Eeee şimdi çocuğun hali ne? Size söylediği kadar metanetli mi?
Söyledikleri talihsiz ve kötü bir şey ama her insanın acılarla başa çıkma yöntemi farklıdır. Bazı insanlar büyük acılardan sonra gerçekten kendisini heder eder, hayatın devam edebildiğine inanmak istemez, her gece ağlar, yıllarını yas tutarak geçirir. Ama bazı insanlar da doğan her canlının öleceği gerçeğini biliyordur ve daha metanetli yaklaşır.
Aynı şekilde kimi insan kedisi, köpeği ölünce günlerce ağlar, yas tutar,yemeden içmeden kesilir. Oysa (çok uzun yıllardır kedi besleyen,koynunda uyutan biri olarak) elbet üzücü,elbet uzulurum ağlarım da. ama kedilerin ömrü kısa. Yani kısa ömrünü benimle,mutlu mesut, tok ve sevilerek geçirip ebediyete kavuştuğu için onun adına sevinirim.
Ya da dedem vefat ettiğinde, onun ve geride biraktigi ananemin adına üzüldüm ama yaşlı adam. "Allah cennetine kabul etsin, biz de onun gibi seksenimizi görürüz inşallah , Allah sıralı ölüm versin" dedim hayatıma devam ettim. Yakın zamanda dedemin kardeşi öldü, torunları hala 'sen gittin arkamdaki dağ gitti' diye storiler paylaşıyorlar, atlatamadilar... Yani onun acıyı karşılama biçimi farkli,benim farklı.
Bunda o daha çok seviyor vs demek yanlış olur.
Benim babamın hem annesi hem babası öldü mesela, babam gitti, gömdü, döndü eve - epeydir evde olmadığı için endişelenen çocuklarını sardı sarmaladi, espriler yaptı, güldürdü, hayatına devam etti. Annem ise babası öldüğünde 43 kiloya düştü, iskelet gibi kaldı, aylarca (hatta bir yıl yakın) devamlı babasını hatırlatan müzikler dinleyip mutfakta aç karnına, tek başına sigara içti durdu, her namaz sonrası ağladı... Üstünden kaç sene geçti ,yeni yeni kendine geliyor
O da böyle bir insan...
Herkesin acıyı karsilama biçimi farkli. Ama tabii "kendine ait hayatin olsa umrundA olmazdı" kötü kalpli bir cümle ama "senin baban da aniden gitsin" diye ah etmek de yeterince kötü kalpli bir cümle. O yüzden ödeşmiş kabul edin, konuyu içinizde kapatın bence
