amanede ve sedef olayını bütün topik bildiğinden tekrar anlatmıyorum arkadaşlar..benim yaşarken içim şişti sizin okurken son yasadığım olayı paylaşmak belki birazda içimi döküp kk kızlarıyla dertleşmek için yazıyorum bu sefer..
dün ablamlara davetliydik nişanlımla beraber.maç vardı zileyelim falan dediler ya muhabbet etmeye geldik bırakın maçı dememle eniştemin kafama bi şaplak atması bir oldu.neyse bkaç saat sonra nişanlımla birazda dolaşalım diye ordan çıktık.bu eniştemn basıma vurma konusyla ilgili sen artık çocuk deilsin nişanlı bir kızsın benm yanımda böyle basına vurmaları falan tuhafıma gidiyor dedi.haklısın hayatım ama zmnla onlarda bunu anlıycak şimdi küçük büşra olark görüyolar beni ondan yapmıstır böyle birşey ama yinede haklısın dedim.(eniştelerimin hiç biriyle aşırıya kaçan bir samimiyetim yada el şakalarım kesinlikle yoktur bu basımayediğim şaplakta ilk kez olan birşey)neyse nişanlım aynen şunları söyledi
KONUYU UZATMAK İSTEMİYORUM ZATEN NETİCEDE ENİŞTEN, TUTUP ŞİMDİ O SANA DOKUNAMAZ ŞAKA YAPAMAZ SAMİMİ OLMAYACAKSIZINIZ GBİ SAÇMA SAPAN BİRŞEYLER SÖYLEYECEK KADAR SALAK DEĞİLİM! SADECE TUHAF BULDUĞUMU DİLE GETİRDİM dedi.sedef konusyla ilgili nişanlımı uyardığımı SAMİMİ OLMALARINI İSTEMEDİĞİMİ DOKUNMAYACAK UZAK DURACAK ŞAKALAŞMAYACAK diye şartlar koyduğumu basta nişanlım olmak üzere sizde biliyorsunuz arkadaslar.tabiki direk tepkimi verdim en nefret ettiğim şeyi yapıyorsun eğer bi problemn kafana yatmayan bişey varsa gec karsıma adamakıllı anlat,böyle kendi üstünden bana laf sokma o zmn sana göre ben salağım dedim.tabiki verdiği cevap net saçmalama ben sana laf sokmadım öyle bişey düşünerek konustuysam insan değilim beni tanımıyomusun vs vs.öyle kapandı konu dondurma almaya gittik.anlatırken bile utanıyorum kendime sinir oluyorum bu sedef konusu tekrardan nasıl işlediyse içime hıncımı kimseden alamayıp dondurma satan çocuğa patladım.çocuğun aglamaklı surat ifadesini ömrümün sonuna kadar unutmıycam sanırım kendimden nefret ettim kendimi tanıyamadım.sonra gidip özür diledim yüzü güldü çocuğun ama ben yinede affedemedim kendimi haksız yere üzdüm bi insanı diye aklıma geldikçe gözlerim doluyo.en neşeli cıvıl cıvıl biriyken, bir canavara dönüyorum galiba bu konular yüzünden.artık nefret etmeye basladım kendimdende herseydende.ve artık eminim ben bu sedef konusyla ilgili ne yapcamı bilmiyorum beynim çözüm üretemiyor
dün ablamlara davetliydik nişanlımla beraber.maç vardı zileyelim falan dediler ya muhabbet etmeye geldik bırakın maçı dememle eniştemin kafama bi şaplak atması bir oldu.neyse bkaç saat sonra nişanlımla birazda dolaşalım diye ordan çıktık.bu eniştemn basıma vurma konusyla ilgili sen artık çocuk deilsin nişanlı bir kızsın benm yanımda böyle basına vurmaları falan tuhafıma gidiyor dedi.haklısın hayatım ama zmnla onlarda bunu anlıycak şimdi küçük büşra olark görüyolar beni ondan yapmıstır böyle birşey ama yinede haklısın dedim.(eniştelerimin hiç biriyle aşırıya kaçan bir samimiyetim yada el şakalarım kesinlikle yoktur bu basımayediğim şaplakta ilk kez olan birşey)neyse nişanlım aynen şunları söyledi
KONUYU UZATMAK İSTEMİYORUM ZATEN NETİCEDE ENİŞTEN, TUTUP ŞİMDİ O SANA DOKUNAMAZ ŞAKA YAPAMAZ SAMİMİ OLMAYACAKSIZINIZ GBİ SAÇMA SAPAN BİRŞEYLER SÖYLEYECEK KADAR SALAK DEĞİLİM! SADECE TUHAF BULDUĞUMU DİLE GETİRDİM dedi.sedef konusyla ilgili nişanlımı uyardığımı SAMİMİ OLMALARINI İSTEMEDİĞİMİ DOKUNMAYACAK UZAK DURACAK ŞAKALAŞMAYACAK diye şartlar koyduğumu basta nişanlım olmak üzere sizde biliyorsunuz arkadaslar.tabiki direk tepkimi verdim en nefret ettiğim şeyi yapıyorsun eğer bi problemn kafana yatmayan bişey varsa gec karsıma adamakıllı anlat,böyle kendi üstünden bana laf sokma o zmn sana göre ben salağım dedim.tabiki verdiği cevap net saçmalama ben sana laf sokmadım öyle bişey düşünerek konustuysam insan değilim beni tanımıyomusun vs vs.öyle kapandı konu dondurma almaya gittik.anlatırken bile utanıyorum kendime sinir oluyorum bu sedef konusu tekrardan nasıl işlediyse içime hıncımı kimseden alamayıp dondurma satan çocuğa patladım.çocuğun aglamaklı surat ifadesini ömrümün sonuna kadar unutmıycam sanırım kendimden nefret ettim kendimi tanıyamadım.sonra gidip özür diledim yüzü güldü çocuğun ama ben yinede affedemedim kendimi haksız yere üzdüm bi insanı diye aklıma geldikçe gözlerim doluyo.en neşeli cıvıl cıvıl biriyken, bir canavara dönüyorum galiba bu konular yüzünden.artık nefret etmeye basladım kendimdende herseydende.ve artık eminim ben bu sedef konusyla ilgili ne yapcamı bilmiyorum beynim çözüm üretemiyor
Son düzenleyen: Moderatör: