- 14 Mayıs 2014
- 745
- 630
- 103
Hamileyim ve nerdeyse 2-3 aydır yoğun bulantılarımdan dolayı kusuyorum. 2 haftadır iyiyim kusma yoktu en azından. Az önce çöp kokusundan dolayı midemde ne varsa çıkardım. Zaten sabah kalktığımda zar zor bişeyler yemiştim. O da sadece üzümdü. Eşim ablasını annesini alıp kabir ziyareti yapmak için evden çıkmak üzereydi. Ben tuvalette küsüyorum o bana nasılsın bile demeden ben çıkıyorum diye bağırdı kapının önünde. Ben de ya bi nasıl olduğuma gel bak sor dedim. Bi bahane uydurdu kustuğun için yanına yaklaştırmazsın ztn dedi kusunca görmeden temizlemeye çalışırım hep. Insan böyle mi yapar. Ben de dedim annen 5 dk beklemesin ben burda ne olursam olayım umrunda değil dedim. Bir iki abuk subuk laf edip ben gidiyorum birşey istiyor mudun dedi. Sesimi çıkarmadım çekti gitti. O gidince ağlamaya başladım ve düşündüm ben şimdi ne yiyeceğim midem boş canım hiç birşey istemiyor kocam çekmiş gitmiş evde yiyecek birşey yok. Ben de aradım sen nasıl adamsın hamile karını böyle bırakıp gidiyorsun karnımdaki aç seni mi beklicek dedim. Yukarı çıktı geldi. Neymiş efendim annesi sıcağa kalmasınlarmış. Ben ne olucam beni hiç düşünmüyor varsa yoksa annesi. Çekti gitti 10 dk sonra aradılar çünkü neredesin gelmiyor musun diye. Ben evde ağlıyorum vicdanın el veriyorsa git dedim gitti. Insan hamile karısına böyle mi yapar. Ne olur 15 dk bekleseler ben iyi olmadan gitmesi mi gerekiyor. En azından yiyecek birşeyler getirse bebeğim için ona da razıyım. Aç aç oturuyorum ve ağlıyorum elimde olmadan. Yanımda çevremde kimse yok burada sizle paylaşmak istedim. Çok mutsuzum çok bebeğimi de üzüyorum böyle. Düşüncesiz bi adamla evlenmişim annesini düşündüğü kadar beni düşünmüyor en çok ta ona üzülüyorum