- 31 Mart 2023
- 211
- 35
- 21
- Konu Sahibi itsmeduygu
- #1
Sürekli aynı mevzulardan buraya yazıyorum ama, başka anlatacak kimsem yok, tecrübesi olan insanları dinlemek beni hoşnut ediyor. 9 ay önce terk edildim, sonunda yoluma baktım ve birine şans verdim. Bir aydır da görüşüyoruz ama uzak mesafe olduğumuz için buluşmadık. Okullar tatil oldu çünkü. Tam bu esnada eski sevgilim en yakın arkadaşıma duygunun hayatında biri mi var, o ilişkide ben hatalıydım, kendimi geri çektim falan fistan demiş. Arkadaşım da cevap vermemiş ama onun arkadaşları benim konuştuğum biri olduğunu zaten anladı. Neyse ben bu olayı bilmiyordum yeni öğrendim, pişmanlığını bu şekilde söyleyince sadece oh olsun sürünsün dedim. Hayatımda olan adamı her anlamda daha üstün tutuyorum ve neden beni mutsuz eden birine bağlı kalayım ki? Twitter’dan hatta “uzun zaman sonra ilk defa mutluyum” tarzında tweetler atıyordum. dün arkadaşım eski sevgilimin bir tweetini gönderdi “bugün mutluyum umarım daim olur” tarzında. Arkadaşıma benim hayatımda kim olup olmadığını sorduktan 10 gün sonra böyle şeyler yapması garip geldi hepimize ama benim derdim bu değil. Hayatında biri var mı bilmiyorum ama bu tweets görünce garip hissettim. Onun hiç mutlu olmamasını istiyordum. Elbette yolumuza bakmamız gerektiğini vs. Ben de biliyorum ama böyle hissediyorum. Hem de ilk ayrıldığım kişi olduğu için de ne hissetmeliyim onu bile bilmiyorum. Bu onu unutamamak mı yoksa ilk başta böyle şeyler hissetmek normal mi? Tamamen hafızadan silme gibi bir durum söz konusu değil, dönmesinş falan istemiyorum ama stalklamadan da duramıyorum. Kendimi kınadığım insanlar gibi hissediyorum sadece. Bana tavsiye verir misiniz