bu sene ömrümden ömür gitti:(

nuvanda

Guru
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2011
690
0
296
Diğer
benim sorunum bi tanecik oğluşumla bu seneye kadar yarmazlıklarına dağınıklılarına göz yumuyodum bu sene 1 sınıfa başladı ve artık olaylar da beni aştı sene başındn beri kesinlikle ödev yapmıyor inanın sabah kalkıyorum elini yüzünü zorla yıkıyorum yedi yaşında oldu yemek yemez ben yediriyorum üstünü giydiriyorum ama hep zorla on dakikalık bişey 1 saat sürüyor hadi onları zar zor yaparım da ödevlerini demi ben yapaıcam ya ödev bizim için kabus oldu çok da sıkıcı bi öğretmenimiz galiba o da çok zorluyor zaten benim ki rahat zorladık ça öğretmenden okuldan soğudu okuması 1 dönem gayet iyiydi şimdilerde oda bozuldu babası çok üstüne gidiyorsun diyor öğretmeni de hiç ilgilenmiyorsunuz diyor pedagog a götürdüm ondan da bi yarar göremedik ne olur bana bir fikir bir akıl verin ne yapmalıyım öyle gitmez gerçekten çok zorlanıyorum benim gibi olanlar varmı varsa siz ne yaptınız yardım ediiiiiiiin ne olur ağlamaktan üzülmekten bıktım bu çocuk beni öldürecek
 
oglunuza biraz sorumluluk verseniz nasil olur?

"oglum bak büyüdün artik sen kendin bunu yapabilirsin ben bu isimi bitirene kadar sende ödevlerini yap yada üstünü giyin" gibi cümleler kullandinizmi?
 
Sanki arkadaşımın oğlunu tarif etmişsiniz, çok yakın dostum olduğu için birebir şahidim. Bizimki 6 sınıf bu sene 7 ye geçecek , geçerde çünkü kalma yok eğer kalma olsaydı inanın 3. yada 4. sınıfta olurdu.

Moralinizi bozmak istemem ama 1. sınıf neyse 6. sınıftada öyle, büyür akıllanır daha küçük gibi şeyleri gözardı edin. En doğru yol sizin yolunuz yani pedagog. Eğer fayda etmediyse dr.u değiştirin ama gene götürün. Maalesef ki anne ve babanın elinden uzman yardımı almadıkça birşey gelmiyor.

Oğlan eski tabir orta 1 de hala derslerini proje ödevlerini annesi yapıyor. O ise bilgisayar başına oyun oynuyor. Dikkat dağınıklığı ve hiperaktivite çıktı ilaç veriyor, ilaç olunca biraz ders çalışıyor vermezsen oda yok.
 
Son düzenleme:
Pedagoga gidin diyecektim ki oranın da kapısını çalmışsınız. 7 yaşında daha çok da küçük. Bazen çocuklar kendilerini sonradan toparlayabiliyorlar. Bilemiyorum bu vereceğim örnek çok sağlıklı bir yaklaşım mıdır, çünkü uzman değilim ama..
Benim komşumun kızı ilk okul birinci sınıfta okulu bırakmıştı. O zaman bütün komşulara dert yanardı, ben de çok başarılı bir çocuktum anneme gelip sorardı. Ama kadın hangi yöntemi denediyse olmadı. Kız iki ay okula gitti sonra bıraktı, yok gitmedi...
Adı ayşe olsun.

Bütün herkes Ayşe niye okula gitmiyorsun falan diyince iyice içine kapandı. Sonra biz sokaktaki arkadaşları karneleriyle falan okuldan gelince, herkes sevinç içinde ( o zaman ne güzeldi apatmanlara tıkılmazdık, 10 tane 15 tane arkadaşım vardı sokakta) neyse bu kız birden açıldı.

Kıskandı bizi, ya da imrendi hala bilemiyorum. İkinci sene tekrar okula kendi isteği ile başladı, biz de destek olduk. okula beraber gider gelirdik falan..

Çok başarılı bir çocuk oldu...
 
Hehe kendimi gördüm oğlunuzda, ilkokul dönemi boyunca sabahları daha fazla uyuyayım diye yatakta yatıp bacaklarımı havaya diker annemin beni giydirmesini beklerdim Dağınıklığım yüzünden aynı şekilde psikologlara götürülürdüm, derslerim başarılıydı ve uslu bir çocuktum ama ilköğretim dönemi boyunca annem masada yanıma gelip oturana kadar ödev filan yapmazdım. Sonuç şuan üniversitedeyim, kendi kendime giyinmeyi başarıyorum çok şükür ama hala acayip dağınığım, bunun çözümü yok bence Hatta yüksek ihtimalle yazısı da dağınıktır oğlunuzun?
 
Oglunuzla konusun, yani eger bilgisayar kullaniyorsa hafta ici dersini yaptiktan sonra
1 saat oynamasina izin verin.
Ders yapmiyorsa bilgisayarda yok.
Yemek yemek istemiyorsa, yemegi yerse dessert var deyin.
Yemek yoksa tatli da yok dondurmada yok.
Dersini yapmadan parka goturmeyin mesela.
 
oglunuza biraz sorumluluk verseniz nasil olur?

"oglum bak büyüdün artik sen kendin bunu yapabilirsin ben bu isimi bitirene kadar sende ödevlerini yap yada üstünü giyin" gibi cümleler kullandinizmi?
diyorum sürekli diyorum ama nafile en basitinden kıyafetlerini koyuyorum yatağın üzerine hadi yavrum giy diyorum giymiyor yada gidip başka bişi giyiyor mesela yağmur yağarken şort giycem diye tutturuyor
ayyy deme yaaa çok korkuyorum öyle olacak diye ne yapmam lazım şaşırdım getirdiğim doktor çok iyi bi doktor aslında uzman yani ama oda bişi yapamadı
benim ki başlarda gaza geliyordu yarış felan şimdi içi çekilmiş gibi zaten yapamam deyip çıkıyor işin içinden ne kadar sen yaparsın ben sana güveniyorum felan desemde etkisi olmuyor
 

Allah iyiliğini versin ağlamakla gülmek kardeşti derler ya ağlarken yorumun beni güldür dü sağolasın aynen öyle işte benim kisi üniversite derecesine gelebilecek mi bilemiyorum zeka süper ama çalışma isteği yok sen soruları oku ben çözerim okumakla vakit kaybedemem diyor ama her zaman ben okuyamam okumazsan hayatın boyunca yanlış yaparsın diyorum diyorum diyorum ama vız geliyor
 
Acaba öğretmeni istemeden oğlunuzun cesaretini mi kırdı? Başlarda rakipçiydi diyorsunuz sonradan yapamam deyip sıyrılmaya başlamış işin içinden....Güveni kırılmış olabilir mi?

Sizin gerçekten üzüldüğünüzü görse belki yapar, küçücük çocuğa da küsülür mü bilmiyorum cidden hiç deneyimim yok ama benim annem bazen kötü bişe yaptım mı çok incinir üzülürdü, başka bir odaya gider üzgün üzgün sessiz dururdu, ben de kıyamazdım anneme sonra çok üzülürdüm...o hatayı bir daha yapmazdım.

Gerçekten üzgün ve mutsuz davransanız oğlunuza ? Mesela sizden birşey istediğinde ben sana çok kırgınım ve bir süre konuşmamaya karar verdim deseniz? Hani çocukla konuşur gibi değilde büyük bir insan gibi, sana bu bu sebeplerden çok kırıldım ve sen düzelene kadar konuşmayacağım deseniz?
 
Allah yardımcınız olsun.Kızım 1,5 yaşında.Bakalım bizler neler yaşayacağız....

Bence artık kendini tamamen geri çek.Şunu yap bunu yap hiç deme.Sadece gözlemle.Ne olunca kalkıp işine geleni yapıyor,ya da ne olmayınca....

Bir dönem gözlemekle geçsin.Sonra inşallah çözülür....
 
Üstün zekalı çocuklarda bu tarz problemler olduğunu duymuştum, mesela sen oku ben çözerim okumakla vakit kaybedemem demiş. Üstün zekalı çocuklar klübü gibi birşey bulup bir de oradaki uzmanlara gösterseniz çocuğunuzu.

"Büyük zekalar, sıradan ruhlar tarafından engellenmiştir. A.Einstein"

Einstein'in bu sözünden yola çıkarak bence bir kaç uzman daha denemeye devam edin derim.
 
trt 1 de bir program var süper dadı dıye onu ızleyebılırsın..

7 yaşında ki çocuğa yemek yemiyor dıye siz yedirirseniz yemeğini tabi yemez çocuğa kural koymamışsınız sınır çizmemişsiniz.öğretmeni tabiki zorlayacak
ilgilenmese daha çok suçlu olurdu sıkıcı ne demek?
 
zaten öylelikle azıcık yaptırabiliyorum sürekli bişeyleri kullanarak yani am çok yordu beni zaten artık işe de yaramıyor mesela yemek yerken tv izliyor diyelim dolayısıyla on saatte yemiyor bende tv kapatıyorum aç diye kıyameti koparıyor bende ye açarım diyorum o da açarsan yerim diyor sıkışıp kalıyorum eter ki yesin diye mecbur açıyorum bunun gibi işte.........

ne küsmesi arkadaşım hüngür hüngür ağladım karşısında saatlerce bu sefer oda ağlyor benle özür diliyor arşana kadar yakamı bırak mıyor ama sonrası aynı
 
sıkıcı derken çok fazla ödev veriyor pedagog söylediğine göre yapmadığında eleştiriyor yapınca ödüllendirilmiyor mesela akşam yanına oturmasam hayatta ödeve başalmaz baktım başa çıkamıyorum artık yapmıyacaksan bırak öğretmenine sen açıklarsın dedim dosyanın ortasına soru işaretini koyup geri göndermiş ya tabiki benim yanlışlarım var ben yok demiyorum çok kıyımsız ve tez canlıyım bunlar hep eksi olarak gei döndü ama artık çok sıkıştım ne yapacağımı şaşırdım bide tek bana kalmıyorki babası ddesi anneanne babaanne derken iş çığrından çıkıyor
bakalım doktorumuz bi program ayarlıyacakmış bize puanlama diye inş işe yarar
 
Bu arada benim erkek kardeşim de öyleydi, ana okuluna bile gitmek istemezdi yani o derece, bir sabah dişi ağrır, bir sabah karnı ağrır...Kavga dövüş okula götürürdü annem, ilk okulda başarılıydı tabi annemin katkılarıyla, ama sonra annem de yoruldu elini eteğini çekti, şimdi bilgisayar başından alamıyoruz kendisini, biz ablalar anadolu lisesini okuduk, üniversite kazandık, o hiç gaza gelemedi bir türlü. 3 gün gaza geliyo, sonra yine aynı...

Ama bunun nedenlerinin altında ben şunu görüyorum: annem beni yetiştirirken hiç taviz vermezdi. Hayır ise hayırdı, kardeşimse ağlar bağırır yırtınırdı annem de mecbur kalırdı, ama annemin mecbur kaldığını gören kardeşim, bunu daha fazla kullanmaya başladı.

Mesela televizyon meselesinde siz galip gelmelisiniz, bırakın ortalığı yaksın döksün kıyamet koparsın ama siz galip gelin. ( biliyorum kolay mı diyeceksiniz, elbette değildir ama sonunda galip geleceksinizdir)

Çünkü bağırıp çağırsada sonunda siz galip gelince işe yaramadığını anlayacaktır. Bir de bir keresinde kardeşim annemi yemek yememekle tehdit etmişti, ders çalışmam için üzerime gelirsen bir daha hiç yemek yemem, cidden bir gün yemek yemedi. Annem ana yüreği dayanamıyor, zorladım annemi dedim hayır o zaman hep seni kullanacak, 2.günün öğlen vakti, yemek yedi ödevlerini de yaptı...

Belki biraz kuvvetli davranmak lazım yumuşamamak lazım ama bunu UZUN SÜRELİ yapmak lazım. Arada tavizler verip tekrar denenirse de başarılı olunmayabilir.
 
ayyy deme yaaa çok korkuyorum öyle olacak diye ne yapmam lazım şaşırdım getirdiğim doktor çok iyi bi doktor aslında uzman yani ama oda bişi yapamadı

gerçekten korkutmak değil amacım ancak küçükkken gerekli tedibrleri almanızı sağlamak. Hani derler ya davulun sesi uzaktan hoş gelir. Öyle konuşmakla, kurallar koymakla olmuyor bu işler. Gerçektende hep denir konuşun, sanki ana baba bunu düşünemiyor. Konuşmak kurallar koymak aklına gelmiyor. O işin teorik kısmı, pratik kısmı hiçte öyle değil.

Kaç kere kulağı elimde kalıyordu ders çalıştırırken (annesi benim canım aramızda hiç ayrı gayrı yoktur yani niye çocuğumun kulağını çektin falan demez)

İnşallah inşallah sizinki farklıdır, bizimki gibi değildir düzelir ama ya böyle giderse deyip önlem alınmalı. O önlemde nasıl olacaksa !!!
 
Son düzenleme:
kızımda değil ama oğlumda bu durumları çok yaşadım....en sonunda orta2 de doktora götürdüm...ogün dershane çıkışı babasıyla beraber gitmiştik ve odadan içeri girdiğimizde benim elimde oğlanın çantası, kitapları,suyu ve hava sıcak olduğu için hırkası vardı....doktor çocukla bir süre yalnız konuştuktan sonra beni çağırdı ve ''daha kapıda sizi gördüğümde sorunun çocukta değil sizde olduğunu anlamıştım...oğlunuzdan önce sizi düzeltmemiz gerekecek...aşırı korumacı ve mükemmeliyetçi bir annesiniz''dedi...ardından çocuğun sorumluluklarını alması için benim elimi üzerimden çekmem ve babasını devreye sokmamı önerdi....o günden sonra velisi babası oldu ve okul toplantılarına ben katılmadım....bugün itibariyle üniversiteye giden, herkes tarafından sevilen,hiçbir kötü alışkanlığı olmayan terbiyeli bir oğul anasıyım....şunu öğrendim ki çok sevmeli ama bağımlılık geliştirmemeliyiz...
 
gerçekten de öyle ben zaten yaptığın hatanın farkındayım babasının hem çok vakti yok hemde oda oğlum gibi çok rahat bi insan
 
Oğlunuz aynı kardeşim, o da okulla dersle sorumluluk bilinciyle ilgilenmezdi.Ödevlerini bile zorla annem yaptırır ya da bazen annem kendisi yapardı.Okula gitmeden önce okuma yazmayı sökmüş, işlem yapabiliyordu.Okulun ilk haftasında müdüre dilekçe verip "matematik hariç tüm dersleri kaldırın, çok sıkıcı" diye yazmıştı Yazısı berbat, dikkati dağınık, hiperaktivite ve şımarıklıkla dolu ve uzun süre çileli, dertli ve şikayet dolu bir dönemden sonra seneye inşallah mühendis olarak okuldan mezun olacak.
Yani bu çile- en azından bizim ailedeki- hala devam ediyor.Geçen sene yazın yanımıza geldiğinde üniversite ingilizce ödevlerini hala ben zorlayarak yaptırıyor, annem ona ek kitap arıyordu ve bu çocuk 22 yaşında! Şimdiler de annem "inşallah yüksek lisansa falan kalkışmaz" diyor çünkü hepimiz onun ödevlerinden, kitaplarından ve onu dürtmekten bıktık İnsan evladı okumasın ister mi, valla biz artık istemiyoruz, üniversiteden mezun olsun yeter diyoruz , çünkü daha fazlasına mecalimiz ailecek kalmadı

Size sadece peygamber sabrı diliyorum, iyilikle, bitmek bilmeyen irade ve disiplinle her daim ona sorumluluklarını hatırlatarak, son derece güler yüzle, bitmeyen bir sabırla yanında olmanız onda da inşallah fayda gösterecektir.

Bir de bazen huyu, suyu bilemedim belki kişilik özellikleri etkiliyor kişinin eğitim hayatını da.Ben de inek gibi çalışan, çok başarılı bir öğrenciydim mesela.Öss sınavında yabancı dilden 100 sorudan 99 net yaptığımda babam "Beni hayal kırıklığına uğrattın, ben senden 100 soruda 100 net isterdim, 99 değil" diye benimle bir hafta küs kalmıştı. Şimdi düşünüyorum da her eve böylesi bir evlat da lazım yani, sen 99 net için evladına böyle yap sonra 22 yıl diğer evladının peşinden koş dur işte, ilahi adalet (Sözüm size değil elbet)

Umarım sizin süreç kısa ve çözümlü olur, oğlunuzun ilerideki başarılarını alkışlarken, bugünlere gülüp geçersiniz.
 
Son düzenleme:
Ben çok agresif sinirli bir insanımdır. Evliyim ama çocuğum yok. Mesela bazı anneleri görüyorum çocuk ağlaya ağlaya istediğini yaptırıyor hayır demiyor anne de. Bende diyorum ki benim çocuğum böyle birşey yapsa gözümü bile kırpmam. Belki çocuğum olmadığı için böyle geliyor bana bilmiyorum.

Mesela siz televizyon konusunda yanlış yapmışsınız. Çocuğun sizi tehdit etmesi ne demek ? Açmassan yemem demiş. Açmasaydınız ve yemeseydi. Küçük bebek değil ki bu açlıktan ölsün. 3 yaşındaki iştahsız çocuk bile acıkınca kendi başının çaresine bakar.

Yağmurda şort giymek istiyormuş. Giysin. Arkadaşları güler büyük ihtimalle ve yaptığının yanlış olduğunu anlar. Siz üstüne çok düşmüşsünüz. Biraz yalnız bırakın ne yapmak isityorsa onu yapsın bir süre sonra sıkılır eminim. Birde böyle deneyin derim ben
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…