merhaba arkadaşlar ben yeni üye oldum.hep takip ediyordum.yorumlar faydalı oluyordu.bende bir konuda ablamı rahatlatmak için yazmak istedim.ablan kısa süren bir evlilik yaşadı ve boşandı.boşanmasında aldatma,kumar,içki vb şeyler yoktu.eşinin aşırı ilgisizliği,ailesine olan düşkünlüğü sadece kendi aklına yatan konularda ablama destek olması gibi sorunlar vardı.ağlaya ağlaya boşandı çünkü eşi kendine hiç toz kondurmuyordu.hatalı olarak sürekli ablamı görüyordu.ablamda bir suçluluk psikolojisi oluşturdu.en son boşanmadan önce şunları söylemiş ve iyi bir eş olduğunu söyleyip ablama sen hatalısın demiş.bende ablama bu söylediklerini yaptıklarını bir çok erkek yapıyor sadece o yapıyormuş gibi düşünme dedim ama o yinede acaba hata mı yaptım diye düşünmekten kendini alamıyor.
sana hiç bir zaman kötü davranmadım (onu yanlız bırakıp kahvelere gitmesini,ailesinin yanında o yokmuş gibi davranması kötü olmuyor sanırım)
seni hiç bir zaman başka bayanlarla kıyaslamadım.( ona ilgisi olan bir bayanla muhabbettini hala devam ettirip o bile şöyle demesi dışında)
seni tamamen olduğu gibi kabul ettim( ablamın o ne derse evet deyip,onu üzecek maddi ve manevi davranışlarda bulunmaması etkili olmadı mı acaba)
senden hiç bir zaman ev işi beklemedim eğer kahvaltı hazırladıysan yedim hazırlamadıysan ben ona hazırladım ütü vb ev işlerini hiç sorun etmedim(ablam kahvaltı her zaman hazırlamasa bile elinden geldiği kadar hazırladı ütü bir kere kendi yaptı ev işlerinide yapıyordu)
Tatillerde istediğin kadar ailenin yanında kaldım(kısa süren evliliğin sadece 15 günü bizim yanımızda 2 ayı ailesinin yanında)
Hiç bir zaman senin sesin bana karşı yükselmiş olsa bile ben sesimi yükseltmedim.(ablam neden bana ilgisizsin dediği zamanlar)
bazen ev işlerinde yarım ediyordu.
ablamda onu üzmemek için kendi çok üzüldü,maaş kartını bile ona verdi,altınlarını ailesine bıraktı,yemeğini yaptı,gitme dediği yere gitmedi,giyme dediğini giymedi,
şimdi size soruyorum bu tür davranışları nadir erkekler mi yapıyor yoksa her aklı başında olan erkek böyle mi davranır.