk doğum anıyla ilgili de oyle büyük efsaneler var ki, kalbimden ılık birşeyler aktı, gözüm parladı içim geçti gibi.
sonra bir doğuruyorsun pek oyle değil, seviniyorsun ediyorsun ama hissettiğin en büyük şey korku. simdi ne yapacağım duygusu.
herkes dogum anindaki hislerini mükemmel anlattığı için bu sefer eksiklik yetememe duygusu.
fazla dinlemeyin kendinizi, hislerinizi çok güzel şeyler de hissedeceksiniz zamanla
Sağlıkla alin kucaginiza inşallah![]()
Kalp sesi... Sanırım haklısınızKalp sesini duyduğunuzda etkilenirsiniz bence. Sonra da hareket edince, tekmeleyince vs.
Ben doğar doğmaz da emzirdim, ama eve alıp gelince, evde o ilk gece..Bende sipayı emzirdigim ilk an bir aşk doğdu,odaya getirdiklerinde hiç oralı değildim. Sanki başkasının çocuğuydu hemşire emzirmen gerek deyince aldim,emzirmeye başlayınca kuzummmmm diye bir bağrıma basmadir,aman kasına gözüne kurban olurumdur gitti,hala gidiyor. 10 yaşında canımın içi.