Bu kadar küskünlük yetmez mi?

Ben olsam bu kadar küs kalamazdım
"Madem eşini ailene ezdirmeyi seviyorsun, görüşmediğim için küsüyorsun öyleyse beni sevdiğini düşünmüyorum. Çünkü insan sevdiğini kimseye ezdirmez ve uzun süre küs kalamaz. En iyisi yolları ayıralım sende hep o kopamadığın ailenle yaşarsın" derdim bi sarsardım. Şu an sen o evdesin gitmeyeceğini biliyor rahat.

mylittlepeony .!.:

Eşim aslında gerçekten iyi biridir. Çok seviyorum. Fakat bazen beni öyle şaşırtıyor ki... Bu biraz yetişme tarzı ile alakalı. Ailesi çok dominant. Benim tarafımı tutmaya korkuyor, kılıbık pısırık derler sanıyor. Çünkü hemen insanlara böyle şeyler yaftalarlar. Ama böyle zamanlarda onun bana olan sevgisini sorguluyorum..

Genişletmek için tıkla...

iyilik tek bir mevzuda olmaz. insan karısının/kocasının üzüntüsüne ailesi laf der diye tepki veremiyorsa o iyiliği de sevgiyi de bi sorgulamak lazım. sen üzülürken konuyu bilmesine rağmen sırf laf duymaktan korktuğu için içi acımıyorsa, ailesine bir şey diyemiyorsa cidden bu iyilik yeterli değil.

mylittlepeony .!.:

Evet ama ben zaten ailesine hep çok ılımlı çok sevecen yaklaştım. Ama onlarda durum çok farklı. O ortamda çok geriliyorum. Eve gelip ağlıyorum içime atmaktan çok yorulmuş oluyorum. Eşim durumu bildiği ve cevabını duymak istemediği için bana neden ağlıyorsun diye sormuyor. Ama onlara ağzını açıp tek kelime söylemiyor.

Genişletmek için tıkla...

Hiç beklemeyin cumku asla ailelerine bisey soylemezler