Tavsiyem bu kadar akraba odaklı yaşamayın. Akrabalarımızı kendimiz seçemiyoruz ama arkadaşlarımızı, dostlarımızı seçebiliyoruz. Bir tane sağlam dost, bin akraba ordusuna bedel olabiliyor. Benim için öyle mesela. Kalabalık bir sülaleyiz ama halam, amcam ve işte onların eşleri ve çocukları dışında gerisinin çöp kadar değeri yok gözümde. Nedenini, niçinini bilemem, belki kendi hayatlarındaki mutsuzluktan kaynaklanıyordur ama fırsatını bulmaya görsünler, sizi günah keçisi de ilan edebilirler, kum torbası yerine de koymaya çalışabilirler. O yüzden minnet etmeyin, kuyruğu dik tutun, mesafe koyun. 36 yaşındayım, şu hayatta verdiğim en doğru kararlardan biri sülaleyi komple hayatımdan çıkarmak. Yolda gördüğüm yabancılara günaydın derim, selam veririm de onlara vermem. O kadar yoklar.