Bu arzuyu bastirmak istiyorum..

Annelik bir kez nasip olmuş ne güzel.
Başkalarının birden fazla çocuğu olmasina niye nefsiniz kalıyor anlamadim.
Bence kendinizi bu yarıştan sıyırın. Bir anlamı yok bunun.
Burada hiç çocuğu olmamış binlerce kadın var.
Size nasip edilene harcayin enerjinizi derim.
 
Biz anneler robot degil insaniz.
Bu çocuğa yansıtmama durumu genelde filmlerde olur kardeş!
Ve çocuklarda insandır hisseder
Boşuna rol yaptıgınızı zannedip yorulmayın çocuğa, hissediyorlar.

Allah gönlünüze gore versin
 
Kimlere agresif olduğum gayet açık çocuğumla olan iletişimim hakkında zerre bilgisi olmayan insanlar burda yargıda dağıtamaz

Bu konuya kafayı taktığınız açık kusura bakmayın, insanlar da bunu görmüş ona göre yorum yapıyor. Bir kere düşük bolca kan, acı, birkaç gün iş görememe, gözyaşı, mutsuzluk demek çocuğunuz her seferinde bunlara maruz kalıyor. İkinci olarak kafanız bu konuya takılmış giderken, doktor doktor gezerken halihazırdaki çocuğunuza gereken ilgiyi gösterdiğinizi ben de sanmıyorum, kusura bakmayın. Zaten ruh haliniz de hiç sağlıklı görünmüyor. Ben yapılan yorumlara katılıyorum, bu konuyla kafayı bozmak yerine enerjinizi çocuğunuza verin. Zaten bir çocuğunuz varken 2.çocukla bu kadar kafayı bozmaya gerek yok gerçekten.

İnsanlar da bunu güzelce yazmış, bedenine yazık, ailene yazık diye. Bazen insan içinde olduğu durumu göremiyor, o zaman diğer insanlara fikir soruyor. Madem her fikre kapalısınız niye konu açıyorsunuz
 
Son düzenleme:
Anne olamadigi icin konu acip, bir uyeye "anne misin degilsin gayet belli" diye küçümser bir tavır takınmak...

Niye evlat nasip olmuyor diye bir düşünün bence. Bu diliniz, bu tavrınız birilerinin kalbini yaralarken size de guzellikler nasip olmuyordur. Adalet, karma her ne ise bu, onu yasiyorsunuz bence.
 
Üzülme bu kadar da üstüne düşme. Burda arkadaşlar çok güzel yazmışlar, hemen tepki gösterme. Biraz dur, düşün.. kendine ve evrene bir bak. Anla anlamaya çalış lütfen. Beş(5) evlat kaybettim. Benim kendimi dağa taşa vurmam lazımdı. Bak yaşıyorum.
Allah yavruna uzun sağlıklı ömür versin. Ne derler bilirsin sizin şer gördüğünüze biz hayırlar gizledik gibi bir şeydi.. şu an tam anımsamiyorum. Akışa bırak.
Şöyle düşün artık dünya düzeni değişiyor. Pandemi, doğal felaketler, sosyal uçurumlar.. sen evladına odaklan verebileceginin en iyisini ver. Zaman çok kötü. Belki bir kardeşi olsun diye dusunuyorsundur. Benım üç kardeşim var yıllardır görüşmüyoruz husumetli gibi. Bilemezsin. Ne olacağını. Burda yazılanlara da hemen cephe alma. Insanlar objektif ve mantıklı şeyler yazmışlar. Günümüz cografyasinda bir insan yetiştirmek aslında çok çok zor milyarder olsan ne yazar. Paranın yetmediği bazı gerçekler var artık dünyada.
Çevrene aldanma bırak siralasinlar çocukları senin tabirinle.
Nasıl olsa buyur mantığı artık geçerli değil bu zamanda.
 
Sanirim bizimde genetik bir problemimiz var ama doktorlar bulamiyor kromozom testleri normal ama bu kadar kayıp varsa genetikte sıkıntı olabilir ama genetik derin bir derya hangi birine bakalım dediler dediğiniz bayanı hic duymadım ama bakacağım cok tesekkur ederim
 
Tüp bebek tedavi süreçleribirçok açıdan yıpratıcı değil mi?
İki düşüğümden sonraki ilaçla tedavi sürecim düşüklerden daha çok strese sokmuştu beni.

Bir evladınız var Allah sağlık versin, yaşıda küçük henüz ikinci çocuk meselesini bu kadee gündeminizde tutmayıp akışına bırakmanız en güzeli. Biraz zaman geçince tekrar deneyebilirsiniz ama üst üste yıpratıcı olur, size oldukça ihtiyacı olan küçük bir çocuğunuz var üstelik.
 
Bu kadar üzücü olay yaşamışken ve sonunda sağlıklı bir evlada kavuşmuşken, neden hala ısrar ediyorsunuz, anlayamadım.

Bir tanıdığım vardı, sanırım 10 kez denedi tüp bebeği, hemde borç harç alarak. Ama olmadı çocuğu. O zaman da anlamamıştım bu ısrarı şimdi de anlamıyorum. Bazı şeyleri kabul etmek gerekir. Olmuyorsa olmuyordur, ısrarcı olup saplantılı şekilde tekrar tekrar denemek, sadece size zarar verir.

Tüp bebekte kullanılan ilaçlar, o manevi baskı, hormonların coşması, vücudun değişimi, yaşanılan stres vs, yaşaması çok zor şeyler. Bende yaşadım bunları, o yüzden biliyorum tedavi sürecinde neler hissettiğinizi. Ben henüz 2 aylık hamileyken kaybettim, aylarca kendime gelemedim. Ki sizin yaşadıklarınız daha zormuş.

Yapmayın bunu kendinize. Bir evladınız varmış ne güzel. Onunla avunun.

Kendinize zaman verin, hem psikolojiniz hem de vücudunuz toparlansın. Hazır hissettiğinizde son transferi de yapın. Sonuç umarım istediğiniz gibi olur ama olmazsada üstelemeyin artık. Siz şanslısınız çünkü bir evladınız var.
 
Bi tanecik evladı olsun diye senelerce uğraşan kadınları gördükçe sizin ki de dert mi dedim kusura bakmayın. İnş konunuzu görmezler. Ve sizdeki evlat hasreti değil nereden anladın derseniz başkalarının çok çocuk sahibi olması bile nefsinizi uyandırmış evlat sayısı yarıştırma derdindesiniz
 
Son düzenleme:
Uğraşıp doktor doktor gezip bekleyip her ay negatif olunca ne kadar gergin mutsuz olduğumu tahammülsüz olduğumu aklımın hep orda olup oğluma haksızlık ettiğimi fark ettiğimde bırakmıştım ben tedaviyide beklemeyide bebeğin daha çok küçük erteleyebilirsin tedaviyi elindeki ile mutlu ol ben öyle yaptım kendi tedavisiz geldi zaten bir evladın var yorma kendini canım bekle
 
Evet aynen bunu yaşadım ne kendime ne oğluma hayrim kalmıştı yeter dedim napiyosun herşey değişti farkında olmasalar yavrulara yansıyor kendimizi kandırmayalım izin günümde doktor gezerdim oğlumun elini tutup anne ben sana yetmiyomuyum dediğinde çok etkilenmiştim
 
Cok boş konuşmuşsun ziraa o kadınları en iyi ben anlarım yaşadıklarımdan ve yine çok boş konuşmuşsun ziraa kastettiğim şey en son ki kaybettigim bebefimden sonraki o acıyı bastıramama yeni bebek özlemi gercwkten bu şuur ile yargı dağılmayın
 
bu aralar çevremdeki herkes masAllah sıraya girmiş bir de Rabbim hepsine saglikla nasip etsin ama insan nefsi kendisi içinde istiyor
Şu cümleleriniz beni aşırı rahatsız etti
Herkes sıraya girmiş şu sıralar maş. derken ben karakterinizi anladım zaten sizin yazdıklarınızın ne kadar dolu olduğunu. O acıyı sağlıklı doğan yavrunuzla giderebilirsiniz ama yetmemiş anlaşılan bir tane , neyse gönlünüzce olsun herşey
 
Benim tüp bebek ikizlerden sonra kendilgiden oldu vücudunuz yoruldu psikolojiniz yiprandi bence biraz dinlerin belki benim gibi olursunuz
 
sizinki annelik değil hırs inat
zaten sağlıklı bir çocuğunuz varken bunca şeye maruz kalmış ruhunuzu bedeninizi heba ederken o çocuğa haksızlık değil mi
ya size bir şey olursa
noluyor yani bir çocuk olunca şart mı üç beş on tane
ama yok hepimiz sürüyle doğuralım kazık çakacaz dünyaya çünkü
bu bencillik
 
bu mesajı yorumları okumadan önce yazmıştım
okuyunca gördüm ki hemen herkes benzer şeyler yazmış
demek ki enerjiniz burda bile böyle yansımış insanlara
ve siz çocuğunuza yansımadığını iddia ediyorsunuz/sanıyorsunuz
 
bu aralar çevremdeki herkes masAllah sıraya girmiş bir de Rabbim hepsine saglikla nasip etsin ama insan nefsi kendisi içinde istiyor o güzel duyguları
Tamamen varsayarak söylüyorum, çevrenizde 2.ya da 3. cocuk sahibi olanların baskısını yaşıyor olabilir misiniz? Bizim memlekette bu inanılmaz çok yaşanır çünkü. Hatta bizim grubumuzda da böyle. 10 kişiyiz 2si 2 çocuklu 8 kişinin 1er çocuğu var. Şimdi aramızdan biri hamile ve sanırım ben hariç herkes hamile olmaya imrenmeye başladı.
Ben de gebeliği zor geçenlerdenim bu nedenle "takdir Allah'ın " ama 2.cocugu düşünmüyorum mesela
 
Merhabalar, yanlış okumadıysam 3-4 kez düşük yaşamışsınız… habitüel abortus sınıfına girmiş durumdasınız… yani tekrarlayan düşükler.. ve her düşük sonrasında meydana gelen yeni bir gebeliğin de düşükle sonuçlanma riski katlanarak artmaktadır… ayrıca bu düşüklerin çoğu 20. Haftadan önce meydana gelmiş gibi anlaşılıyor, bu durumda Kromozomal bir anomali varlığı akla gelmelidir. Yani çok sık düşük yaşamışsınız, doğal gelmedi bana.. hiç genetik tahlil, kan pıhtılaşma testleri vb yaptırdınız mı?

ben işin duygusal yönünü geçiyorum, oraya yorum yapmayacağım. Tıbbi açıdan bu kadar sık düşük yapmanız, üzerine vücudunuza dinlenme fırsatı tanımamanız hiç sağlıklı değil. Lütfen bir süre toparlanın, tahlillerinizi yaptırın… ve daha sonra sakin kafayla tekrar bunun değerlendirmesini yaparsınız…
 
Ne güzel bir çoçuğun var şu an küçük ve senin ilgine ihtiyacı var.
Abimle benim aramda 2,5 yaş var. Annem hep pişmanlık hissediyor. ben doğunca onunla ilgilenemediği için. Belki sizin için böylesi daha iyidir.
Biraz ara verin ailecek çok yıpranmışsınız. Yine denersiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…