bu bir depresyon mu

lonelybuthappy .!.:

Öğretmenim

Genişletmek için tıkla...

Senaysahinn .!.:

branş peki yani alımı çok olan bir bölümse heveslenmem için yardım edeceğim. Ben Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği mezunuyum mesela alım az ama azim ediyorum ondan sordum

Genişletmek için tıkla...

lonelybuthappy .!.:

İyi günler herkese hayırlı ramazanlar

Ben 21 yaşındayım 22 olacağım, üniversite mezunu olmak üzereyim sadece final sınavlarım kaldı. Kpss'ye gireceğim temmuzda ve ağustosta.

Ancak üzerime ölü toprağı atılmış gibi. Ne sınava çalışasım geliyor, ne gezesim, ne alışveriş yapasım. Herkese öfke duyuyorum. Sınava çalışmak istiyorum, çalışırsam başarırım biliyorum ama üzerimdeki yük engel sanki.
Hadi okul, staj vs idare edemedim desem; ben istesem bunu da başarırdım. Kendime kızıyorum. E hala sınav olmadın çalış diyorum, ama yine üzerimde yük var. Mesela ibadet etmeyi de çok istiyorum ama yine üzerimde bir engel. Uykum yokken bile uyumak istiyorum zorla kendimi uyutuyorum. Bir şeyi hem isteyip hem de kendi elinle yapmamak çok yıpratıcı.

Erkek arkadaşıma da aynıyım, durduk yere eski defterleri açıp kendimi dolduruyorum. Arkadaşlarımın hatasını affetmiyorum. Eskisi gibi amaan boşver diyemiyorum. Herkese her şeye öfkeliyim.

Gelecek kaygım var, atanamayacağım bir daha ki ay bursum da kesilecek ne yapacağım parasız diyorum. Yıllar geçmesin yaşım ilerlemesin 22 olmak istemiyorum işsiz kalmak istemiyorum diyorum da diyorum..Halbuki insanlar 22sinde üniversite okuyor daha. Gayet genç bir yaş ama istemiyorum hiçbir şey mutlu etmiyor.

İnsanların ne derdi var, şımarma ve silkelen diyorum kendime yok olmuyor.

En güzel yaşlarım böyle geçiyor. Bitkin ve bıkkınım. Sizin bir öneriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

lonelybuthappy .!.:

Tatil yapacak param yok Ailemin tatil anlayışı akraba ziyareti üzerine. Bulunduğum şehirde kafa dinleyecek yer yok, deniz kenarı yok

Genişletmek için tıkla...

lonelybuthappy .!.:

İyi günler herkese hayırlı ramazanlar

Ben 21 yaşındayım 22 olacağım, üniversite mezunu olmak üzereyim sadece final sınavlarım kaldı. Kpss'ye gireceğim temmuzda ve ağustosta.

Ancak üzerime ölü toprağı atılmış gibi. Ne sınava çalışasım geliyor, ne gezesim, ne alışveriş yapasım. Herkese öfke duyuyorum. Sınava çalışmak istiyorum, çalışırsam başarırım biliyorum ama üzerimdeki yük engel sanki.
Hadi okul, staj vs idare edemedim desem; ben istesem bunu da başarırdım. Kendime kızıyorum. E hala sınav olmadın çalış diyorum, ama yine üzerimde yük var. Mesela ibadet etmeyi de çok istiyorum ama yine üzerimde bir engel. Uykum yokken bile uyumak istiyorum zorla kendimi uyutuyorum. Bir şeyi hem isteyip hem de kendi elinle yapmamak çok yıpratıcı.

Erkek arkadaşıma da aynıyım, durduk yere eski defterleri açıp kendimi dolduruyorum. Arkadaşlarımın hatasını affetmiyorum. Eskisi gibi amaan boşver diyemiyorum. Herkese her şeye öfkeliyim.

Gelecek kaygım var, atanamayacağım bir daha ki ay bursum da kesilecek ne yapacağım parasız diyorum. Yıllar geçmesin yaşım ilerlemesin 22 olmak istemiyorum işsiz kalmak istemiyorum diyorum da diyorum..Halbuki insanlar 22sinde üniversite okuyor daha. Gayet genç bir yaş ama istemiyorum hiçbir şey mutlu etmiyor.

İnsanların ne derdi var, şımarma ve silkelen diyorum kendime yok olmuyor.

En güzel yaşlarım böyle geçiyor. Bitkin ve bıkkınım. Sizin bir öneriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

by2016 .!.:

Ben de 26 yaşındayım. Mezun olduktan 1 sene sonra sınava girdim kazandım şimdi çalışıyorum. Bir yandan da yüksek lisans yapıyorum. Çalıştığım şehir ve okul farklı şehirlerde, mesleğim de seyahat etmemi gerektiriyor. Tüm zamanım yollarda geçiyor. Şu an bekarım ve gezmeyi seviyorum. O yüzden tadını çıkarıyorum. Ama bazen çok yoruluyorum. Ne vardı önce yükseği bitirip sonra işe girseydim de olurdu diyorum. Kısmet böyleymiş. Yaşınız daha çok genç. Ailenizin yanında paraya ihtiyacınız olacak mı? Bence şu finalleri halledin. Yaz tatilinde dinlenin. Eylül gibi de dersane ya da kendi çabanızla bi yola koyulursunuz. Bu kadar yüklenmeyin kendinize .

Genişletmek için tıkla...

lacasadepapel .!.:

Bunlar hep yarış atı gibi sizi koşturan sistem yüzünden canım. Bir yerde patlak veriyor, sizde şimdi patlak vermiş. Bir psikologdan destek alın. Okuduğunuz üniversitenin hastanesi varsa veya mediko gibi bir birimi, oradan bir psikologa da gidebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

beautifulsweet .!.:

Finaller,kpss derken psikolojik olarak yük bindirmissiniz kendinize.Finaller? Kpss? Kazanabilir miyim? Atanabilir miyim?
Soru isaretleri genelde ani kacirmaniza sebep olur.Gelecek kayginiz olsun tabiki ama suan degil..Bence bir siralamaya alin hedefler degil hedef olsun suan icin gözünüzde büyümemis olur en azindan.Ve suanki psikolojinizden kurtulmaya calisin hem kendinizi yoruyorsunuz hem sinav adina bisey yapmamis oluyorsunuz.
Depresyon,tükenmislik sendromu ne yazikki insanlara sirayet etmis durumda.
Kendinize iyi gelecek seyler kesfetmeye calisin.Bunun icin bir cok öneride bulunulabilir önemli olan size iyi gelmesi,sizi mutlu etmesi..
Erkek arkadasiniza bu surecten bahsedin.Anlayis gösterip yardimci olmaya calisir umarim..
Gecici bir durum.Uzun sürecekmis gibi geliyor ama olumsuz seyler düsünmemeye calisin.
Hayal ettiginiz gibi olsun insallah her sey

Genişletmek için tıkla...