Aynen bu oldu biliyor musun..surekli ya ben sana yine ayni seyleri yasatirsam modunda bir gram kendine guvenemedi..her sey bahaneymis diyorumTatlım sorun zaten burada. Senin onun için her şeyi yapmış olan. Terapi Odası konuları diye bir kitap okumuştum. Sanırım yazarı Tülin Hanım dı.
Siz karşınızdaki insana fedakarlık yaptığını düşündükçe ve yaptıkça onun size olan nefretini oluşturur. Kızgınlık oluşturur. Çünkü karşı tarafa fırsat vermeyip kendini yetersiz hissetmesine sebep olunuyormuş. Bu da şu algıyı oluşturuyor maalesef bizde : o kadar fedakarlık yaptım gitti/ sevmedi/ umrunda olmadı. Vs....
İşin psikolojik boyutu farklı. İnsanlar kendileri için yaşamayı öğrenmeli. Mesela ben karşımdaki insan için bir şey mi yapıyorum. Bunu kendi mutluluğum için yapıyorum. Çünkü ben onu yapınca mutlu oluyorum bu işten karlıyım. Ondan da bir karşılık beklemem. Bana ne, ister karşılık versin iyiliklerime ister vermesin. Dediğim gibi karşımdaki için değil her şeyi kendim için ve istediğim için yaparım.
Kendin için yaşamayı öğrendiğinde doğru adamı bulacağını düşünüyorum. Üzülme . Giden herkes bizlerin öğretmenidir. Bir şeyler öğretirler giderler. Bunun için ona tüm kalbinle teşekkür et ve kalbinden sevgiyle uğurla