Hanımlar, Ay valla kendimi tokatlamak istiyorum kendime artık dur jehan demekten bi hal oldum.
Geçen bahsettiğim çocuk vardı ya hani, bi durum yüzünden iletişime geçmek durumunda kaldık ve dediği bi şeyi baya yanlış anlayıp çocuğa çok çok kaba konuştum. Çocuk hala kibarca bana durumu açıklamaya çalıştı. Telefonda 1 saatten fazla durumu açıklamaya çalıştı, sonra ben o kadar çok utandım ki dediğim şeyler için anlatamam. İçim gram rahat etmedi ve bi kitap aldım, özür dileyip verdim. Sonra yüz yüze konuştuk, sonra 1-2 saat sonra bana mesaj attı çok tatlı şeyler dedi. Yerin ben de hep farklı olacak, Sana senin seveceğin kitaplardan getiririm vs dedi..Akşam aldığım kitaba not yazmıştım, onu odasına asmış, çok hoşuna gitmiş onun için mesaj attı. Birbirimizi yeniden instagramdan ekledik. Arada attığım storylere mesaj atıyor.
Hanımlar çocuktan çok hoşlanıyorum, o da benden hoşlandığını söylemişti. Ama bi anda ailevi sorunlarım var üzmelmeni istemiyoruma döndü konu. Bundan dolayı asla bi daha güvenemem, ama çocuğa ilgimi o kadar çok belli ettim ki, o da öncesinde çok belli ediyordu.
Şimdi uzak durmam gerektiğinin farkındayım, ama duramıyorum. İşyerinde resmen yolunu gözlüyorum, ama sonradan pişman olmamak için durduracağım kendimi. Ya ben imajımı nasıl toplayacağım. Çocuk muhtemelen hala ondan baya hoşlandığımın farkında. Ne yapayım, nasıl davranayım ben bu çocuğa :/ tamamen mesaj atmayı bıraksam (benim attığım kadar o da atıyor) bu algıyı yıkar mıyım?
Bir de biz mesajlaşırken bizim departmandan bi kız görmüş. (kız, çocuğun yakın bi arkadaşı) Çocuk, eğer sana bi şey derse askıntı oluyordu ben yüz vermedim gibi şeyler dersin dedi sjdmdjdnjd bu ne, ben durumdan uzaklaşmaya çalıştıkça yayılıyor hepten.