Neler demedi ki... İlk gece elinden pasaportunu alacaktim, sizinle fazla telefonda konuşturmayacaktım, fazla konuşsa telefonuna hasret kalacaktı, ancak öyle akıllanır bu kız. Evimin bir anahtarını anneme verecektim ki evden çıkmak isterse önce benden sonra ondan izin alsın vs vs. akla hayale gelmeyecek şeyler. Benim ailem kötüymüş de, beni onlardan korumalıymış...
Ben sadece işine mani olduğuma üzüldüm, vicdan yaptım... Ama bir yandan da bu lafları duyan, onun ailesinden bile hakaret duymuş biri olarak öfkeme yenildim.