Herkese merhaba konuya nerden giriş yapıyım bilemedim, şöyle ki benim dört abim var , ben tek kızım iki, kardeşim şehir dışında okuyor ,büyük abim evli ve ayrı, diğer abim ise altı üstlü olarak yaşıyorduk 2 ay önce yurt dışına gitti. Kısacası ben tek annem babamla kaldım şuanda herkes hayatını kuruyor bir şekilde , onlar benim ne okumama izin verdiler nede evlenmeme... benim için hiç bişey yapmadılar bugüne kadar varsa yoksa oğullları oldu onlar için. Bende sürekli oğullarının işlerini yapan biri oldum evet, hiç abartmıyorum. Yeri geldi haftalarca hastahane de kaldım, evlerini kurdular ,sürekli yardıma gittim bu liste böyle uzar gider. Bunları yazmamın sebebi beni daha iyi anlamanız. Annem hep hasta hep bir yerleri ağrıyor şimdiki hastalığı ayakları egzama oldu yürüyemiyor, üstüne birde OKB hastası.. sorun şu ki bende artık ayrılmak istiyorum bu evden geçen konu da açtım bende yurt dışına gitmek istiyorum temmeli, bu konuyu açtığımda annem konuyu değiştiriyor, ama abimle konuşurken sen hayatına bak düşünme bizi diyor, kapatınca da ağlıyor yanlız kaldık, hastayım , çok yoruldum çok mutsuzum onlara karşı öyle doluyum ki hayattan nefret ediyorum, rabbime hergün dua ediyorum al canımı diye çünkü mutluluk yok , farkındayım artık gençliğim çürüdü, sürekli ev, iş ...biliyorum onu bırakıp gidersem iyice çöker annem, ama böyle de benim hayatım diye bişey yokk
