N
nuruayn
Ziyaretçi
- Konu Sahibi nuruayn
- #41
öncelikle bana cevap yazan yorum yapan herkese vakit ayırdıkları için çok teşekkür ederim...
dediğim gibi eltiliği sindiremedim,alışamadım.ama belki de zamanla ben de alışacağım ,daha 1 yıl oldu.
ama şuana bakınca gerçekten çok sinir oluyorum.bazı yorumlar beni eleştirmiş ve kıskançlıkla suçlamış.yok bu gercekten kıskançlık değil tam olarak.tam nlamıyla sinir olmak benimkisi.
çünkü ben kıskanmak istesemde bile onları kıskanacağım bir durum yok ama.....
ya bir gün gelirde benden üstün oldukları bir sey bir durum olursa....???
aslında beni hiç ilgilendirmez ,çünkü ben kendimi kıyaslamam onlarla ama o zaman onların benimle çok fena uğraşacaklarını çok iyi biliyorum ve bu ihtimal beni sinir ediyor.
çünkü ben şu anda yukarıda da bir arkadaşın dediği gibi oldukça mesafeliyim yani asla kötü davranmıyorum ilgilenmiyorum uğraşmıyorum...
ama bu halde yediğimi içtiğimi giydiğimi çıkardığımı konuşmamaı hareketlerimi kendi ailemi sürekli bunları araştıran aşırı şekilde taklit eden insanlar var buna çok aşırı sinir oluyorum...en yeni haber eltim 10 gün önce falan saçlarına röfle yaptırdı baya uzundu saçları 'ayy çok heves ediyordum sarı uzun saçlara sonunda yaptırdım 'diyordu benimkilerde uzundu.ben de bu on gün içinde saçımı neredeyse serap ezgü kadar kısa kestirdim.dün duydum ki aynı şeyi sevgili eltimde yapmış.eltilerimin ikisi de ilkolkul mezunu 5 yıllık.olabilir kimseyi ilgilendirmez.ama biri yıllık biri 4 yıllık evli ve niyeyse şimdi açıköğretim okumaya karar vermişler.ve bunu benimle yarışmak için yaptıklarını okadar belli ediyorlar ki...yani şimdi sinir olduğum için ben mi haksızım???
ki bu insaların eline fırsat geçince ne yaparlar bilemiyorum,korkuyorum buna da sinir oluyorum...
ayrıca bana karşı davranışları yanımızdaki kişilere göre sürekli değişiyor buna da çok sinir oluyorum...iyiysen iyi ol kötüysen kötü..
ileride çocuk sahibi olursam iyi kuzen ilişkileri olsun isterim ve ben onların çocuklarını gerçekten severim ama onlar düşmen gibi yetiştirecek bunu görebiliyorum sinir oluyorum...
ayrıca şu anda eşimin ailesine karşı da acaip iki yüzlü davranmaları ve hiç bir seyden korkmamaları beni korkutuyor...sinir ediyor...
bilemiyorum işte sinir oluyorum,sindiremiyorum.
tamam benim tek çocuk olmam o kültürle yetişmem beni zorluyor ama karşımda görümcem gibi abla niyetiyle yaklaşan yada sadece soğuk da olsa bir karakteri ola insanlar olsaydı bence daha iyi olurdu .sevmek samimi olmak zorunda değiliz saygılıyız herkes kendi işinde gücünde derdim...
ama şimdi böyle çok takıyorum kafama onları....
dediğim gibi eltiliği sindiremedim,alışamadım.ama belki de zamanla ben de alışacağım ,daha 1 yıl oldu.
ama şuana bakınca gerçekten çok sinir oluyorum.bazı yorumlar beni eleştirmiş ve kıskançlıkla suçlamış.yok bu gercekten kıskançlık değil tam olarak.tam nlamıyla sinir olmak benimkisi.
çünkü ben kıskanmak istesemde bile onları kıskanacağım bir durum yok ama.....
ya bir gün gelirde benden üstün oldukları bir sey bir durum olursa....???
aslında beni hiç ilgilendirmez ,çünkü ben kendimi kıyaslamam onlarla ama o zaman onların benimle çok fena uğraşacaklarını çok iyi biliyorum ve bu ihtimal beni sinir ediyor.
çünkü ben şu anda yukarıda da bir arkadaşın dediği gibi oldukça mesafeliyim yani asla kötü davranmıyorum ilgilenmiyorum uğraşmıyorum...
ama bu halde yediğimi içtiğimi giydiğimi çıkardığımı konuşmamaı hareketlerimi kendi ailemi sürekli bunları araştıran aşırı şekilde taklit eden insanlar var buna çok aşırı sinir oluyorum...en yeni haber eltim 10 gün önce falan saçlarına röfle yaptırdı baya uzundu saçları 'ayy çok heves ediyordum sarı uzun saçlara sonunda yaptırdım 'diyordu benimkilerde uzundu.ben de bu on gün içinde saçımı neredeyse serap ezgü kadar kısa kestirdim.dün duydum ki aynı şeyi sevgili eltimde yapmış.eltilerimin ikisi de ilkolkul mezunu 5 yıllık.olabilir kimseyi ilgilendirmez.ama biri yıllık biri 4 yıllık evli ve niyeyse şimdi açıköğretim okumaya karar vermişler.ve bunu benimle yarışmak için yaptıklarını okadar belli ediyorlar ki...yani şimdi sinir olduğum için ben mi haksızım???
ki bu insaların eline fırsat geçince ne yaparlar bilemiyorum,korkuyorum buna da sinir oluyorum...
ayrıca bana karşı davranışları yanımızdaki kişilere göre sürekli değişiyor buna da çok sinir oluyorum...iyiysen iyi ol kötüysen kötü..
ileride çocuk sahibi olursam iyi kuzen ilişkileri olsun isterim ve ben onların çocuklarını gerçekten severim ama onlar düşmen gibi yetiştirecek bunu görebiliyorum sinir oluyorum...
ayrıca şu anda eşimin ailesine karşı da acaip iki yüzlü davranmaları ve hiç bir seyden korkmamaları beni korkutuyor...sinir ediyor...
bilemiyorum işte sinir oluyorum,sindiremiyorum.
tamam benim tek çocuk olmam o kültürle yetişmem beni zorluyor ama karşımda görümcem gibi abla niyetiyle yaklaşan yada sadece soğuk da olsa bir karakteri ola insanlar olsaydı bence daha iyi olurdu .sevmek samimi olmak zorunda değiliz saygılıyız herkes kendi işinde gücünde derdim...
ama şimdi böyle çok takıyorum kafama onları....
