Ben de zaman zaman durup oyun oynayan minik çocukları mutluluk ve huzurla izliyorum. Bir çiçeği, bir kuşu, bir meleği izlercesine. . Çocuğuma baktı, izledi, normal kelimelerle konuşmaya çalıştı, gülümsedi, göz kırptı, iletişim kurmak istedi vs diye insanlara saygısızlığı, saldırmayı, darpı, taciz suçlamasında bulunmayı hak ve doğru olarak gören insan psikolojisini sağlıklı bulmuyorum.
İnsanlara güvensiz olabilirsin, çocuğundan endişeli olabilirsin, hatta bu konuda obsesif olabilirsin ama bunların hiçbiri insanlara fiziksel ve psikolojik saldırı hakkı vermez sana
Üstelik 15 yaşında bir insana böyle bir çamur atarak onu darp etmek onun ruhunda ne izler bırakır diye düşünemeyen, sadece kendi çocuğuna anne, başkasının çocuğuna canavar olabilen sorunlu bir kişiliksin
Psikolojide de hukuksal olarak da insani anlamda da büyük yanlış içindesin. O çocuğun annesi olsaydım senden şikayetçi olur ve ceza alman için elimden geleni yapardım ve gerçekten pişman ederdim seni bu yaptığına .
Hepimizin çocuğu, yeğeni, öğrencisi, torunu var. Kötü şeyler okuyor izliyoruz endişeleniyoruz diye kimseye iftira atmaya saldırmaya hakkımız yok. Tedbirlerimizi artırmak ve çocuğumuzu bu konuda eğitmektir insani anlamda olması gereken.