- Konu Sahibi siyahgelinlik
- #21
Hangimiz gerçekten istediğimiz arzuladığımız hayatı tam olarak yaşayabiliyoruz ki...Hangi anne baba evladının kötülüğünü ister.(istisnalar hariç)
Babanda senin iyi yerlere gelmeni ablanın yaşadıklarını yaşamamanı istemiş haklı olarak.
Yine de haline şükür etmen gerektiğini sen çok daha iyi biliyorsun.
Bunlar aşılmayacak şeyler değil.Kendi isteğinle bilinçli olarak yaptığın şeyden her ne kadar pişmanlık duysanda hayatın sonu değil.
Herşeyden önce başladığın yolu tamamlamaya bakmalısın.Ayaklarının üstünde durmayı başardıktan sonra Gerisi olur olur gider.
Yolun açık olsun.
Teşekkür ederim .. Keşke babamın beni yürümeye zorladığı yoldan hiç çıkmasaydım diyorum çoğu zaman.. Hayatı ıskalamaktan korktmuştum hep ama tepetaklak oldu şimdi hayatım.. Şu an öyle hissetmiyorum ama inş bundan sonra anneme babama layık bir evlat olabilirim. Üniversite okuyan tek çocukları benim..Dört gözle bekliyorlar mezun olmamı.. Bu dünyadan ayrılıp onlara unutamayacağı bir acı yaşatmaya hakkım yok ben de farkındayım ..