bende 9 aylık evliyim anlayabiliyorum sizi.
biz bayağı uzak bir şehirde oturuyoruz,birde kayınvalidemde çalıştığı için gelemiyorlar haliyle.
nisanda gelecekler 3 gün kalıp gidecekler.
o yüzden fazla kafama takmıyorum,
fakat bir keresinde telefonda konuşurken,sohbet arasında şöyle bir sohbet geçmişti;
''merak etme zamanı gelince sık sık birbirimizde kalırız,bıkarız artık ''

istemediğimden değil,sonuçta eşimin ailesi başımın üstüne..
fakat ne bileyim ben uzun süreli yatılı misafirliklerden pek haz etmiyorum.
geçen ay annem 15 günlüğüne geldi.
ilk bir haftadan sonra sıkılmaya başladım.bu annemi sevmediğimden falan değil,fakat herkesin belli bir düzeni var,
o düzenin rahatlığına alışınca,insan yokluğunda arıyor..
bir evde 2 hanım 5 günden fazla yaşayamaz.
kadınların ruhunda var hakim olma isteği.
annem geldiğinde ben okuldayken tüm mutfağı baştan sna değiştirmiş,
bunu şöyle yap şunu şöyle yap...
kırılmasın diye birşey demedim ama gittiğimde gene kendi bildiğimi yaptım.
kendi annemle bile bu sıkıntıları yaşarken kayınvalidemi düşünemiyorum.
zaten nişanlıyken annem,ben ve kayınvalidem gelmiştim ev düzmeye buraya.
15 gün kaldık ama ne 15 gündü

hergün artık dönelim diye dua ediyordum.
Allahtan nisanda 3 günlüğüne gelecekler.
bayramlarda ankaraya gittiğimizde yarı zamanlı onlarda yarı zamanlı annemlerde kalıyoruz,
her iki tarafta bizi tutsak ediyor.
şuraya gidin,şunu yapalım..
eşimle yalnız kalamıyoruz bir türlü...
sırf bu yüzden birazda okulum olduğundan bebek işini erteliyorum.
annem:''yap çocuğun olsun hemen ben burdaki evi kapatır yanınıza gelirim 3 4 ayda bir dönerim o kadar,sen çalışırsın ben büyütürüm''

kayınvalidem:''yeterki sen çocuk yap ben istifa eder gelir bakarım torunuma ''

varın siz düşünün halimi...
çocuğunu nasıl büyütmek istersin diye soran yok,
herkes yapmış planını.
zaten zora gelemeyen çabuk bunalan bir yapım var birde o lohusa dönemlerinde gelecekler ne yapacağım bilmiyorum

yaşadığım yer güzel bir şehir,ben çalışırken bebeğime bakacak merhametli iyi bir kadın bulabilirim.
gel gör ki bunu onlara nasıl diyeceğim...
herkes hazırolda bebek haberi bekliyor,
bu kadar tırstırttılar beni(bu nasıl bir cümle oldu yav :111: ),
çok beklerler

içim dolmuş yaa..kusura bakmayın kızlar uzun oldu bayağı.
en azından benzer sorunları yaşadığımız insanları görmek,sadece ben yaşamıyormuşum deyip az da olsa kabullenmeyi kolaylaştırmak güzel: )