• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu evlilik yürümüyor! :(

Y

yuvarlakpopo

Guru
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2012
92
0
296
İstanbul
Merhaba bayanlar,böyle bir durum için yardım isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.Ancak doğumumla birlikte herşey berbat gitmeye başladı.6 aylık bir yavrum var,isteyen herkesin olsun..Kayınvalidem ve kayınpeder doğumdan önce geldiler sağolsunlar 1.5 ay kaldılar ben yatak odasından çıkamadım.Kaynıvalide daha önceki konumdan haırlayanlar olacaktır yatak odama direk dalar günde 50 kez sudan bahanelerle girdi çıktı,uyarmama rağmen anlayış göstermedi herşeye karışan bir tip.Kocasından ayrı yatar,salonda uyur uykum kaçsa odaya giremem o var diye her odada biri vardı zaten,bunları yaZarken de sinirlerim bozuldu neyse.Sinirlerimin aşırı yıpranmış olduğunu bildiği halde ısrarla gitmedi halbuki kızı da aynı şehirde bizimle.Hala doğum sonrası depresyonunu atlatamadım.Telefonda bile konuşmaya tahammül edemiyorum herşeyimi bilmek istiyor,bebeğime annem bakıyor onu bile kıskanan bir tip.Annen geldi mi gitti mi ne zaman gidiyor evine? sorularıyla beni sürekli geriyor.Bebeğim geceleri onunla uyusun istiyor uyuyunca yanıma o getirip bırakacakmış! (Odaya dalması için ayrı bir sebep)Kızlar eşimin ailesini maalesef sevemiyorum, hatta nefret noktasına geldim.Kesinlikle tahammül edemiyorum bir arada olmaya.Saygı göstermeye çalışıyorum fakat aynı saygı onlarda yok.(Bu arada kayınvalidemi arkadaşları ve akrabaları sevmez)Eşim bana değer verir,biraz sinirli bir insandır fakat çabuk söner.Hiç sohbet etmeyiz,konuşmaktan hoşlanmaz.Yemek masasından yer yemez hemen kalkar,beni beklemez bile.Ortak noktamız yok sürekli tartışıyoruz hergün onlarca kez,sonra pişman oluyor yakınlık gösteriyor.Bebek olunca ikimizin de düzeni değiştiğinden birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı.Hiç bişey yapmayız bir yere gitmeyiz,bir kahve bile içmeyiz sevmiyor gezmeyi.Benim bütün eğlencem çocuğumla avm gezmek.Başbaşa kalabilecek zamanlarımız da oluyor annem ben bakarım bebeğe siz biraz dışarı çıkın diyor ona da yok,adam sevmiyor dışarı çıkmayı,biryere gitsek bile alelacele herşey.Düzgün bir insan,dürüsttür mesela kötü bir alışkanlığı yok fakat paylaşımımız sıfır.Sadece çocuk için bu evliliği yürütmek saçma geliyor.Hiç br arkadaşıyla görüşmüyor eve davet et diyorum yanaşmıyor.Birbirimize de çok uzağız zaten çoktandır.İşi çok yoğunmuş kafası meşgulmüş öyle diyor.Çocuk olmadan önce nasıldı diyeceksiniz yine aynıydı fakat ikiye katlandı şimdi.Bu evliliği devam ettirmek için sadece bebek var.Akşam konuşacağız evliliğimizi.Ben ailesine olan duygularımı burada olduğu gibi anlatmayı düşünüyorum çünkü çok doldum.Sevmediğimi söylesem nasıl olur?Nasıl bir yol izlemeliyim?TEŞEKKÜRLER.
 
sevmediğinin söyleme ama sevdiğinide söyleme bence, ben sana değer verdiğim için evlendim ama aynı değeri ilgi alakayı ben bekliyorum ama göremiyorum ve bunun boşluğunu yaşıyorum diyebilirsin.
 
Teşekkür ederim yorumunuz için.Daha önce çook konuştuk,adamın huyu böyle değişmiyor maalesef.Ailesiyle görüşmek istemediğimi söyleyeceğim ama kesinlikle.
 
yuvarlakpopo .!.:
Merhaba bayanlar,böyle bir durum için yardım isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.Ancak doğumumla birlikte herşey berbat gitmeye başladı.6 aylık bir yavrum var,isteyen herkesin olsun..Kayınvalidem ve kayınpeder doğumdan önce geldiler sağolsunlar 1.5 ay kaldılar ben yatak odasından çıkamadım.Kaynıvalide daha önceki konumdan haırlayanlar olacaktır yatak odama direk dalar günde 50 kez sudan bahanelerle girdi çıktı,uyarmama rağmen anlayış göstermedi herşeye karışan bir tip.Kocasından ayrı yatar,salonda uyur uykum kaçsa odaya giremem o var diye her odada biri vardı zaten,bunları yaZarken de sinirlerim bozuldu neyse.Sinirlerimin aşırı yıpranmış olduğunu bildiği halde ısrarla gitmedi halbuki kızı da aynı şehirde bizimle.Hala doğum sonrası depresyonunu atlatamadım.Telefonda bile konuşmaya tahammül edemiyorum herşeyimi bilmek istiyor,bebeğime annem bakıyor onu bile kıskanan bir tip.Annen geldi mi gitti mi ne zaman gidiyor evine? sorularıyla beni sürekli geriyor.Bebeğim geceleri onunla uyusun istiyor uyuyunca yanıma o getirip bırakacakmış! (Odaya dalması için ayrı bir sebep)Kızlar eşimin ailesini maalesef sevemiyorum, hatta nefret noktasına geldim.Kesinlikle tahammül edemiyorum bir arada olmaya.Saygı göstermeye çalışıyorum fakat aynı saygı onlarda yok.(Bu arada kayınvalidemi arkadaşları ve akrabaları sevmez)Eşim bana değer verir,biraz sinirli bir insandır fakat çabuk söner.Hiç sohbet etmeyiz,konuşmaktan hoşlanmaz.Yemek masasından yer yemez hemen kalkar,beni beklemez bile.Ortak noktamız yok sürekli tartışıyoruz hergün onlarca kez,sonra pişman oluyor yakınlık gösteriyor.Bebek olunca ikimizin de düzeni değiştiğinden birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı.Hiç bişey yapmayız bir yere gitmeyiz,bir kahve bile içmeyiz sevmiyor gezmeyi.Benim bütün eğlencem çocuğumla avm gezmek.Başbaşa kalabilecek zamanlarımız da oluyor annem ben bakarım bebeğe siz biraz dışarı çıkın diyor ona da yok,adam sevmiyor dışarı çıkmayı,biryere gitsek bile alelacele herşey.Düzgün bir insan,dürüsttür mesela kötü bir alışkanlığı yok fakat paylaşımımız sıfır.Sadece çocuk için bu evliliği yürütmek saçma geliyor.Hiç br arkadaşıyla görüşmüyor eve davet et diyorum yanaşmıyor.Birbirimize de çok uzağız zaten çoktandır.İşi çok yoğunmuş kafası meşgulmüş öyle diyor.Çocuk olmadan önce nasıldı diyeceksiniz yine aynıydı fakat ikiye katlandı şimdi.Bu evliliği devam ettirmek için sadece bebek var.Akşam konuşacağız evliliğimizi.Ben ailesine olan duygularımı burada olduğu gibi anlatmayı düşünüyorum çünkü çok doldum.Sevmediğimi söylesem nasıl olur?Nasıl bir yol izlemeliyim?TEŞEKKÜRLER.
Genişletmek için tıkla...

aileni sevmiyorum lafı abes olur
eşin sana aileni sevmiyorum dese hoşuna gidermi gitmez
ha onun ailesiyle seninki elbette bir degil ama bu dogru olmaz
onlar varken yaşadıgın sıkıntılardan bahset
hatta eşinle dışarda konuşun
çocuga annen baksın evde konuşmaya kalkarsanız belki çocuk durmaz belki evde olmanın rahatlıgıyla tartışma çıkar
bunların önüne geçmek için dışarıyı tercih edin
eşinin çocugunuzla arası nasıl onunla ilgilenirmi
 
Gelip öyle aylarca kalmalarına bende karsiyim..yatak odasina girmekte ne oluyo,ben kv benim evime gelince yatak odasini kilitleyip cebime koyarim genelde anahtarida..genelde zaten sevdirmiyolar kendilerini aileler,bende esimin ailesini sevmem sevemiyorum görüsmekte istemiyorum..ama mesela haftada 1-2 defa degilde haftada 1 kere bi kac saat gidip oturuyorum..bence ailesiyle gorusmek istemedigini söyleme..cünkü nolursa olsun o esinin ailesi,böyle arada birakma esini..mesafeli davran,uzak davran ama arada birde olsa görüs sadece eşin icin..ama bosancam diyosanda iyi düsün derim cocuk olunca bütün evlilikler bi bocalar ama zamanla düzelir..
 
Güle güle büyütünbebeğinizi..
Ne yazık ki doğum sürecinde tüm bunlar yaşanıyor.
Ama sizinki çok daha fazla yıpratıcı.
Terbiyesiz, saygısız ve hadsiz bir kayınvalideye katlanılmaz bence de.
Ama boşanmayşı düşünmeyin hemen.
Zaman isteyin ve ayrılın evden.
Sakince düşünün, şartlarınızı konuşun eşinizle eve dönüş için.
Olmuyorsa da üzülmeyin.
O ailede çocuk yetiştirmektense yalnız bakın sağlıklı bir evladınız olsun.
 
nasılyani? doğumdan 1.5ay önce geldiler. bebek 6 aylık ve kaynananlar hala sende mi?:52:
çok sabırlısın:6:
 
boşanmayı düşündüğünüzü yeni okudum. ortada boşanmak için elle tutulur bir sebep yok. eşini seviyorsun o da seni seviyor ama belli edemiyor sanırım. huyu böyledir belki, konuşmayı sevmiyordur. bunda boşanmayı düşündürecek bir sorun yok.
 
Eşinin ailesi hala sizde mi kalıyor? Eğer öyleyse aşinizle güzelce konuşup söyleyin sevmediğinizi söylemeyin tabi ki bu hoş olmaz...
Ve doğumdan sonra bu tür şeyler çok oluyor... Eşinize dışarı çıkmak istediğinizi söyleyin,birlikte birşeyler yapmak istediğinizi belirtin. konuşun anlatın sıkıntılarınızı...
 
iyilikmelegi .!.:
aileni sevmiyorum lafı abes olur
eşin sana aileni sevmiyorum dese hoşuna gidermi gitmez
ha onun ailesiyle seninki elbette bir degil ama bu dogru olmaz
onlar varken yaşadıgın sıkıntılardan bahset
hatta eşinle dışarda konuşun
çocuga annen baksın evde konuşmaya kalkarsanız belki çocuk durmaz belki evde olmanın rahatlıgıyla tartışma çıkar
bunların önüne geçmek için dışarıyı tercih edin
eşinin çocugunuzla arası nasıl onunla ilgilenirmi
Genişletmek için tıkla...

eşim çocuğuna çok düşkün ilgili bir baba.
 
yuvarlakpopo .!.:
Merhaba bayanlar,böyle bir durum için yardım isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.Ancak doğumumla birlikte herşey berbat gitmeye başladı.6 aylık bir yavrum var,isteyen herkesin olsun..Kayınvalidem ve kayınpeder doğumdan önce geldiler sağolsunlar 1.5 ay kaldılar ben yatak odasından çıkamadım.Kaynıvalide daha önceki konumdan haırlayanlar olacaktır yatak odama direk dalar günde 50 kez sudan bahanelerle girdi çıktı,uyarmama rağmen anlayış göstermedi herşeye karışan bir tip.Kocasından ayrı yatar,salonda uyur uykum kaçsa odaya giremem o var diye her odada biri vardı zaten,bunları yaZarken de sinirlerim bozuldu neyse.Sinirlerimin aşırı yıpranmış olduğunu bildiği halde ısrarla gitmedi halbuki kızı da aynı şehirde bizimle.Hala doğum sonrası depresyonunu atlatamadım.Telefonda bile konuşmaya tahammül edemiyorum herşeyimi bilmek istiyor,bebeğime annem bakıyor onu bile kıskanan bir tip.Annen geldi mi gitti mi ne zaman gidiyor evine? sorularıyla beni sürekli geriyor.Bebeğim geceleri onunla uyusun istiyor uyuyunca yanıma o getirip bırakacakmış! (Odaya dalması için ayrı bir sebep)Kızlar eşimin ailesini maalesef sevemiyorum, hatta nefret noktasına geldim.Kesinlikle tahammül edemiyorum bir arada olmaya.Saygı göstermeye çalışıyorum fakat aynı saygı onlarda yok.(Bu arada kayınvalidemi arkadaşları ve akrabaları sevmez)Eşim bana değer verir,biraz sinirli bir insandır fakat çabuk söner.Hiç sohbet etmeyiz,konuşmaktan hoşlanmaz.Yemek masasından yer yemez hemen kalkar,beni beklemez bile.Ortak noktamız yok sürekli tartışıyoruz hergün onlarca kez,sonra pişman oluyor yakınlık gösteriyor.Bebek olunca ikimizin de düzeni değiştiğinden birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı.Hiç bişey yapmayız bir yere gitmeyiz,bir kahve bile içmeyiz sevmiyor gezmeyi.Benim bütün eğlencem çocuğumla avm gezmek.Başbaşa kalabilecek zamanlarımız da oluyor annem ben bakarım bebeğe siz biraz dışarı çıkın diyor ona da yok,adam sevmiyor dışarı çıkmayı,biryere gitsek bile alelacele herşey.Düzgün bir insan,dürüsttür mesela kötü bir alışkanlığı yok fakat paylaşımımız sıfır.Sadece çocuk için bu evliliği yürütmek saçma geliyor.Hiç br arkadaşıyla görüşmüyor eve davet et diyorum yanaşmıyor.Birbirimize de çok uzağız zaten çoktandır.İşi çok yoğunmuş kafası meşgulmüş öyle diyor.Çocuk olmadan önce nasıldı diyeceksiniz yine aynıydı fakat ikiye katlandı şimdi.Bu evliliği devam ettirmek için sadece bebek var.Akşam konuşacağız evliliğimizi.Ben ailesine olan duygularımı burada olduğu gibi anlatmayı düşünüyorum çünkü çok doldum.Sevmediğimi söylesem nasıl olur?Nasıl bir yol izlemeliyim?TEŞEKKÜRLER.
Genişletmek için tıkla...
nazik bir dille anlat esine....sıkıldıgını anlat zamana ihtiyaçim var de ama esenın karakterınıdı sen biliyosun....nasil tepkı verır duzeltcem derken hepten bozma....annen bana fazla yuklenıyor ve simdi kaldıramıyorum daha kotu olmasindan korkyorum diyebilirsin...
 
bu durumda konuşman en mantıklısı tabiki ama boşanma konusu biraz acele bi karar olur bana göre...
ailesini sevmiyo olabilirsin tabi..
biçoğumuz sevmiyoruz bunda bi gariplik yok ama bunu direk dile getirmek hoş olmaz..
aranızda ki sorun onun ailesinden kaynaklanmıyo ki..
eşin zaten karakter olarak soğuk bi insanmış..
onun ilgisizliğinden girip ailesini sevmemeye bağlarsan biraz saçma olur..
bence aileyi karıştırma önce kendi ilişkini düzelt...
herşeyin bi sırası var..
inşallah herşey güzel olur senin için..
mutluluklar...
 
Eşimle zaten problemliyiz ama ailesi çok sık geliyor,müsaitler mi diye sormuyorlar; hem bu kadar huylanıp hem de bişey yokmuş gibi davranamıyorum onlara karşı,yine geliyorlar ve zaten problemli giden bi evliliğim var.Böyle bir durumda kaldıramam onları.Malesef uyuşamıyoruz ailesiyle de.Ha bir de eşim ailesine bu ara sıkıntılıyız gelmeyin diyemez.İnsan boşanmak için evlenmiyor maalesef.
 
yuvarlakpopo .!.:
Merhaba bayanlar,böyle bir durum için yardım isteyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.Ancak doğumumla birlikte herşey berbat gitmeye başladı.6 aylık bir yavrum var,isteyen herkesin olsun..Kayınvalidem ve kayınpeder doğumdan önce geldiler sağolsunlar 1.5 ay kaldılar ben yatak odasından çıkamadım.Kaynıvalide daha önceki konumdan haırlayanlar olacaktır yatak odama direk dalar günde 50 kez sudan bahanelerle girdi çıktı,uyarmama rağmen anlayış göstermedi herşeye karışan bir tip.Kocasından ayrı yatar,salonda uyur uykum kaçsa odaya giremem o var diye her odada biri vardı zaten,bunları yaZarken de sinirlerim bozuldu neyse.Sinirlerimin aşırı yıpranmış olduğunu bildiği halde ısrarla gitmedi halbuki kızı da aynı şehirde bizimle.Hala doğum sonrası depresyonunu atlatamadım.Telefonda bile konuşmaya tahammül edemiyorum herşeyimi bilmek istiyor,bebeğime annem bakıyor onu bile kıskanan bir tip.Annen geldi mi gitti mi ne zaman gidiyor evine? sorularıyla beni sürekli geriyor.Bebeğim geceleri onunla uyusun istiyor uyuyunca yanıma o getirip bırakacakmış! (Odaya dalması için ayrı bir sebep)Kızlar eşimin ailesini maalesef sevemiyorum, hatta nefret noktasına geldim.Kesinlikle tahammül edemiyorum bir arada olmaya.Saygı göstermeye çalışıyorum fakat aynı saygı onlarda yok.(Bu arada kayınvalidemi arkadaşları ve akrabaları sevmez)Eşim bana değer verir,biraz sinirli bir insandır fakat çabuk söner.Hiç sohbet etmeyiz,konuşmaktan hoşlanmaz.Yemek masasından yer yemez hemen kalkar,beni beklemez bile.Ortak noktamız yok sürekli tartışıyoruz hergün onlarca kez,sonra pişman oluyor yakınlık gösteriyor.Bebek olunca ikimizin de düzeni değiştiğinden birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı.Hiç bişey yapmayız bir yere gitmeyiz,bir kahve bile içmeyiz sevmiyor gezmeyi.Benim bütün eğlencem çocuğumla avm gezmek.Başbaşa kalabilecek zamanlarımız da oluyor annem ben bakarım bebeğe siz biraz dışarı çıkın diyor ona da yok,adam sevmiyor dışarı çıkmayı,biryere gitsek bile alelacele herşey.Düzgün bir insan,dürüsttür mesela kötü bir alışkanlığı yok fakat paylaşımımız sıfır.Sadece çocuk için bu evliliği yürütmek saçma geliyor.Hiç br arkadaşıyla görüşmüyor eve davet et diyorum yanaşmıyor.Birbirimize de çok uzağız zaten çoktandır.İşi çok yoğunmuş kafası meşgulmüş öyle diyor.Çocuk olmadan önce nasıldı diyeceksiniz yine aynıydı fakat ikiye katlandı şimdi.Bu evliliği devam ettirmek için sadece bebek var.Akşam konuşacağız evliliğimizi.Ben ailesine olan duygularımı burada olduğu gibi anlatmayı düşünüyorum çünkü çok doldum.Sevmediğimi söylesem nasıl olur?Nasıl bir yol izlemeliyim?TEŞEKKÜRLER.
Genişletmek için tıkla...

çok bir sorun yok gibi.eşinle iletişimin güçlü olsa KV yi felan takmazsın.sen çok bunalmışsın her şey batar olmuş.çok büyütme.bizde aynı yollardan geçtik ve sen KV KP görmemişsin.ilgili kadın en azından.kıskanması merak etmesi önemsediğini gösterir.
 
Daha yeni anne olmuş sayılırsın.Elbet düzenin değişmiş,stresin artmış.
Sakın ama sakın bu sıkıntıyla ileride pişman olacağın şeyler söyleme.
Eşine anne babasını sevmediğini söylemek çok büyük hata olur,asla affetmez.
Onun yerine bebekle yoruluyorum,misafir olunca rahat edemiyorum,evimiz küçük,onlar da rahat edemiyordur gibi şeyler söyleyebilirsin.

Eşinin yapısı biraz dışarıya kapalı herhalde.Ufak ufak açmaya çalışabilirsin.
Bunalıyorum,çocuğun da hava alması lazım diye bahane edebilirsin.
İlk çıkışlarda eşini bunaltmamak için az gezip,bebek huysuzlanmadan dönerseniz,bir dahakine gözü korkmaz:)
Veya açık açık söyle,aile olduğumuzu hissedemiyorum,yolda pusetli karı kocaları görünce kıskanıyorum,özeniyorum diyebilirsin.

Hepimiz zaman zaman bunaldık.Hemen pes etmek yok,artık bebiş var:) Bunlar gelip geçici sıkıntılar inşallah.
Sıkıntını uygun dille anlatırsan,eşin ilk anda tepki gösterse bile sonradan mutlaka kafasına dank eder.
 
Merhaba canım öncelikle bebeğini sağlıkla mutlulukla büyüt
eşinle olan duruma gelince daha yeni anne olmuşsun kolay değil sana küçücük bir insan emanet ediyo sorumluluğu çok büyük muhakkak zor ve yıpratıcı bi süreç olucak bu üstelik bide işin içine düşüncesiz insanlarda girince normalden daha fazla gerilmişsin anlıyorum seni ama hemen olumsuz düşünme litfen bu bir süreç sen bebeğine oda dünyaya alışmaya çalışıyo eşinde anne olmuş bir kadına ve kendi babalığına alışımaya çalışıcak herkes için zaman gerektiren bi durum
sen önce derinnn bir nefes al ve sakinleşmeye çalış
eşinle ilgilide eyerki maddi olanaklarınız el veriyosa bir yada iki günlüğünü bile olsa bulunduğunuz yere yakın baş başa kalabileceğiniz bir yere kaçın bak bu çok önemli inan bana bir gece dışarda kalsak ne değişicekki deme inan çok işe yarıyo
eşin sosyalliği sevmiyosa çok değil ama ayda birkezde olsa sen al sinema biletlerini hadi de ne biliyim tut kolundan dışarda yiycez de bunlar çok masraflı şeyler ayda 100 lira ayırsanız kendinize iki gece dışarı çıkabilirsiniz illa çok lüks yerlere gitmeye gerek yok.
eşinin ailesiyle ilgili malesef çok yapılıcak bişiy yok ama eyer yapabiliyosan ima yoluyla eşine asla değil ama kayınvalidene durumu anlat ne bileyim arkadaşım doğum yaptı eşinin annnesi hiç rahat vermiyo üzülüyorum de yani kayınvalidenin sana yaptıklarını sanki bi arkadaşının başına gelmiş gibi laf arasında anlat ona ama asla eşini karıştırma bu işe seni anlamasını bekleme bu konuda çünkü rahatsız olan malesef senisin o annesi odaya girmiş evde kalmış umrunda bile olmaz hareketleri kısıtlanan sensin
 
ayrıcada kayınvalidenin size geliceği zaman annenle konuş oda gelsin mümkünse ve annenden rica et kayınvaliden varken yatak odana girsin sende çaktırmadan sanki doğaçlama gelişmiş anneni uyar anne bişiy lazımsa ben veryim ya bi yerde okudum çiftlerin yatak odaları özel kalmalıymış falan de yani kızım sana söylüyorum gelinim sen anla durumu :)
yani sözün özü sen bir kadınsın bir mucizeyi dünyaya getiren canından başka bir hayata can verensin sadece biraz sakinlik ve akılcı davranmakla herşeyle baş edebilirsin
sen ki doğum yapmışsın ya bilmem kaç yıldır hiç tanımadığın bi adamı hayatına alıp kocam demiş sevmişsin evini kurup aslanlar gibi başarmışsın herşeyi şimdi bi kayınvalidenin ve kocanın hareketlerimi seni vazgeçirip bıktırıcak asla olmazzz
sakin ol akılcı davran unutma sen kadınsın ve herşeyi aklınla çözebilicek yeteneğe sahipsin yeterki iste

not: kocan dışarı çıkarmak istediğinde muhtemelen söylenip mızmızlık edicek ama sakın dinleme onu bir söyler iki söyler sonra alışır malum ağlamayan çocuğa meme yok sen ısrarcı ol ama tatlı dille sen onu dışarı çıkar ama cilveyle nazla
unutma herşey sende başlar sende biter evliliklerde bu böyledir kadın yeterki istesin bulur bi yolunu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

W
Hukukçu arkadaşlarım bakabilir misiniz, some kv problems (UZUN KONU)
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
4K
whitesneaker
W
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesi Beni ve Ailemi Aptal Yerine mi Koyuyor- Boşanmalı mıyım?
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
Lilalilyum
Lilalilyum
K
  • Kilitli
Evlilik, Doğum, Yaşadıklarım
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
6K
bafelis
B
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
9K
Alyasena
A
R
  • Kilitli
Evlilikte maddi denge
9 10 11
Yorumlar
203
Görüntüleme
7K
Susmuyorr
Susmuyorr
Back
X