kendi cephemden anlatmaya çalışayım
annesine ve babasına çok düşkün onları incitmemeye çok özen gösteren bir evladım onlara verdiğim değer ölçülemez. Fakat şöyle bir durum var bu dünyada beni en iyi anlayan en sevdiğim her koşulda yanımda olmasını istediğim tek bir insan var o da eşim. sevgi ve değer geldiğiniz aile ve kurduğunuz aile açılarından kıyaslanmaması gereken farklı kulvarlarda görülmesi gereken kavramlar.
ailesini eşinden üstün tutan bir insanın tavrı ne kadar yanlışsa, (ortada ciddi bir problem yoksa) evlenir evlenmez ailesine sırtını dönüp eşinden başkasını görmeyen insanın tavrı da o kadar yanlıştır.
en güzeli her iki kulvar için de gereken değeri ve özeni göstermektir. ailesini ikinci plana atan insanın iyi anne/baba, eşini ikinci plana atanın da iyi bir eş olacağını düşünmüyorum.
herkese verilecek değer farklıdır
mesela anne başka eş başka farklı üsluplar ve yaklaşımlarla belli edilir sevgi.
kıyaslamaya giren ya da eşine annesine aynı bakış açısıyla davranan insanlar yanılgıdadır.
mesela bilirim eşim annesini çok sever çok değer verir ama sevgisini bana gösterdiği gibi göstermez. ya da benle tartışmasında alttan alabilir ya da beni kırmamaya özen gösterir ama annesini şımarıkça kırıp sonra rahatlıkla gönlünü alabilir.
bilemiyorum belki de kişiliğe göre davranıyor. acaba kayınvalidem de beni gibi eli maşalı cazgır olsaydı eşim ona bu kadar rahat davranabilir miydi bilemiyorum
sözün özü: girmeyin bu kıyaslamaya kendinizi yıpratırsınız. siz hal ve hareketlerinizle duruşunuzla zaten size verilecek değeri belirlersiniz. değerinizi anlamayanla da uğraşmaya değmez
ama araya kendimde girdim onada zarar gelmesin diye . ilk öncelikli düşündüğüm abim oldu , canı yanmasın istedim. e eşiminde yanmasın ama birini tutmak zorundaydım 
