Böyle olmamalıydı..İç dökme..

nezihe54

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Haziran 2019
31
19
3
45
Kendimi yalnızlaştırdım mı bu seçim benim miydi yoksa artık insanlar mı benden ümidi kesti bilemiyorum.Bu bir iç dökme be arkadaşlar. 5 yılı aşkındır evliyiz.11 yıldır beraberiz.Aşık olarak evlendik.İkimizde çalışıyoruz.Eylülde inişli çıkışlı evliliğimizin 6.yılı. Eşimin evlendikten sonra bir sene iyi enerjisi tavan, bir sene içine kapanık duvar gibi halleri denge bırakmadı bende.Çocuk olmaması icin korundu.Sonra istedi üzerine gitmedik olur sandık uzun sürdü olmadı.Tedaviyi istemedi.Her konuda muhteşem anlaşıyoruz fakat ilişkimizde tıkandık.Bi süredir ayrı yaşıyoruz.Onun özlemesi gerekmiş.Tamam belki benim içinde iyi olacaktı Fakat özlemye fırsat bırakmıyor sürekli arama sorma sabah işe bırakıp akşam alma,gece gelme aramalar.Böyle nasıl özlenir??Sırtımı dönsem tavır alsam konuşmasam da psikologa gidiyor düzeleceğine söz veriyor.Çocuğumun olmasını istiyorum eşimi de seviyorum ama yoruldum,toparlamaktan.İş bi yandan eş bi yandan.Dönmesini istiyorum ama tuhaf bir eksiklik var onda dokunmaya bile bazen tahammülü yok.Bazen de kendi beni ilgi delisi yapar. Uçlardan düşmekten yoruldum.Monoton hayatımızı renklendirme için bile hazır değilim bana süre verirmisin diyor.Ne kadar daha süre vereceğim.Yada bu şekilde özlem olur mu,sanmıyorum. İstediğim tek şey şu aşamaları geçip çocugumuzu kucağıma almam bunu söylediğimde haklısn hayatım her şey güzel olacak diyor.O süre gelmiyor.Ömrüm geçti ya.Düşündükçe kendimi sakinleştiriyorum.Boşu boşuna yıllarımız geçiyor.
İlk dediğim cümle kendimi yalnızlaştırmak da şu ki,kimseye tahammülüm kalmıyor.Kimseyle görüşesim gelmiyor. Çevremde 1-2 kişi var.Onlarda detay bilmez.Kazık yediğim içinde dostlarım çok az.Hep dik güçlü olmaya çalışmak,işyerinde gülmek iyi geliyor bazen.Ama bir an geliyor tv de çocuk görsem mutlu aile görsem dağılıyorum.Mutlu olmalıyız biz bunu haketmiyorduk. Böyle olacağını hiç düşünmemiştim..
 
Umarım eşin aşar sorunlarını birlikte bi terapi alsanız evliliğin düzelmeden çocuk yapmayın zaten hakkınız da hayırlısı olsun baktınız düzelmiyor eşinizle konuşup ona göre bi yol çizmelisin bu belirsizlik ikilem yorar sizi
 
Aynı evde değil misiniz? Esin nerede kalıyor?
Bir hayır var ki çocuk olmuyor,bu fikirden şimdilik uzaklaş.
 

yoruldum ki ne yoruldum..Çocuk olmaması dert olması ayrı sorumluluk tabi ama böyle de olmuyor artık bi yanım eksik cocuksuz.Ve insanlar cocuk sorması beni yordu artık çok
 
Aynı evde değil misiniz? Esin nerede kalıyor?
Bir hayır var ki çocuk olmuyor,bu fikirden şimdilik uzaklaş.

Eşim 1+1 de kalıyor,doktor önerisi bi süre flörtleşin demiş.Ama onun müsaade ettiği kadar yaşıyorum sanki herşeye tamam diyorum.O beni arar sorar alır gider.flörtleşmeden ziyade fazlasıyla arkadaş olduk.
 
Çok ilginç. Suphelendigin bir durum yok mu peki?
Ben direk 'madem birbirimizi özleyeceğiz,beni işten alıp birakmaktan vazgeç' diye rest çekerdim.
 
2. Kadın olma ihtimali var mı? Evli bir adam, eşinden neyin zamanını ister ki? Özlemek görecelidir ama madem özleme dayalı yaşıyor ilişkisini, neden evlendi? Biraz içim bulandı eşinizle ilgili. Size dair emin olamadığı birşeyler var ya da başka bir seçenek? Bu durumda bebek için biraz daha zaman lazım bence. Ak koyun kara koyun çıksın önce.
 
Çok ilginç. Suphelendigin bir durum yok mu peki?
Ben direk 'madem birbirimizi özleyeceğiz,beni işten alıp birakmaktan vazgeç' diye rest çekerdim.

Eşimden şüphelenmiyorum şüphe çekecek hiç bir davranışı yok.Keza fazlasıyla iyi tanıyorum düzelmeye odaklanıyor ilgisi son safha.İki kişiyi yürütebilecek bir adam değil.Duygusal bakar olaylara.Vicdan yapar.Bunların hepsini konuştuk şüpheli davranışları asla bulumıuyor aynı sektördeyiz zaten.
 


Kendinde eksiklikler var işte. Fazlasıyla uçlarda yaşıyor ya çok dipte ya çok enerjik.Bu terapi kendi için.O da farkında.
 
Canım ben seni çok iyi anlıyorum x kişisi de bende evliliğinin 2 yılından itibaren uzaklaştı yoknparasal sıkıntılar yok işte başka sıkıntılar var bana biraz zaman ver düzelecek vs vs sv gidicem terapiye dedi gitmedi ben birkaç kez söyleydim beni utandırma gelme üsüyme dedi konuşmamı engelledi hep sustum 5 yılımı verdim kendimi sende gördüm bende sonra üzerine kp borçları bindi tepemize benim x kişisi deli ailexi olduğu için 2 kardeşler bunlar abi 1 kuruş vermez bizimki yahdırdı altımıza araba alamadık düşün her şeyi geçtim terapi al artık dedim sürekli kavga etmeye başladık sana mı soru am ben istersem giderim dedi hep aynı evde karı koca değilde ev arkadaşı gibi takılmaya başladık çok üzüldüm yoruldum hıc kırarak agladığımo bilirim yakın komşum bizden yaşca büyüktür analık hakkını alma bu güzelim kızdan git ne gerekiyorsa yağın demişti ama o sorunu bilmiyordu hani çoçuk için olmuyorsa ikinizde tadavi olun diye söyledi o lafı ben kimseye anlamadım ki aileme anlatsam bir sürü laf hemen boşan vs arkadaşlara anlatsam x kişisi rencide olacak adı duyulur diye diye sustum sabtçrettim sonra ne mi ol söyleyeyim ben sana aşık değilim sevgi saygıda kalmadı ev arkadaşım olarak görüyorum seni soğuttun kendinden ben seni istemiyorum boşanalım sonu böyle oldu işte bence çok iyi düşünün ben ona zerre üzülmüyorum çok mücadele ettim ama o ne sevgimi ne mücadelem göremedi ilerde pişman olur mu bilmem ama bende artık istemiyor ve anlaşmalı boşanıyorum tek üzüldüğüm giden yıllarım oldu hemde hiç değmeyecek birine yaşımda geçiyor belki de hiç bebeğim olamayacak her şeyin en iyisini Allah bilir ben artık ona havale ettim onu ve zalim ailesini
 
Maalesef ki insanı yalnizlastiran mutsuz evlilik şuan bende çoğu şeyden soyutladim yalnizlastirdim kendimi herkeste
 
Aynı evde bile yaşayamadığınız eşinizden çocuk mu istiyorsunuz?
Ben doğru mu anladım?
Önce sorunları çözseniz mesela?

Bu forumda şaşırma eşiğim hiç düşmüyor..
 

İşte ne diyeyim.Allah kaderi yazıyor bizde hiç bilmeden yaşıyoruz.Allah bilir bana yazılan kaderi.Ben sabrımı zorluyorum.Gözlemliyorum ve isteklerimi söylüyorum.Hiç birşeyi içimde tutmuyorum.Deniyoruz bakalım bu süreç çok zorluyor beni.Senin adına üzüldüm ama biz kadınlar maalesef bu ülkede ne istediğini bilmeyen erkeklerin elindeyiz.!!!!!
 
Aynı evde bile yaşayamadığınız eşinizden çocuk mu istiyorsunuz?
Ben doğru mu anladım?
Önce sorunları çözseniz mesela?

Bu forumda şaşırma eşiğim hiç düşmüyor..

Aynı evde yaşayabiliyoruz çok da iyi anlaşıyoruz eşimin sorumlulugundan yana sıkıntım yok.Fakat terapist ayrı kalın özleyin flörtleşin dedi.Bu terapinin bi süreci.Yanyana gelince anlaşamama aynı evde kalamama durumumuz yok.Sorunları çözmek için sürecin bi parçası bu doktor kontrolünde.
 
Maalesef ki insanı yalnizlastiran mutsuz evlilik şuan bende çoğu şeyden soyutladim yalnizlastirdim kendimi herkeste

Sende mi ya..Ben birde arkadaştan yana şansızdım gözüm açıldı artık olsa da olur arkadaş olmasa da olur diyorum duaya sarıldım işe güce verdim kendimi..
 
Peki bu süreçte çocuk düşünüyor musunuz ?
Ona ne dedi terapist?
 
Sende mi ya..Ben birde arkadaştan yana şansızdım gözüm açıldı artık olsa da olur arkadaş olmasa da olur diyorum duaya sarıldım işe güce verdim kendimi..
Bende çok şanslı sayılmam ama insan yuvasında mutsuzken içine kapanıyor pişiyor ve insanların davranışları da samimi gelmiyor artık bende aynı şekilde
 
Çocuk isteğinizi ve özleminizi anlıyorum ama
bu istek,böyle bir evlilikte,çocuk sahibi olmaya gerekçe olmamalı.
Eşinizin psikolojik bir rahatsızlığı olabilir mi?
Açıkcası aklıma gelen ihtimal bipolar bozukluk.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…