Merhaba.Benim annem yaklaşık 5 yıl önce vefat etti.Babam ise,yaklaşık 3 yıl önce evlendi.Ben bir konuda fikir almak için buraya yazıyorum...Annem vefat ettiğinde ben 22 yaşındaydım.Şu an 27 yaşındayım.2018 yılında mimarlık okumaya başladım ve şu an diplomamı almak için sadece bir projem(diğer ders ve stajların hepsini tamamladım) var,yani haziranda diplomamı alıyorum.Babam,en kucuk kardesim ve 2.eşi x şehrinde yaşıyor.Ben y şehrinde okudum,ara dönem için babamların evine geldim.Diğer kardeşim ise farklı bir şehirde okuyordu,o da tatillerde babamın evine geliyor.Annem vefat ettiğinden beri bazı problemler yaşıyorum.Şöyle ki,babamın 2.eşi,benim ve benden bir kucuk olan kardeşimin(o benden 5 yaş kucuk),babamın evinde kalmasını pek istemiyor.Sebep olarak rahat edemediğini söyluyormuş.Ben kızım,diğer kardeşlerim erkek.Ara dönemlerde en fazla bir hafta sure boyunca babamın evinde kalabildım,diğer gunler anneannemin,babaannemin evinde,teyzemlerin altında bulunan,anneanneme ait olan bizim de kullanabildiğimiz evde(burada tek başımaydım) kaldım.Şu an,tek başıma kalmak gucume gitmiyor,ancak ilk yıllarda psikolojimin çok bozulduğu dönemler geçirdim.Babamın evine en son eylul ayının başında gelebilmiştim ama 3 gunluğune.Ondan once haziran ayında uzun uzun gorusebildik en son.Yani uzun suredir görusemedik.Şöyle bir sorun var ki,babamın 2.eşi ben geldiğimden beri,benimle aynı ortamda bulunmamaya çalışıyor ve eminim ki bunu özellikle kasıtlı olarak yapıyor.Önceden,bahsettiğim kalma meselesi,benim yureğimi parçalasa da onlara hiç yansıtmadım,hep dik durdum,eşi ile aramız iyidi.Sohbetimiz,muhabbetimiz vardı.4 gundur babamın evindeyim ve 4 gundur sadece yemek hazırlıyor,ondan sonra,(kendisi sanırım önceden yiyor),ardından hemen odasına çekiliyor.Yemek yerken asla ve kat'a bizim yanımıza oturmuyor.Salonda babam ve kardeşlerim ile otururken asla ama asla yanımıza gelmiyor.Yatak odasına giriyor(başka ona özel oda yok) ve asla çıkmıyor.Geldiğimden beri,en fazla 3 cumle konuşmuştur benimle.Bu durumun benimle ilgili olduğunu dusunup(u harfini klavyemdeki tuş koptuğundan dolayı yazamıyorum)babama sordum.En başta babam,sen kafana hiçbir şeyi takma,ben her zaman senin arkandayım dedi.Fakat,bu akşam söylemesi için biraz usteledim ve sebep olarak benim onların duğunune gitmediğim için böyle yaptığını söyledi.Babam evlenirken duğun yaptılar ve annemin tarafı bu konuda oldukça eleştirel yaklaştığı için dugune gıtmem mumkun degıldı ve annemin vefatının vermis olduğu uzuntuyu,psikolojiyi hala atlatamıştım.Ve şöyle de bir şey var,dugune gitmesem de kendisi benimle o konudan sonra 3 yıldır konusuyordu ki,simdi nereden çıkardı bunu?En son başka bir olay olmuştu,onu alt satırda anlatırım,buraya sığmayabilir.Sorun burdan da kaynaklanıyor olabilir.Pazartesi ve salı gunleri babaannemlerde olacağım,normalde çantamı babamın evinden pazartesi gunu tamamen çıkarırdım fakat şu an şöyle bir şey yapasım var.Burası benim öz babamın evi değil mi,istediğim kadar kalabilirim.Elbetteki 3,4 ay kalmayacağım.Ancak ,13 şubatta y şehrine dönmem gerekiyor.Yani 13 şubata kadar bavulumu,babamın evinden çıkarmayacağım ve salonun ortasına bilgisayarımı kurup kurulacağım...Bu zamana kadar hep onun dedikleri oldu da,niye suçlu olan ben oluyorum hala.Bu kapris neden...Bu arada diplomamı aldıktan sonra çalışmayı dusunuyorum,daha sonra evlilik de dusunuyorum fakat tekrar karşıma çıkan biri olursa.Çunku en son,erkek arkadaşımla bazı fikir ayrılıkları nedeniyle ayrıldık.Tek kalabıldığım eve geçebilirdim fakat şu an mevsimsel şartlardan dolayı orada ısınma problemi olacak.Cunku uzun suredir doğalgazı kullanmadıgımız için evin ısınması ya oldukça zaman alıyor ya da hiç ısınmıyor,ısınsa da ekstra maliyeti olacak...Diğer kardeşlerim hep babamın yanında kalabildi,ben yaşımdan dolayı istenmeyen oldum genelde...
olayda en çok küçük kardeşinize üzüldüm. Nasıl bir psikolojik baskı hissediyor kim bilir 
