Ya kızlar boşandım malum, hayatım yolunda elhamdülillah. Mutluyum sanki hiç ben yaşamamış gibiyim. Ama hayatımda herkes sürekli acıyan bir yüz ifadesiyle "keşke olmasaydı" yok efendim "biz demiştik" deyip duruyorlar. Ben atlattım geçti diyorum. "Öyle ama işte. Keşke olmasaydı. Yon önceden şöyle iyi bi kızdın şimdi böyle oldun." bilmem ne. Sanki namussuzluk yaptım. Karakterimi aldırdım. Var mı böyle bir şey Allah aşkına ya. 
Takmayayım diyorum ama her dedikleri içime oturuyor. Napacağım ben bunlarla? 


