Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak için sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl önce annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gönlüme göre bir is bulamadığım için. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir düşkünlüğüm yok kimseye çok şükür.. annem ile babam ben cok kücükken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı için görüşmüyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..
Bense o kadar bosluktayım ki, hiç bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de ölürsem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kötü bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu düşünceler beni bir yıldır sürekli kemiriyor. Tüm bu süreçte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl önce ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hiç bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hiç bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.
Armudun sapı üzümün çöpü demeden bir iş bulup çalışmalısınız. Kendinizi dış dünyaya fazla kapatmışsınız.Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak için sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl önce annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gönlüme göre bir is bulamadığım için. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir düşkünlüğüm yok kimseye çok şükür.. annem ile babam ben cok kücükken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı için görüşmüyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..
Bense o kadar bosluktayım ki, hiç bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de ölürsem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kötü bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu düşünceler beni bir yıldır sürekli kemiriyor. Tüm bu süreçte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl önce ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hiç bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hiç bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.
Öncelikle başınız sağ olsun ana yapmanız gerekn sükretmek hayat bu kadar pahalı iken eviniz, arabanız, maaşınız var yani bu dünyanın en büyük derdi olan geçim sıkıntısı derdiniz yok, sağlığınız da yerinde gönlünüze göre işten kasıt nedir bilmem ama bencede bir iş bulun ve çalışma hayatı ister istemez sizi sosyalleştirir. Ayrıca spora gidin, turlara katılın, arkadaş illaki vardır onlarla vakit geçirin. Her imkan varken böyle düşünmek yanlış...Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak için sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl önce annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gönlüme göre bir is bulamadığım için. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir düşkünlüğüm yok kimseye çok şükür.. annem ile babam ben cok kücükken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı için görüşmüyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..
Bense o kadar bosluktayım ki, hiç bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de ölürsem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kötü bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu düşünceler beni bir yıldır sürekli kemiriyor. Tüm bu süreçte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl önce ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hiç bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hiç bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.
Bahsettiğiniz kişi şanslı ve cesur biriymiş gerçekten.. ben tek basına yurtdısına cıkmak vs. yapamazdım gerçekten.. Hayat yüzüne gülmüş. Umarım benim için de güzel şeyler olur..annemin kuzeni amerikaya gitti bakıcı olarak tek başına
para yok pul yok, buradaki işini bırakıp gitti sene 90lar
sonra başka işe girdi 2 yıl bir de kaçak yaşadı, tanıdığı tek türk akraba vs yok
zaten ne zaman bir türkle arkadaşlık etse kazık yemiş... Sonra uzak durmuş hepsinden, tabi ükleye de dönemiyor kaçak olduğu için.
sonra evlendi mutlu çoluk çocuğu var... evlenmeden 6 ay önce green card çıktı şansına.
Yani demem o ki sizin gibi o kadar çok insan var ki, hem de maddi sıkıntılarla da boğuşuyorlar hem de hemen hemen hepsi.
Siz bir amaç edinin kendinize şu an sizin sıkıntınız hedefsizlik gibi duruyor.
Şuan için sürekli evdeyim. Çok sosyal bir insan değilim fazla arkadaşım da yok. Spora gidiyordum ama son zamanlarda inanın buna bile takatim kalmadı.Sürekli evde misiniz? Çalışmıyorsanız bile sosyalleşmeniz gerek evde durarak psikolojinize zarar veriyorsunuz. Bu düşüncelerden arının elbet karşınıza biri çıkacak ve onunla kendi hayatınızı oluşturabilirsiniz. Şu an bu düşünceler arınmak için alanınızdan çıkın.
Annene allahtan rahmet diliyorum. Rabbim sanada sabır versin cnm benm.Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak için sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl önce annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gönlüme göre bir is bulamadığım için. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir düşkünlüğüm yok kimseye çok şükür.. annem ile babam ben cok kücükken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı için görüşmüyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..
Bense o kadar bosluktayım ki, hiç bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de ölürsem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kötü bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu düşünceler beni bir yıldır sürekli kemiriyor. Tüm bu süreçte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl önce ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hiç bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hiç bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?