Merhaba.açılmış konularımdan beni hatırlayanlar vardır ama hayatımfaki yeni gelişmelerle ilgili konu açmak istedim.lüften yorum yaparken eee sen şöyle drğil miydin, eee senin hayatın böyle drğil miydi demeyin.gelişmelerden sizi haberdar etmedim hepsine konu açarak.dediğim gibi aşırı ilgili bir sevgilim var. 2 günde bir mutlaka görev gibi sektirmeden görüşmek zorundayız, o 2 günde ben zorladığım için ona kalsa işten çıkar çıkmaz oyalanmadan hergün yatana kadar.gidilen her yer anında rapor edilecek.kırk yılda bir bir arkadaşla görüşülecekse ona dil dökülecek.üstüne boşver gelmesinler, gitmesinler bile diyor. Bana romantik romantik notlar yazar hediyeler alır ama aynısını tıpatıp benden bekler.yani hiç tarza saygı yok.aklındaki ilişki nasılsa birebir beni o kalıba sokmakta kararlı. Bu arada paranın hesabını yapmak, benim için har vurup harman savurur.iyi özelliklerinden bir tanesi de bu.telegramda beni çevrimiçi görürse anında yazar telegrama girme diye.gerekçesi de ülkede yaşanan şiddet, cinayet olaylarıymış.demin yine eve geç hemen bana haber ver diye yazmış.gıcık oldum.dur bir soluklanayım. Haaa bir de beyefendi esnaf, çok sıkı çalışma saatleri yok.ben işten dönünde 5, 6 gibi bir posta gelmek istiyor, bir de 8 gibi işten çıkınca bu sefer dışarıda gezmek istiyor.
Yaaa insan hiç mi biraz özleyeyim demez.onu geçtim.hiç mi arkadaşlarıyla çıkmaz, evde rahat rahat oturayım bugün demez.adam günün her saati emrime amade.yazarken sinirlendim aslında ama şu ilgisiz sevgili, eş konularını okuyunca da pişman olur muyum dememekten kendimi alamıyorum.ama bu şekilde de yapamıyorum.
Bir yanım diyor ki kurtul şu ablukadan rahat rahat takıl, bir yanım da nankör müyüm, pişman olur muyum diye düşünüyor?
Bu arada kaç defa ayrılmak için elimden geleni yaptım ama hep bir şekilde beni geri döndürdü.aylar geçti, iş dallanıp, budaklanıp içinden çıkılmaz bir hâle geldi.lüften derdime yorum yapın bu arada.geçmiş defterleri açmazsanız sevinirim.açarsanız da ne diyeyim elimden birşey gelmez.güncel derdim bu ama.
Yaaa insan hiç mi biraz özleyeyim demez.onu geçtim.hiç mi arkadaşlarıyla çıkmaz, evde rahat rahat oturayım bugün demez.adam günün her saati emrime amade.yazarken sinirlendim aslında ama şu ilgisiz sevgili, eş konularını okuyunca da pişman olur muyum dememekten kendimi alamıyorum.ama bu şekilde de yapamıyorum.
Bir yanım diyor ki kurtul şu ablukadan rahat rahat takıl, bir yanım da nankör müyüm, pişman olur muyum diye düşünüyor?
Bu arada kaç defa ayrılmak için elimden geleni yaptım ama hep bir şekilde beni geri döndürdü.aylar geçti, iş dallanıp, budaklanıp içinden çıkılmaz bir hâle geldi.lüften derdime yorum yapın bu arada.geçmiş defterleri açmazsanız sevinirim.açarsanız da ne diyeyim elimden birşey gelmez.güncel derdim bu ama.
yazmıyor muydun Ferhans, bu esnafı nasıl buldun? 
Bir gun kimse bana bakmiyor diye agliyor başka konuda her gun 3 kişi yaziyor. 
