Merhabalar..Çok sevdiğim,değer verdiğim,samimiyetinden asla şüphe etmediğim erkek bir arkadaşım benimle ilişkisine çok ani bir şekilde mesafe koydu..Bir gün önce benim ne kadar değerli olduğumu,asla kaybedilecek bir insan olmadığımı,ufak tefek şeylere alınsam bile ertesi gün gelip konşabildiğimi ve bu özelliklermi çok sevdiğini söylerdi..
Yani bazen aramızda flörtçe muhabbetler oluyordu..Belki de birbirimizden hoşlanıyorduk.Ama ben mantıken onunla olunmayacağını biliyordum.Evliliğe bakış açımız,değer yargılarımız vs çok farklı.
Ama bir ortama girdiğinde gözün ilk onu arar ya,ya da bir şarkı söylersin aklına ilk o gelir..Öyle bir ilişkimiz vardı.Arada bir benim ona argo konuştuğum olurdu,yani böyle hafif argolarr..O da çok gülerdi..Alınıp alınmadığını sorduğumda ,”Ben sana alınır mıyım güzelim,kıyamam ki ben sana “derdi..
Yani rahattık..Birlikte gülerdik,eğlenirdik.
Ama son zamanlarda benden hoşlanan ve benim de kararsız olduğum bir kişiyi anlattım.çok bozuldu,elini sallasan ellisi boş ver onu,sakın adım atma demişti.
Bir de kamp planımız vardı,ben gelmek istemedim geçerli mazaretlerim vardı çümkü.
Bir gün de şakayla rüyasında beyaz gelinliklerle ona doğru geldiğimi filan söylemişti.
Arada bir benimle uğraştığın gibi başka erkekler de var öı diye filan sormuştu.
Bana kalırsa bir şeyler vardı ama ben hep görmezden geldim.Belki de çok aşığım ama olmaz,yapamam dediğim bir insan..
Bir kelimeme küstü.Telefonlarıma bakmadı,gittiğimde konuştum ama tatmin edici bir cevap alamadım.Bundan sonra böyle mesafeli olacam sana karşı.Böyle bir karar aldım dedi.Peki küsecek miyiz dedim,hayır böyle olacağız dedi.Ama küs gibi..Aynı ortamda her şeyde beni es geçiyor.Konuşkan biri olduğuiçin muhabbetler onun etrafından dönüyor.Bana gelince pas.Beni görmemek için elinden geleni yapıyor..
Ve bu durum canımı çok sıkıyor..Canım arkadaşım ellerimden kayıp gidiyor..