- 23 Temmuz 2015
- 1.339
- 1.678
- 53
- 32
- Konu Sahibi persephone__
-
- #1
Hayatımın en kötü günlerini yaşıyorum. Hem eşimle sorunlarım artık had safhada, hbir çözümü yokmgibi görünüyor. Hem de ailemin de kendi içinde sorunları var. Her yönden çok ama çok mutsuzum. Sürekli ağlıyorum, uyanık olduğum zamanların %90'ı ağlamakla geçiyor. Terapist bile yardımcı olamıyor çünkü dduygularımı anlatamıyorum ifade edeyorum. Hayatın sonunda gibi hissediyorum. Her şey berbat. Her gün uyandığımda saatlerce yataktan kalkamıyorum kalkmak yeni bir güne uyanmak istemiyorum.
Bunların sebeplerine yzun uzun değinmeyeceğim zira eşimle problemlerimden bütün kk bıktı, ailemle ilgili olanlar da anlatırken beni çok üzüyor. Aslında terapinin başarılı olmaması bi yandan bu yüzden. Şimdi de panik atak çıktı anlatırken çok ağlıyorum. Günde en az bi kez kriz gibi bişey geçiriyorum. Hayatta hiçbir şey olamayacağımı böyle sonusza kadar çürüyüp gideceğimi hissediyorum.
Neyse bugün kafama biley takıldı. Eşimle yine tartışıyoduk ben de ona ben seni böyle tepeme çıkardım sana çok kıymet verdiğim için bana istediğin gibi dvranma hakkını kendinde gördün dedim. O da belki de öyle biraz daha ağır olsaydın bu kadar üstüme düşmeseydin byle olmazdı dedi. Sizce evli iki insan arasında böyle bişey olabilir mi ? Bu kaçan kovalanır felsefesi yeni flört edenler için geçerli değil mi ? Gerçi ben hep böyleydim ona karşı ama sonuçta evlendik. Byle demesi doğru mu ?
Şimdi bu kadar şeyin arasında buna mı takıldın diyeceksiniz de her sorunumu anlatsam kimse okumak istemez özellikle aileminkiler falan. Sadece bu kknuda fikrinizi merak ettim. Gerçi evet doğru diyor derseniz de artık bişeyi değiştiremem eşimle ilişkimiz olabilecek en berbat hale geldi ama bilmiyorum sormak istedim.
ağzıyla demiş işte şişirme şunun egosunu ne anlıyosunuz şu erkekleri bu kadar pohpohlamaktan anlamadım gittiO da belki de öyle biraz daha ağır olsaydın bu kadar üstüme düşmeseydin byle olmazdı dedi.
Kendini evlenmek zorunda hissetmekle wn büyük tavizi verdin persephoneHayatımın en kötü günlerini yaşıyorum. Hem eşimle sorunlarım artık had safhada, hbir çözümü yokmgibi görünüyor. Hem de ailemin de kendi içinde sorunları var. Her yönden çok ama çok mutsuzum. Sürekli ağlıyorum, uyanık olduğum zamanların %90'ı ağlamakla geçiyor. Terapist bile yardımcı olamıyor çünkü dduygularımı anlatamıyorum ifade edeyorum. Hayatın sonunda gibi hissediyorum. Her şey berbat. Her gün uyandığımda saatlerce yataktan kalkamıyorum kalkmak yeni bir güne uyanmak istemiyorum.
Bunların sebeplerine yzun uzun değinmeyeceğim zira eşimle problemlerimden bütün kk bıktı, ailemle ilgili olanlar da anlatırken beni çok üzüyor. Aslında terapinin başarılı olmaması bi yandan bu yüzden. Şimdi de panik atak çıktı anlatırken çok ağlıyorum. Günde en az bi kez kriz gibi bişey geçiriyorum. Hayatta hiçbir şey olamayacağımı böyle sonusza kadar çürüyüp gideceğimi hissediyorum.
Neyse bugün kafama biley takıldı. Eşimle yine tartışıyoduk ben de ona ben seni böyle tepeme çıkardım sana çok kıymet verdiğim için bana istediğin gibi dvranma hakkını kendinde gördün dedim. O da belki de öyle biraz daha ağır olsaydın bu kadar üstüme düşmeseydin byle olmazdı dedi. Sizce evli iki insan arasında böyle bişey olabilir mi ? Bu kaçan kovalanır felsefesi yeni flört edenler için geçerli değil mi ? Gerçi ben hep böyleydim ona karşı ama sonuçta evlendik. Byle demesi doğru mu ?
Şimdi bu kadar şeyin arasında buna mı takıldın diyeceksiniz de her sorunumu anlatsam kimse okumak istemez özellikle aileminkiler falan. Sadece bu kknuda fikrinizi merak ettim. Gerçi evet doğru diyor derseniz de artık bişeyi değiştiremem eşimle ilişkimiz olabilecek en berbat hale geldi ama bilmiyorum sormak istedim.
canım sürekli kötüyüm dersen kötü olursun. hayatta ölümden başka herşeyin çaresi vardır. kalk silkelen kendine gel. bol bol dua et ve ben iyyim de. sen iyi olursan hayata sıkı sıkı tutunursan artık hayattan zevk alıp hayatın tadını çıkarırsan bu enerjin eşinede yansır. evliliğinle ilgili sorunlarında yok olurHayatımın en kötü günlerini yaşıyorum. Hem eşimle sorunlarım artık had safhada, hbir çözümü yokmgibi görünüyor. Hem de ailemin de kendi içinde sorunları var. Her yönden çok ama çok mutsuzum. Sürekli ağlıyorum, uyanık olduğum zamanların %90'ı ağlamakla geçiyor. Terapist bile yardımcı olamıyor çünkü dduygularımı anlatamıyorum ifade edeyorum. Hayatın sonunda gibi hissediyorum. Her şey berbat. Her gün uyandığımda saatlerce yataktan kalkamıyorum kalkmak yeni bir güne uyanmak istemiyorum.
Bunların sebeplerine yzun uzun değinmeyeceğim zira eşimle problemlerimden bütün kk bıktı, ailemle ilgili olanlar da anlatırken beni çok üzüyor. Aslında terapinin başarılı olmaması bi yandan bu yüzden. Şimdi de panik atak çıktı anlatırken çok ağlıyorum. Günde en az bi kez kriz gibi bişey geçiriyorum. Hayatta hiçbir şey olamayacağımı böyle sonusza kadar çürüyüp gideceğimi hissediyorum.
Neyse bugün kafama biley takıldı. Eşimle yine tartışıyoduk ben de ona ben seni böyle tepeme çıkardım sana çok kıymet verdiğim için bana istediğin gibi dvranma hakkını kendinde gördün dedim. O da belki de öyle biraz daha ağır olsaydın bu kadar üstüme düşmeseydin byle olmazdı dedi. Sizce evli iki insan arasında böyle bişey olabilir mi ? Bu kaçan kovalanır felsefesi yeni flört edenler için geçerli değil mi ? Gerçi ben hep böyleydim ona karşı ama sonuçta evlendik. Byle demesi doğru mu ?
Şimdi bu kadar şeyin arasında buna mı takıldın diyeceksiniz de her sorunumu anlatsam kimse okumak istemez özellikle aileminkiler falan. Sadece bu kknuda fikrinizi merak ettim. Gerçi evet doğru diyor derseniz de artık bişeyi değiştiremem eşimle ilişkimiz olabilecek en berbat hale geldi ama bilmiyorum sormak istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?