Benim eşim bana çiçek almaz (zaten sevmem), ikide bir seni seviyorum demez, bazen ilginç sürprizler yapmaz ama biliyorum ki hayatta en değer verdiği kişi benim. Çünkü annesi ne zaman beni ezmeye kalksa karşısında dimdik durdu ve kaynanamın gözünde değerim arttı. Yeni evlendiğimiz zamanlarda bizim boşanacağımızı ima etti diye annesini evden yolladı. Bir daha da kadın ağzını açamadı. Kayınpederim ne zaman laf soksa ağzının payını verdi ve ben artık dokunulmaz biriyim. Annesi bize ne zaman gelse ikide bir annem seni üzüyor mu diye sorar, kendini yorma yaparsan yeriz yapmazsan yemeyiz der. Evet eşim öyle romantik biri değil ama bana kendinden çok değer verdiğini o kadar belli ediyor ki.
Bu yüzden eşleri kendini üzdüğü halde "ama beni seviyor" diyenleri anlayamıyorum. İsterse her gün çiçeğe çikolataya boğsun, duvarlara kocaman kocaman seni seviyorum yazsın, yıldönümlerinde facebooka koymalık sürprizler yapsın boş bana göre.
komik o kadar komik bir yorum ki gülmekten alamadım kendimi çok şükür benim durumum yerinde çalısıyorum kimsye muhtaç dğeilim aksine onlara arada bizden isterler kendi ailem içinde önemli olan benim hiçbi kızın annesi diyemezken benim annem evlenmeden evlendikten sonra canını sıkan kafana yatmayan şeyde bırak gel der bazılarınızın garip yorumlarına çok şaşırıyorum benim gibi bu şekilde sorun yaşayan bi çok insan olduğunu düşünüyor ve biliyorum beni engelleyen şey eşimi henüz kaybetmeye hazır olmamam onlarsız eşimle çok iyi olmamız ve evlililğimin yeni olması boşanmanın bana henüz korkunç gelmesi saplantılı olduğum için yaad bi engelim olduğundan değil yani
