- 4 Aralık 2010
- 3.675
- 6.620
- 358
- 35
Merhaba hanımlar...
Öncelikle gerçekten merhametli bir eşim var. Kendine ait tabularini bile sırf ben yorulmayayim diye yıkmış birisi. Oldukça da yardımcı bir eş. Yani genel olarak rahatına düşkünlük durumu yok. Genellestirmeden, olay özelinde yorum yapmanız/öneride bulunmaniz için diyorum bunu.
36 haftalık ikizlere gebeyim. Artık karnımın şişliği, ara ara gidip gelen sancılar beni mahvediyor. Belimin ağrısından sağımdan soluma donemiyorum. Artık en ufak şeyi yapmak bile benim için gerçekten çok güç.
Eşimle de mesele yatak!
Ben ağırlaşmadan önce de hatta hamile değilken bile oturma odasında yatmaya bayılan, bu sebeple hadi yatağa gel diye neredeyse her gece uyarmam gereken adam gitti, yerine, ya senle artık sığmıyorum yatağa sağıma soluma dönmek imkansız bir hal aldı, sen yokken yuvarlana ede bir şekilde yatıyorum, oturma odasında uyusan, dememe rağmen uyku vakti gelmeden yatağa gelen bir adam geldi yerine.
190 boyunda 100 kilo adam. Uyurken elinin ayağinin yeri belli değil. Sığmıyorum yatağa, donemiyorum diyorum ya, şu saatte kafayı yiycem, çıldırcam. Gitmiyor ya. Gitmiyor. Akıl veriyor hala. Dönmek istediğinde uyandır diyor. Ya hu ben bile uyanmadan yuvarlanarak diğer yanıma dönmek istiyorum senle niye ugrasayim gece gece. Bak buralar hep senin diyor ama kocaman sonuçta uyurken sabit duramaz ki.
Başka yerde yatabilsem ben gideceğim. Yer yatagi yaptım şimdi kendime ama yok karnım belim rahat etmiyor. Koltukta da yatamadım
Bana gün boyu iş yaptırmayan, yorma kendini diyen her ise kendi kosan adama gece ne oluyor ya
Eğer bebekler doğunca giderse oturma odasında yatmaya, canına okuycam onun!!
Bı otele mi gitsem kalsam. Çıldırcam ya. Sinirimden agliycam artık. Zaten uyuyabilmek yeteri kadar zor
Öncelikle gerçekten merhametli bir eşim var. Kendine ait tabularini bile sırf ben yorulmayayim diye yıkmış birisi. Oldukça da yardımcı bir eş. Yani genel olarak rahatına düşkünlük durumu yok. Genellestirmeden, olay özelinde yorum yapmanız/öneride bulunmaniz için diyorum bunu.
36 haftalık ikizlere gebeyim. Artık karnımın şişliği, ara ara gidip gelen sancılar beni mahvediyor. Belimin ağrısından sağımdan soluma donemiyorum. Artık en ufak şeyi yapmak bile benim için gerçekten çok güç.
Eşimle de mesele yatak!
Ben ağırlaşmadan önce de hatta hamile değilken bile oturma odasında yatmaya bayılan, bu sebeple hadi yatağa gel diye neredeyse her gece uyarmam gereken adam gitti, yerine, ya senle artık sığmıyorum yatağa sağıma soluma dönmek imkansız bir hal aldı, sen yokken yuvarlana ede bir şekilde yatıyorum, oturma odasında uyusan, dememe rağmen uyku vakti gelmeden yatağa gelen bir adam geldi yerine.
190 boyunda 100 kilo adam. Uyurken elinin ayağinin yeri belli değil. Sığmıyorum yatağa, donemiyorum diyorum ya, şu saatte kafayı yiycem, çıldırcam. Gitmiyor ya. Gitmiyor. Akıl veriyor hala. Dönmek istediğinde uyandır diyor. Ya hu ben bile uyanmadan yuvarlanarak diğer yanıma dönmek istiyorum senle niye ugrasayim gece gece. Bak buralar hep senin diyor ama kocaman sonuçta uyurken sabit duramaz ki.
Başka yerde yatabilsem ben gideceğim. Yer yatagi yaptım şimdi kendime ama yok karnım belim rahat etmiyor. Koltukta da yatamadım
Bana gün boyu iş yaptırmayan, yorma kendini diyen her ise kendi kosan adama gece ne oluyor ya
Eğer bebekler doğunca giderse oturma odasında yatmaya, canına okuycam onun!!
Bı otele mi gitsem kalsam. Çıldırcam ya. Sinirimden agliycam artık. Zaten uyuyabilmek yeteri kadar zor