Merhabalar, son zamanlar da bu konuyu çok düşünüyorum gerçekten..32yaşımdayım ve eski dostluklarımı yavaş yavaş kaybediyorum son yıllarda..Genelde insan seçen bir yapım var, hızlı samimi olmam insanlarla fakat sevdiğim insanlarla uzun soluklu arkadaşlığım vardır..on, on beş yıldır tanıdığım çok iyi arkadaşlığım olan insanları artık tanıyamıyorum sanki, onlar mı yavaş yavaş değişiyor? Yoksa zaman içerisinde ben mi başka bir insana evriliyorum? Bilemiyorum..Bi çoğuyla arama çeşitli sebepler den mesafe koydum.Bu duruma hem üzülüyorum hem de samimiyeti devam ettirsem daha kötü olacaktı diye düşünüyorum..Doğru olanı mı yapıyorum?Arka arkaya iki üç arkadaşımla aynı durumu yaşamak kafamı karıştırdı?İnsanlar yaşla birlikte değişiyor mu gerçekten?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bozulan arkadaşlıklar
- Konu Sahibi ProXima
- Başlangıç Tarihi
- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.472
- 158
- 7 Nisan 2008
- 2.767
- 7.749
- 683
Zaman böyle. Hepimiz değişiyoruz. Şartlar değişiyor, hayat şartları ağırlaşıyor. Ülkece çok mutsuzuz uzun yıllardır. Kimimizi işsizlik yordu, kimimizi ekonomik sıkıntılar, kimimizi sağlık sorunları, kimimizi çocuklar. Artık kimsenin hiçbir şeye tahammülü kalmadı. Tek tük devam eden dostluklar vardır ama insanlar her açıdan çok zor şartlarda yaşıyor. Her gün başka bir olay yaşıyoruz ve artık sinirlerimiz laçka. Hele karantinalarda insanların eşine, çocuğuna, ana babasına tahammülü kalmadı tüm yaşam motivasyonu bitti. Bence son zamanlarda dostlukların bozulmasında bunun da etkisi var.
- 30 Kasım 2019
- 12.506
- 40.146
- 598
Belki de yaşam şartları da etkili bunda söylediğiniz gibi, insanlar kendi hayatının telaşına düşüyor..Ben iyi kurduğum arkadaşlıkların hep aynı kalacağını sanıyordum, öyle olmuyormuş ne yazık ki..
Haklısınız belki de böyle olması gerekiyor..Zor arkadaşlık kurduğum için üzülüyorum sanırım..
- 30 Kasım 2019
- 12.506
- 40.146
- 598
Maalesef. Bende bazen diyorum bazı insanlar için yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi ama şimdi çok farklı yollardayız. Hayatın kanunu bu.
- 20 Şubat 2021
- 1.505
- 2.119
- 53
Ben bu durumu son 5 yıldır yaşıyorum. 30 yaşındayım ve aşağı yukarı son 5 yıldır hayatımdaki samimi olan, çocukluk arkadaşlarım dahil çoğuyla arama mesafe girdi. Ya tek tük telefonları olduk ya da muhabbeti komple kestik. Çünkü bir noktadan sonra araya mesafe giriyor, kıskançlık olabiliyor. Sen evleniyosun o hala bekar bu sefer laf sokmalar bahane bulmalar oluyor. Sen atanıyorsun o hala öğrenci bu sefer de başka durumlar oluyor. Hiç gerek yok yeterince taviz veriyoruz bundan sonra herkes nasıl istiyorsa öyle devam eder hayatına diyerek önüne bak.
Bu çok doğru, en çok hayatımın farklı yöne gittiği arkadaşlarımla arama mesafe koymak zorunda kaldım..Hatta bazen keşke daha önce yapsaydım üzücü şeyler de yaşanmazdı diyorum bi yandan..
- 22 Mart 2015
- 1.373
- 2.731
- 133
- 35
Evet yaş ilerleyince daha seçici oluyoruz gereksiz faydasız boşbeleş kişilikleri hayatımızdan eliyoruz ...kim olursa olsun arkadaş aile farketmiyor..
Buna da tıp dilinde sağlıklı yaşam deniyor ..üzülünecek bir durum değil asla
Son düzenleme:
Evet bundan sonra ki çizgim bu olucak sanırım..
benzer bir durumu bende yaşadım ve sorunu kendimde aradım.
bence hepimiz hayat boyunca akıllanıyoruz / değişiyoruz… önceliklerimizde değişiyor.
ama menfaat sahibi, kendi isteklerini daha çok önemseyen ve canı sıkılınca işi düşünce yazan insanlardan bunaldım.
Orta yolu tutturmak çoğu kişi için zor gibi sanki.
Acaba burada yeni bir arkadaş bulabilirmiyim diye düşünürken-ki baya ümitsizdim çünkü küçük bir yerde yaşıyorum ve yaşıtlarım “koca karı” ideolojisini benimseyip öyle yaşadıklarından- bir kizla tanıştım. kendisini bulmam çok uzun sürdü ve hic kolay olmadi. umarim sizdeayni frekansta olduğunuz birisi ile tanisabilirsiniz:)
bence hepimiz hayat boyunca akıllanıyoruz / değişiyoruz… önceliklerimizde değişiyor.
ama menfaat sahibi, kendi isteklerini daha çok önemseyen ve canı sıkılınca işi düşünce yazan insanlardan bunaldım.
Orta yolu tutturmak çoğu kişi için zor gibi sanki.
Acaba burada yeni bir arkadaş bulabilirmiyim diye düşünürken-ki baya ümitsizdim çünkü küçük bir yerde yaşıyorum ve yaşıtlarım “koca karı” ideolojisini benimseyip öyle yaşadıklarından- bir kizla tanıştım. kendisini bulmam çok uzun sürdü ve hic kolay olmadi. umarim sizdeayni frekansta olduğunuz birisi ile tanisabilirsiniz:)
Umarım, iyi dilekleriniz için teşekkürler
Bi süredir bende aynı düşünceye kapılmıştım, acaba problem bende mi diye.. Ama yaşadıklarımı gözden geçiriyorum o arkadaşlıkların daha sürmemesi gerekiyormuş..
- 19 Aralık 2014
- 6.543
- En iyi cevaplar
- 1
- 48.316
- 748
şimdi bu değişen bir şey.
eğer çok kısa zaman içerisinde birden fazla insanla hemen hemen aynı nedenlerden yollarınız ayrıldıysa,önce bir öz eleştiri yapın,acaba ben mi çok alınganım veya çok katı davranıyorum diye. bunu eleştirmek için demiyorum çünkü aynısını bir dönem yaşamıştım.
arkadaşlarıma çok kolay rest çekmeye başladığımı fark etmiştim, bir baktım dostum dediğim hemen herkese dargınım ( güya ben haklıyım ya ondan dargınım)
sonra durdum düşündüm, dedim otri, çok alıngansın,fazla büyütüyorsun, kıymetli dostlarını bunun için kaybetme. silkelendim kendime geldim, huyumu değiştirdim. iyi ki değiştirmişim. hayatımı çekilmez kılıyormuşum kendi ellerimle meğer.
ama bir de şöyle bir durum var,eskiden çok sık görüştüğüm nice insanla artık tek tük konuştuğumu fark ediyorum,çünkü büyüyorum. olgunlaşıyorum. kafam boş,kuru gürültü ve lak lakı kaldırmamaya başladı.
işim çok stresli, kendime bile zor zaman ayırırken, bu zor zamanımda beni daha da aşağıya çeken veya arkadaşlık etmekten o kadar da zevk almadığımı fark ettiğim insanlardan uzaklaştığımı fark ettim.
canım dediğim birkaç dostum var hayatımda, kilometrelerce uzakta mesela bir tanesi, haliyle arada sırada görüşürüyoruz (meslektaşım o da, yani o da yoğun çalışıyor) ama her konuşmamızda sanki daha dün görüşmüşüz gibi bir samimiyet,sıcaklık oluşuyor :)
insan yaş aldıkça bence etrafındaki kalabalıktan hoşlanmamaya başlıyor. tabi benim gibi değildir herkes,belki onlara göre de benim ki anormal,olabilir.
ama ben size 2 farklı uzaklaşma türünden bahsettim,hangisi önce ona karar verin. ilki ise haksızsınız,ikincisi ise haklısınız.
kırıp dökmeden mesafe koymak en iyisi, ölümlü dünya,yeterince zor koşullarda yaşıyoruz zaten,bize iyi gelen ortamlar yaratmalıyız kendimize :)
Bunun sorgulamasını yapıyorum bu aralar gerçekten..En yakınım dediğim arkadaşlarım dan nasıl böyle uzaklaşıyorum diye belki de sebepleri basit ama içten içe uzaklaşıyorum, değiştiklerini düşünüyorum bu insan eskiden böyle değildi sanki diye geçiriyorum içinden..Mesela yirmili yaşlarımı birlikte geçirdiğim, çalışıp para biriktirip tatillere gittiğim, ortak hayaller kurduğumuz arkadaşımın evlendikten sonra tüm tavırları değişti sanki en son bana kırkında mı çocuk yapacan sende doğur artık dedi, bir diğeri evlenmedi evlenmeye karşıyım moduna girdi , düşüncesine saygı duyarım ama en son evime geldiğinde sürekli eşime laf sokup “ kusura bakma senlik değil erkeklerden nefret ediyorum da “ dedi, değişik tavırlara büründü..Bunları ben mi abartıyorum onlar mı çok değişiyor..çok düşündüm bunları..Evet hiç biriyle bir kavgam olmadı ama eskisi gibi olmak içimden gelmiyor sanırım..
- 7 Mayıs 2020
- 422
- 1.376
- 43
Dün gece yatmadan önce ben de aynı şeyi düşündüm biliyor musunuz?
Lisede epey kalabalık bir grubumuz vardı, hepsiyle aramı çok iyi tutmaya çalışıyordum. Şimdi düşünüyorum da iyi geçinmek için kendimi yoruyormuşum cidden.
sonra ufak tefek sıkıntılı bir kaç olay da yaşandı. Sonra her şeyi salmaya başladım, şimdi en sık görüştüğüm ve bana pozitif enerji veren arkadaşlarım üniversitedeki üç yakın arkadaşım. Diğerleriyle epey uzaklaştım ama hala whatsapp üzerinden günlük sohbet vb gibi paylaşımlara devam ediyoruz o kadar. Bir de nişan düğün gibi aktivitelerde toplanıyoruz yetiyor da artıyor bile. Açıkçası akışına bırakmak lazım. Kimse için kasmaya gerek yok.
Lisede epey kalabalık bir grubumuz vardı, hepsiyle aramı çok iyi tutmaya çalışıyordum. Şimdi düşünüyorum da iyi geçinmek için kendimi yoruyormuşum cidden.
sonra ufak tefek sıkıntılı bir kaç olay da yaşandı. Sonra her şeyi salmaya başladım, şimdi en sık görüştüğüm ve bana pozitif enerji veren arkadaşlarım üniversitedeki üç yakın arkadaşım. Diğerleriyle epey uzaklaştım ama hala whatsapp üzerinden günlük sohbet vb gibi paylaşımlara devam ediyoruz o kadar. Bir de nişan düğün gibi aktivitelerde toplanıyoruz yetiyor da artıyor bile. Açıkçası akışına bırakmak lazım. Kimse için kasmaya gerek yok.
- 21 Aralık 2019
- 127
- 155
- 53
- 37
Teknolojinin sınırsız uçması sonucunda çoğu evde izole makine başında. Çünkü cesaret edemedigin seyelri klavyeye dökmek daha kolay artik. Çabuk kizmak hakaret etmek vs...insanlar güvensiz olmaya basladi bunlarda hep haberler yüzünden. Bu kadar haber izlemsek beli daha cabuk kaynasicaz ama hep temkin hep dikkat...hayat sartlari insanları hadta etti hep suratsiz sinirli cogu yani herkes degil..2 tNe dost varsa opte basina koy devdindeyiz baciim
Benzer Konular
