çok berbat içinden çıkılmaz bi hal alan sorunum var ve ben işin içinden çıkamaz oldum... 9-10 aydır bulimia nevrosaa hastasıyım bunun ne olduğunu hastalığa yakalandıktan sonra öğrendim yeme bozukluğu yediğini çıkarma kilo aalmaktan korkma ama asla kendine engel olamama sürekli kendime sözler veriyorum bugün olmucaak çıkaarmıcam sağlıklı beslencem ama olmuyo olmuyo kontrolden çıkıyorum o an takıntılı bi insan oldum 25 yaşındayım... kazık kadar insanım anlıcanız ama resmen takıntılı biri oldum çıktım kilo ile ilgili konulaarın konuşulmasına tahammül edemiyorum tartıya çıkaamıyorum. kaaç kilo olduğumu bile bilmiyorum. onun üzerine çıkar da istemedğim bişi görürsem dünyam aaltüst olur gibi gelio deli gibi biişi oldum aklımda sürekli yememeliyim oluo ama gün sonu patlamaa yaşayıp deli giibi yiyip çıkaarıyorum azıcık kilo aaldığımı hissetsem tüm günüm berbat oluyo allahım bana yardım et doktora gittim. psikiyaatriye aanlattım prozac verdi biraz kullandım işe yaaramadı bıraktım aartık hayaata küstüm. en mutlu olmam gereken aanlaar aaama ben bataktayım neden 2 aylık evliyim ve eşime sürekli yalan söylüyorum midem ağrıyo bulanıo ondan kustum kusuyorum... haalbuki yeme krizlerimden dolaayı olduğunu bilmio aama yakında anlar nereye kadar böyle gider ki ben bi batağa saplandımm ve çıkamıyorum...
Neden prozac i biraktiniz..
Biraz kullandim demissiniz antidepresanlar biraz kullanimla etki göstermez zaten bir ay içinde yan etkileri gider en az iki uç ay içinde kendinizi toparlamaya baslarsiniz...
Doktorunuz size Birak demeden birakmaniz doğruoolmamis.
Tekrar doktora gidin ve doktorunuzu dinleyin..
Psikologa gitmiyor musun sekerim? Terapiyi ihmal etme bence kesinlikle.
Bir de soyle bir onerim var. Calisiyor musun? Calisiyorsan isine iyice konsantre ol, yemeyi/yememyi dusunmemeye calis. Ogle yemegine is arkadaslarinla gidersen normal bir sekilde yemek zorunda kalirsin nasilsa.
Calismiyorsan gunduzleri annene/kardesine/arkadasina oturmaya git mesela sekerim. Etrafinda insan varken yeme/yememeyi daha az dusunursun, baska insanlarla beraberce yemek ye bence.
Beraber vakit gecirecegin kimse yoksa, vakit gecirecek bir seyler bul. Ne bileyim, kursa, dansa gidebilirsin mesela. Bir de sana acik havada sporu oneririm, aksamlari esinle yuruyus yap mesela, hem karnin acikir, hem de kendini daha saglikli hissedersin.
Iradeni zorla kuzum, midenin, bagirsaklarinin, yemek borunun tahrip oldugunu dusun, kendine zarar verme artik. Internette bulimia dan olen kadinlarin fotograflari var, ac bence bak ve kendine gel.
Bu sorunumu kimse bilmiyor bazen uzun süre kusmadıgım oluyo bazen günde birkaç defa mesela Ramazan'da 1 ay boyunca hiç kusmadım orucumu da tuttum hayat ne kadar güzeldi ben yemeği fazla kaçırınca kusmaya kalkıyorum ama öyle böyle fazla değil benimki ne bulursam ağzıma tıkmak gibi
Ben işin garip yanı öğretmenim sabahçıyım 12 de çıkıyorum işte zaten bundan sonra beni zorluyo evde fazla süre yalnız kalıyorum bi meşgale bulsam belki dediğiniz gibi böyle olmayacak sorunum hala gizli kimse bilmiyor işte ben normal yaşamıma devam etmeye çalışıyorum
Evde yalniz kalmamak en iyisi sekerim. Hem kafan oyalanir, hem de normal bir sekilde yemek yersin. Etrafinda insan varken ister istemez normal davranmak zorunda kalacaksin.
Ankara'daysan resim/heykel kursuna gidebilirsin, ben cok severimOnerebilecegim guzel bir kurs var.
Bence sen spor da yap. Spor yaparsan sismanlama korkun da azalir, bildigim kadariyla bulimia nin baslangici sismanlama takintisi.
Yine çok uzun zaman olmuşEvet sevda hala devam ediyo özel mesaj atamıyorum uzun zamandır giremedim mesajını yeni gördüm bana yardımcı olur musun nasıl yendin ne yaptın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?