• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu ne dersiniz?

CiRiLLA

Pro Üye
10 Ekim 2014
32.619
146.702
798
Diyelim ki elinizde olmayan birseyi cooook istiyorsunuz. "Şu kadarcık bile yeter, boyle olsa bile idare eder. O istedigim olsun çok mutlu olurum, başka derdim kalmaz" dediginiz şey, o cok istediginiz şey gercekten oluyor veya sahip oluyorsunuz.

Bir sure mutlusunuz ve şukrediyorsunuz ama gozunuz o şeyin daha iyisine takiliyor bu sefer ve kafaniz habire onunla mesgul o sey olana kadar yine bir hafif mutsuzluk seruveni yada farkli birsey icin ayni seviyede deli bir istek doguyor. Elinizdekine şükrediyorsunuz ama yinede istiyorsunuz.
Bunun sonu gelmeyecek mi ? Her sahip olustan sonra yeni bir istek ve burukluk... Sizde de oluyor mu napiyorsunuz?

Not: Hayatinda yokluk gormemis biri degilim.
 
Diyelim ki elinizde olmayan birseyi cooook istiyorsunuz. "Şu kadarcık bile yeter, boyle olsa bile idare eder. O istedigim olsun çok mutlu olurum, başka derdim kalmaz" dediginiz şey, o cok istediginiz şey gercekten oluyor veya sahip oluyorsunuz.

Bir sure mutlusunuz ve şukrediyorsunuz ama gozunuz o şeyin daha iyisine takiliyor bu sefer ve kafaniz habire onunla mesgul o sey olana kadar yine bir hafif mutsuzluk seruveni yada farkli birsey icin ayni seviyede deli bir istek doguyor. Elinizdekine şükrediyorsunuz ama yinede istiyorsunuz.
Bunun sonu gelmeyecek mi ? Her sahip olustan sonra yeni bir istek ve burukluk... Sizde de oluyor mu napiyorsunuz?

Not: Hayatinda yokluk gormemis biri degilim.

İnsanın tabiatı böyle, nefsi olan yaratıklarız
Ben böyle zamanlarda kötü zamanlarımı düşünüyorum ve kendimi frenliyorum
 
İnsanın tabiatı böyle, nefsi olan yaratıklarız
Ben böyle zamanlarda kötü zamanlarımı düşünüyorum ve kendimi frenliyorum

Notu oyuzden ekledim. Kotu zamanimda oldu. Yoklukta gordum hatta o yokluk zamanini bile gayet guzel idare ettim ama onlari hatirlamak beni frenlemiyor.

Hep boyle degildim ama şu aralar iyice azıttım sanki içimde bir hırs var.
Boyle dusunurken dusunurken sonra diyorum sukret bir gun düşersin, bulamazsin hicbisey diyorum. 2 gun sonra ayni seyler beynimin icinde donuyor "o benim olsun, daha iyisi olsun" bunlari dusunup sinirleniyorum.

Biliyorum istedigim olacak insallah ama oldugu zaman bu durum cozulmeyecek cunku bir suredir herseyi ayni şiddetli tutkuyla istiyorum ve o olunca baska istegim olmayacak gibi hissdiyorum yeterli diyorum ama baska isteklerim cikiyor.
 
Notu oyuzden ekledim. Kotu zamanimda oldu. Yoklukta gordum hatta o yokluk zamanini bile gayet guzel idare ettim ama onlari hatirlamak beni frenlemiyor.

Hep boyle degildim ama şu aralar iyice azıttım sanki içimde bir hırs var.
Boyle dusunurken dusunurken sonra diyorum sukret bir gun düşersin, bulamazsin hicbisey diyorum. 2 gun sonra ayni seyler beynimin icinde donuyor "o benim olsun, daha iyisi olsun" bunlari dusunup sinirleniyorum.

Biliyorum istedigim olacak insallah ama oldugu zaman bu durum cozulmeyecek cunku bir suredir herseyi ayni şiddetli tutkuyla istiyorum ve o olunca baska istegim olmayacak gibi hissdiyorum yeterli diyorum ama baska isteklerim cikiyor.

Dedim ya insanın tabiatı böyle, tüketim toplumu bizi buna sürüklüyor, farkındalık lazım, daha iyisini alsak ne olacak yine isteyeceğiz diye düşünüp kendimizle biraz inatlaşmak lazım
 
Maddi şeyler odaklı yorum yapacağım. Bu duygu hepimizde az çok var ancak buna ket vurmak önemli. Tatmin olmak, memnun kalmak adına daha fazlasını istememek lazım. Bu huzursuzluk yaratıyor çünkü. Kolay bir şey değil, nefis terbiyesini sağlamak için zorlu aşamalardan geçildiğini edebiyattan da biliyoruz ama biz de bu iç huzuru sağlamak için kendimizi durdurmalıyız.
 
Sürekli almayı ve sahip olmayı mutlu olmanın yolu olarak bize pompalayan bir düzen var.
Buna baş kaldırır isen bence daha huzurlu olursun.
Hepimizin sahip olmak istedikleri var, ama sahip olduğunda bir doyum noktasına ulaşıp onun keyfini yaşayabilmelisin.

Mesela ucuz bir arabam var, orta kalitede ev eşyalarım var, ama her biri işlevini yerine getiriyor. Bu yüzden bunların daha fazlasını hedeflemiyorum elimdekilere ne zorluklarla sahip olduğumu düşünüp yeterli buluyorum.

(Bir tek hayalim haflinger bir at :D
Onu da gerçekleştirirsem hayatta daha isteyecek bişey bulamam sanırım.)
 
Teşbihte hata olmaz, maymun iştah derim.

Malesef tüketim toplumunun dayattığı bu sürekli "al al al, alırsan daha mutlu olacaksın" mottosuna kapılınmış gidiliyor, kapılmamak lazım.
 
Kuzum alacaginiz sey ihtiyaciniz mi?bunu sorun ihtiyacinizsaa alin ama olmasa olur diyorsanizda yani ne gerek var ?simdi zor gelir frenlemek ama inanin bir iki derken umrunuzda olmayacak ....

Ki sanirim dusundugunuze gore oldu ben alıyorum seklinde kontrolsuz de degilsiniz buraya sordugunuza gore bir kontrol mekanizmasi var, bence almayin, olmayiversin cunku herseyin bir ileri versiyonu daha gelismisi var, gerek yok,para kolay kazanilmiyor gereksiz harcanmamali,cokta zengin olsanizda orta halli olsanizda iktisatli olmak faydalidir bunun basinda da gereksiz harcamalardan vazgecilmeli bence
 
Sonu yok bunu çünkü nefis meselesi işte ne yazıkki hiç bitmiyor
 
Diyelim ki elinizde olmayan birseyi cooook istiyorsunuz. "Şu kadarcık bile yeter, boyle olsa bile idare eder. O istedigim olsun çok mutlu olurum, başka derdim kalmaz" dediginiz şey, o cok istediginiz şey gercekten oluyor veya sahip oluyorsunuz.

Bir sure mutlusunuz ve şukrediyorsunuz ama gozunuz o şeyin daha iyisine takiliyor bu sefer ve kafaniz habire onunla mesgul o sey olana kadar yine bir hafif mutsuzluk seruveni yada farkli birsey icin ayni seviyede deli bir istek doguyor. Elinizdekine şükrediyorsunuz ama yinede istiyorsunuz.
Bunun sonu gelmeyecek mi ? Her sahip olustan sonra yeni bir istek ve burukluk... Sizde de oluyor mu napiyorsunuz?

Not: Hayatinda yokluk gormemis biri degilim.

Her zaman devam edıcek .
Bende 24 yıldır böyle .
Şükürrr şükür diyorum ama dayanamıyorum .
Eşimde bu durumdan şikayetçi ama işte işteee işteeee...
 
Aldığımız herşeyin bir hammaddesi var.
Biz dünyada bunları tüketiyoruz.
Gelecek nesli, çocuklarımızı düşünelim. Gereksiz aldığımız her şey onların ilerde yaşayacağı kıtlığa daha hızlı yaklaştırıyor.
80-90 larda çocuk olanlar yokluğu görmüş son kuşak.
Biz biliyoruz yokluğuda şimdikiler?
Doğadan topraktan tamamen kopmuşuz. Bu bana çok ürkütücü geliyor.
——-

Modaya uymayı bırakırsanız her şey daha kolay olur.
Bir şey sırf moda ve herkes sahip olmak istiyor diye sizde sahip olmaya çalışmayın. (Size değil genel yazıyorum)
Çünkü bunun sınırı limiti yok.
Harcamak için daha çok çalışırken hayatta gidiyor.

Nefis söz konusu olduğu için illaki hayata ayak uyduracağız. Fakat bir şeye para verirken onun kullanım ömrüyle doğru orantılı fiyat ödemeyi kabul etmek lazım. Sonra yenisine ihtiyaç olmadan bir üstüne hedef koymamak lazım.(bence)
Çünkü bu bir kısır döngü ve sınırı yok.
 
Ben ilk evlendigimde KV ve kp ile yaşıyorduk ve kötü dönemler geçirdim. 6 yıl boyunca hep Allah'ım 1goz odası olsun ama benim evim ayri olsun diye dua ettim. Sonunda gercekten sadece 1 goz odası olan bir evde oturdum:olamaz:. İlk başlarda çok mutluydum sonra Allah'ım çocuklarımın bir odası olsun 2oda 1salon olsun sobalı olsun bana yeter dedim 1yil sonra 2+1 sobalı bir eve taşındım:KK70:. Sonra o da yetmemeye başladı ve 3+1 içi yapılı doğalgazlı bir ev için dua ettim:KK70: 2yil sonra da Rabbim onu kısmet etti. Şimdi de evimin balkonu yok ve mutfağı küçük diye hayiflaniyorum:oha: insanoğlu doyumsuz. Nefis dediğimiz şey tam olarak bu. Hep daha fazla daha fazla diyoruz. Yapacak birşey yok
 
Nefis zaten hep daha fazlasını ister.
Günümüzdeki tüketim çılgınlığı da nefsin kankasi bence. Biz de arada böyle sıkışıp kalıyoruz. İsteklerimize sınır koymamiz lazim. Gerçekten ihtiyaç mi yoksa sadece istek mi iyi ayırt etmek lazim. Herkes yaşıyordur bu durumu. Özellikle otuzlardan sonra dünya malına tamah daha da artıyor diye düşünüyorum.
 
annemde sizin gibi düşünüyor bir telefonu eskitmeden 2 kameralı diye başka telefon aldı.bozulup alsa telefonu amenna diyeceğimde.
 
Diyelim ki elinizde olmayan birseyi cooook istiyorsunuz. "Şu kadarcık bile yeter, boyle olsa bile idare eder. O istedigim olsun çok mutlu olurum, başka derdim kalmaz" dediginiz şey, o cok istediginiz şey gercekten oluyor veya sahip oluyorsunuz.

Bir sure mutlusunuz ve şukrediyorsunuz ama gozunuz o şeyin daha iyisine takiliyor bu sefer ve kafaniz habire onunla mesgul o sey olana kadar yine bir hafif mutsuzluk seruveni yada farkli birsey icin ayni seviyede deli bir istek doguyor. Elinizdekine şükrediyorsunuz ama yinede istiyorsunuz.
Bunun sonu gelmeyecek mi ? Her sahip olustan sonra yeni bir istek ve burukluk... Sizde de oluyor mu napiyorsunuz?

Not: Hayatinda yokluk gormemis biri degilim.
Bende o tür durumlar yok..belki gençkızken yada çocukken olurdu. artık daha bilinçliyim. hep şu gelir aklıma 1 defa giyinipte -yıkandınmı nasıl geliyor o şey gözüne...diğer eskilerle çok farkı olmuyor benim gözümde.
 
Back
X