- 2 Ocak 2018
- 308
- 88
- 103
- Konu Sahibi kahvesevenkiz
- #1
Iyi aksamlar öncelikle herkese. Bogulmus gibi hissediyorum su dünya denizinde kendimi su anda. Motivasyona ihtiyacim var..belki birazda beni anlayip bana derman olacak birisine ihtiyacim var.
Ben haftaya 26 yasima basicam. Ama daha hayatimin basindayim. Istedigim bir bölümü okumak kaydiyla 2. bölüm okumak icin ugrasip duruyorum. Bu durumdaki yas gecti vah ah sendromunu gectim allahtan minyonumda 18 gösteriyorum. Benim asil derdim ne biliyo musunuz? Böyle sevilmemek, derin muhabbet kuramamak. Asiri hassas birisiyim ben. Sevgilimle olmadi, ayrildik. Cok sevince mi olmuyor, bana mi katlanamiyorlar bilmiyorum ama olmuyor iste. Kimse arkamdan kosmuyor oysa cogu evlenen tanidigim insanlarin sevgilileri kurtardi ayriliklarini yani erkek tarafi. Ne bileyim olmuyor hic bende. Iyi kalbimi sevemiyor kimse. Sevsede bunaliyor benden. Asiri hassasligimla sanirim kimse bas edemicek. Annemle babamdan o duygusal bagi kuramadim maalesef belkide onun acligidir bendeki kücüklügümden gelen.. Su an mesela onlar memleketteler haliyle 65 yasinda insanlar orada huzurlu oluyorlar. Telefonda görüstügümde sizi cok seviyorum diyerek sevgimi gösteriyorum.. Yanimda olduklarinda sariliyorum. Böyle artik icimdeki sevgiyi göstermek, yasamak istiyorum herkesle. Gecen bana kirildigini söyleyen arkadasimla bulusup cicek aldim mesela. Ama o beni kirdigi halde bisey yapmadi. Sevgililerimde de üzerlerine asiri düstügüm icin bunalttim galiba. Ne bileyim ya. olmuyor iste.. Bugün yolda yürürken bir kedi geldi yanima. Ona yaklastim adeta insanlardan görmedigim yakinligi onda hissettim. Oksadim nasilda sevindi hemen iki adim ötede belinin üzerine yatarak simardi, Arkadaslarimla aram soguk, gururludurlar kendileri mantiklariyla hareket ederler. Iyi ki onlara uymayan bir sey söyle sana kin tutarlar. öyle de arkadasim var maalesef. ne bileyim sanki o güzel insanlar atlara binip gitmisler gercekten. sevmek sevilmek derin muhabbetler kurmak istiyorum iste cünkü bu beni cok mutlu ediyor ya. ama olmuyor. olmuyor iste. benim samimiyetim herkese agir geliyor!! aglayan ben, enerjisi düsen yine ben. yalnizligi severdim eskiden ama artik üzülüyorum. Benide seven cikar mi ki su fani dünyada ciksa bile bende onu sever miyim ki?
gecen ayrildigim sevgilimin kötü hallerini düsünerek ona mi kaldim diyerek göya kendimi gaza getirdim ve sonra kosuya cikip boks hareketleri yapmistim iyi gelmisti. Ama bugün 2 bucuk ay önce ayrildigim sevgilime yazdigim mesaja o soguk cevap yazinca bitti hissiyati verdi iste benimde moralim cok bozuldu. Üzüldüm iste öyle böyle degil cok üzüldüm. Kalbim acidi. Cok korkuyorum insanlardan ve bu dünyadan. Seni baslarda cok seviyorum diyenler bir bir gidiyor cünkü. Artik hersey bos geliyor bana.

Ben haftaya 26 yasima basicam. Ama daha hayatimin basindayim. Istedigim bir bölümü okumak kaydiyla 2. bölüm okumak icin ugrasip duruyorum. Bu durumdaki yas gecti vah ah sendromunu gectim allahtan minyonumda 18 gösteriyorum. Benim asil derdim ne biliyo musunuz? Böyle sevilmemek, derin muhabbet kuramamak. Asiri hassas birisiyim ben. Sevgilimle olmadi, ayrildik. Cok sevince mi olmuyor, bana mi katlanamiyorlar bilmiyorum ama olmuyor iste. Kimse arkamdan kosmuyor oysa cogu evlenen tanidigim insanlarin sevgilileri kurtardi ayriliklarini yani erkek tarafi. Ne bileyim olmuyor hic bende. Iyi kalbimi sevemiyor kimse. Sevsede bunaliyor benden. Asiri hassasligimla sanirim kimse bas edemicek. Annemle babamdan o duygusal bagi kuramadim maalesef belkide onun acligidir bendeki kücüklügümden gelen.. Su an mesela onlar memleketteler haliyle 65 yasinda insanlar orada huzurlu oluyorlar. Telefonda görüstügümde sizi cok seviyorum diyerek sevgimi gösteriyorum.. Yanimda olduklarinda sariliyorum. Böyle artik icimdeki sevgiyi göstermek, yasamak istiyorum herkesle. Gecen bana kirildigini söyleyen arkadasimla bulusup cicek aldim mesela. Ama o beni kirdigi halde bisey yapmadi. Sevgililerimde de üzerlerine asiri düstügüm icin bunalttim galiba. Ne bileyim ya. olmuyor iste.. Bugün yolda yürürken bir kedi geldi yanima. Ona yaklastim adeta insanlardan görmedigim yakinligi onda hissettim. Oksadim nasilda sevindi hemen iki adim ötede belinin üzerine yatarak simardi, Arkadaslarimla aram soguk, gururludurlar kendileri mantiklariyla hareket ederler. Iyi ki onlara uymayan bir sey söyle sana kin tutarlar. öyle de arkadasim var maalesef. ne bileyim sanki o güzel insanlar atlara binip gitmisler gercekten. sevmek sevilmek derin muhabbetler kurmak istiyorum iste cünkü bu beni cok mutlu ediyor ya. ama olmuyor. olmuyor iste. benim samimiyetim herkese agir geliyor!! aglayan ben, enerjisi düsen yine ben. yalnizligi severdim eskiden ama artik üzülüyorum. Benide seven cikar mi ki su fani dünyada ciksa bile bende onu sever miyim ki?
gecen ayrildigim sevgilimin kötü hallerini düsünerek ona mi kaldim diyerek göya kendimi gaza getirdim ve sonra kosuya cikip boks hareketleri yapmistim iyi gelmisti. Ama bugün 2 bucuk ay önce ayrildigim sevgilime yazdigim mesaja o soguk cevap yazinca bitti hissiyati verdi iste benimde moralim cok bozuldu. Üzüldüm iste öyle böyle degil cok üzüldüm. Kalbim acidi. Cok korkuyorum insanlardan ve bu dünyadan. Seni baslarda cok seviyorum diyenler bir bir gidiyor cünkü. Artik hersey bos geliyor bana.

