Durum seni zorlastiriyor ama nekdar cok seviyorlarmis senide surekli sizin yaninizda olmak istiyorlar.size gelmek istediklerinde ders calisicaz de her gelene kitap ac okut ders calistir bidaha gelmezler
Yorumumdan dolayi neden boyle bi soruyu sorma ihtiyaci hissettiniz merak ettim. Ne fark eder
Kızlar az evvel evin kapı zili 30. kez çaldı.
Yine bir öğrencimdi tabi.
Küçük bir yer, dönüş yolunda beni görüp evimi öğrendiler.
Bir gün ikisi anlaşıp gelmiş, kapıyı açtım güzel karşıladım ilk diye.
Bir kez yine aralarında biz öğretmenin evine gittik deyince diğerleri birlikte de gidelim.
Beni de götür falan diye konuşuyorlardı :)
Başta bu durum çocukça ve sevimli bile geldi ama bugün yine bu öğrencim ben annemden izin alıp sizin eve gelcem dedi. Bir de bu en yaramazlardan okul yetmiyor dışında da gösterecek kendini :)
Hayır git derslerini yap ben evde olmam zaten dedim.
Ama dinlememiş gelmiş. Üstüne inatla abartmıyorum kapıyı ısrarla yumrukladı.
Küçücük boyu ile zile de uzanmayı başardı. 30 kez çaldı.
Açmadım, inat ettim.
Ve istemiyorum eminim.
Böyle şeyleri istemiyorum.
Açık açık gelmeyin de denmez biliyorum.
Çocuk kalbi kırmak istemem.
Velilerim de bir değişik saygısız, rahat ve bilmişler.
Sevmedim.
Nasıl denir sizce?
İşimde hiç huzurum yok..
Hiç kimsenin evine annesiz gitmeyin derseniz;Çocuk aklıyla annenizle beraber gelin diye de anlayabilirler.Kapıda hem öğrenci,hem veliyi görmüş olursunuz.Çocuk çok istedi gelmeyi,annesiz gelmeyin demişsiniz derler.Ben bu konuda artık çocuk kalbi düşünemeyeceğim sanırım.
Yarın kesin bir şekilde evime gelmeyin, hiç kimsenin de evine anneniz olmadan gitmeyin diyeceğim.
Sanırım gerçekten fazla kibarım.
Velilerle bu konuyu konuşmadım açıkçası.
Onlarla dilimiz farklı diye pek muhattap olmamaya karar verdim de:)
Ben yine çocuklarla halletmeye çalışacağım bu meseleyi sanırım.
İşte sorsanız başka yere izin vermiyorum ya hocam öğretmenine diye veriyorum diyecek tipler.
Sınıf annem çok mantıklı anlatamam
Diğer konunun kraliçesi kendisi
Ohooo siz beni hiç anlamamissiniz ki. Ben sizin evde baslarina bir sey gelir demedim ki. Cocuklarni tek basina size gonderen aileler bilncsiz, size gonderen aile baskalarina da gonderebilir dedim. O bilinci siz katmalisiniz o ailelere dedim. Haa derseniz benim oyle bir gorevim yok anlarim. Ama yarin oburgun kotu bi durum yasandiginda eminim sizde vicdan azabi cekersiniz keske ogretseydim diye. Rahatsiz olmanizi anliyorum, haklisiniz da. Ama bu cocuklar suan kotuluge acik. Bunu siz goruyosunuz. Ama aileleri boyle ben kendimi kurtarayim, fazla da yuz vermeyeyim diyorsunuz. Peki eyvallah. Bu arada ben veli degilim. Onyargiyla yazmiyorum.
Çocukların ailesi ile görüşün. Sizi sevmeleri çok güzel fakat öğretmeni dahi olsa çocuk istismarının bolca olduğu dünyada kimsenin çocuğunu tek başına kimsenin evine gondermeme kuralı kesin olmalı.Kızlar az evvel evin kapı zili 30. kez çaldı.
Yine bir öğrencimdi tabi.
Küçük bir yer, dönüş yolunda beni görüp evimi öğrendiler.
Bir gün ikisi anlaşıp gelmiş, kapıyı açtım güzel karşıladım ilk diye.
Bir kez yine aralarında biz öğretmenin evine gittik deyince diğerleri birlikte de gidelim.
Beni de götür falan diye konuşuyorlardı :)
Başta bu durum çocukça ve sevimli bile geldi ama bugün yine bu öğrencim ben annemden izin alıp sizin eve gelcem dedi. Bir de bu en yaramazlardan okul yetmiyor dışında da gösterecek kendini :)
Hayır git derslerini yap ben evde olmam zaten dedim.
Ama dinlememiş gelmiş. Üstüne inatla abartmıyorum kapıyı ısrarla yumrukladı.
Küçücük boyu ile zile de uzanmayı başardı. 30 kez çaldı.
Açmadım, inat ettim.
Ve istemiyorum eminim.
Böyle şeyleri istemiyorum.
Açık açık gelmeyin de denmez biliyorum.
Çocuk kalbi kırmak istemem.
Velilerim de bir değişik saygısız, rahat ve bilmişler.
Sevmedim.
Nasıl denir sizce?
İşimde hiç huzurum yok..
Hic bisey deme acma kapiyi yada bizde tam cikiyorduk de montunla kapiyi ac.bi sure snra gelmezİçeri almadım zaten o ilk geldiklerinde ama kapıyı açtım.
Çikolata verip gönderdim.
Eşim de rahatsız oldu.
Söyle velilerine gelmesinler diye dedi.
Artık kapıyı kesinlikle açmayacağım da.
Gelmeyin nasıl denir cidden.
Aslında karşımda saygıdan yoksun kaba insanlar var.
Onlara karşı çok da hassas olmanın anlamı yok biliyorum.
Ama yine de ruhumda, yapımda yok o terslik.
Kibarlığı bırakamıyorum kolay kolay.
Benim tersim pistir ama sabrımın taştığı yerde.
Sana göre yaptığın kibarlık ama onlara göre yumuşakbaşlılık yüz verme. Bu tiplerle karşılaşan var tabii ki olmaz olur mu? İşte onların yaptığı şey mesafe. Sende bunu yapacaksın. Sen ne kadar güçlü sert gözükürsen o kadar saygı duyacağın bir çevredesin ne yazık ki. Ben senin anlattığın insan profilini iyi biliyorum çünkü bende öyle bir bölgede görev yapıyorum. Bir güleryüz gösteren astarını isteyecek insanların olduğu bir yerdeyim. Ben çözümü mesafe koymakta buldum. Tabii bunu yapmak iki senemi aldı. Düşün yani ancak idrak ettiler. O yüzden onlar inat ettikçe sen sınır koyacaksın. Yapacağın bu.
2 yıl mı?
