- 26 Temmuz 2015
- 1.741
- 2.853
- 133
- 32
KKnın birbirinden güzel hanımları hayırlı akşamlar hepinize.
Eski konularım, malum çok zor günler geçirdim. 22 yaşımdayım. Hayata ağır mağlubiyetler ağır yenilgilerle başlıyorum. Bir adam yüzünden eğitim hayatımdan vazgeçtim(elbet şu anki aklım olsa...). Ailem okurken evliliğe karşıydı ve bende üniversiteden geleceğimden her şeyden vazgeçerek evlenmek istiyordum.Nişanlandım bir sürü şey oldu son anda akli melekelerimin yerine gelmesiyle ayrıldım. Bu mevzuyu uzun uzun açmak istemiyorum evdeki hesap çarşıya uymadı kısacası ve ben üniversiteye 4 yıl kayıpla tekrar ailemin desteğiyle hazırlanmaya başladım nişanı attıktan 10 gün sonra.
Sınavıma 1 hafta kaldı. Ben çok ama çok korkuyorum hanımlar. Babam, ailem boğazımda tatlı bir yumru. Bu kadar desteğin fedakarlığın altında eziliyorum. Merhamet,fedakarlık, aile olmak çok farklı duygular...Bu duygular şuan yük bana sanki. Eziliyorum.
Kendime bakıyorum, yaşadığım o çok zor günlerde önce rabbim sonra ailem ve hedeflerimle ayakta kaldım. Üniversite benim hedefim. Bu, benim Rabbimin kollarımın altına verdiği iki değnek. Korkuyorum... 1 hafta sonra ya kaybedeceğim değneklerimi ya da benim baharım gelecek ve koşacağım artık. ''Keşke'' diye bir şey olmayacak.
Sizden hepinizden olumlu enerji, dua, güzel temenniler bekliyorum.
Duanıza ihtiyacım çok var.
Bu sınavımı geçebilmek istediğim hedefe ulaşabilmem için lütfen dua edin bana.
Hepinize şimdiden teşekkürler.
Eski konularım, malum çok zor günler geçirdim. 22 yaşımdayım. Hayata ağır mağlubiyetler ağır yenilgilerle başlıyorum. Bir adam yüzünden eğitim hayatımdan vazgeçtim(elbet şu anki aklım olsa...). Ailem okurken evliliğe karşıydı ve bende üniversiteden geleceğimden her şeyden vazgeçerek evlenmek istiyordum.Nişanlandım bir sürü şey oldu son anda akli melekelerimin yerine gelmesiyle ayrıldım. Bu mevzuyu uzun uzun açmak istemiyorum evdeki hesap çarşıya uymadı kısacası ve ben üniversiteye 4 yıl kayıpla tekrar ailemin desteğiyle hazırlanmaya başladım nişanı attıktan 10 gün sonra.
Sınavıma 1 hafta kaldı. Ben çok ama çok korkuyorum hanımlar. Babam, ailem boğazımda tatlı bir yumru. Bu kadar desteğin fedakarlığın altında eziliyorum. Merhamet,fedakarlık, aile olmak çok farklı duygular...Bu duygular şuan yük bana sanki. Eziliyorum.
Kendime bakıyorum, yaşadığım o çok zor günlerde önce rabbim sonra ailem ve hedeflerimle ayakta kaldım. Üniversite benim hedefim. Bu, benim Rabbimin kollarımın altına verdiği iki değnek. Korkuyorum... 1 hafta sonra ya kaybedeceğim değneklerimi ya da benim baharım gelecek ve koşacağım artık. ''Keşke'' diye bir şey olmayacak.
Sizden hepinizden olumlu enerji, dua, güzel temenniler bekliyorum.
Duanıza ihtiyacım çok var.
Bu sınavımı geçebilmek istediğim hedefe ulaşabilmem için lütfen dua edin bana.
Hepinize şimdiden teşekkürler.