Kızlar aslında biraz pişman oldum ama artık birikti içim dolu erkeklere karşı bu çocuğa patlamış oldum. O kadar pislik insanlarla karşılaştım ki artık tahammül edemiyorum sabır taştı ya .çevremdeki insanlar evde kaldı diyo yüzüme karşı annem bile. bakislariyla bile o kadar çok şey anlatıyorlar ki hayır diyeceğim insana görüşmek istemediğim insanla görüşmek zorunda kalıyorum bunların yüzünden sırf bu imajdan kurtulayim diye herkes gibi Bende isterim evlenmeyi ama kader ya belki kaderimde yok evlilik Ben ömrümün sonuna kadar bu cümleleri mi duyucam hep o imalı bakışlarla mı karşılaşıcam. ben evlenip ayrıldığını duyunca olmaz dedim anneme sorayım bir fikrini alayım dedim "mutlaka görüş evlenmiş te nolmus çocuğu bile yok , erkeğin dulu olmaz" diye bir cümle kurdu bunun üstüne tamam dedim (bu cümleyi doğru buldugum için değil üstüme yapışan bu imajdan kurtulmak için görüştüm ) . Ben utanırım ne konuşucam ki falan demiş hiç kız arkadaşı olmamış güya .buluştuk ama yüzünde güller açıyor resmen 1 saatten fazla oturduk sonra kalktık görüşürüz diyip ayrıldık açık söyleyeyim ben hoslanmistim çocuktan .hiç aramadı mesaj atmadı olumsuz düşündü heralde dedim bugün işte arkadaşım seni çok beğenmiş bekle mutlaka arar msj atar çekingen çocuk diyince umutlandım bende ama hani az çokta tahmin edebiliyorum çünkü ne kadar çekingen olsa tekrar görüşmek için bir adım atardı diye de düşündüm, akşam kararım olumsuz diye msj atınca artık patladım .yanlış yaptım belki ama bana daha çok yanlış yapılıyor, haksızlık ettim belki ama ya bana edilen haksızlıklar o yüzden yargılamayın beni attığım mesajdan dolayı hem pişmanım hem değilim