• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bunaldım, boğuluyorum...

Ben sizi çok iyi anladım özellikle de son satırdaki "oturup konuş demeyin" kısmını. Benim tavsiyem uzaklaşabiliyorsanuz uzaklaşın. Aile törpülüyor insanın ömrünü.

Ailene karşı gelme, insanın ailesi gibi yok nankörlük etme diye sizi taşlamaya gelenleri de unursamayın. İnsan yaşadığını bilir.
 
Bunlar sadece yaşadıklarımın çok küçük bir kısmı. Hepsini anlatmaya kalksaydım sayfalar dolardı. Okuyan herkese teşekkür ederim.
 
Ben sizi çok iyi anladım özellikle de son satırdaki "oturup konuş demeyin" kısmını. Benim tavsiyem uzaklaşabiliyorsanuz uzaklaşın. Aile törpülüyor insanın ömrünü.

Ailene karşı gelme, insanın ailesi gibi yok nankörlük etme diye sizi taşlamaya gelenleri de unursamayın. İnsan yaşadığını bilir.

Sizin bir konunuzu okumuştum geçen günlerde. Çok üzülmüştüm. İnsan yaşadıklarına benzer şeyler yaşayan birişerine denk gelince çok iyi anlıyor karşısındakini. Ben de sizi anlıyorum inanın ki. 21 yaşındayım ama sanki 70 yılın yorgunluğu var bedenimde. 1 yılda bu hale geldim. Başıma gelmeyen rahatsızlık kalmadı. Buna da şükür. O kadar üzülüyorum ki. Hem evdekilerle tartışınca onlara da acıyorum ama kendime de engel olamıyorum. Hiçbir zaman bize kötü anne baba olmadılar ama bu huzursuzluklar birbirimize karşı olan her şeyi azalttı. Kimi zaman 'muska mı yapıldı bize?' diye düşünüyorum. Ne oldu bize? Nasıl bu hale geldik? anlamıyorum. Elimden geldiğince uzaklaşmak için uğraşacağım. Başka çarem yok.
 
Konusmayla da olmuyorsa ne denir ki. Hayatinizi kurmaya bakin derim.

Ben de onun için uğraşıyorum. 30 bin lira kredi almıştı babam. Benim üniversiteye başladığım ilk yıl. Keçi almıştı ve okulum için kullanılmıştı. Sonra 30 bin lira daha çekti. Benim için en fazla 10 bin lira kullanılmıştır ama babama göre 30 bin lira sadece benim okulum için kullanılmış. Sanki özelde okuyordum da.
 
Sizin bir konunuzu okumuştum geçen günlerde. Çok üzülmüştüm. İnsan yaşadıklarına benzer şeyler yaşayan birişerine denk gelince çok iyi anlıyor karşısındakini. Ben de sizi anlıyorum inanın ki. 21 yaşındayım ama sanki 70 yılın yorgunluğu var bedenimde. 1 yılda bu hale geldim. Başıma gelmeyen rahatsızlık kalmadı. Buna da şükür. O kadar üzülüyorum ki. Hem evdekilerle tartışınca onlara da acıyorum ama kendime de engel olamıyorum. Hiçbir zaman bize kötü anne baba olmadılar ama bu huzursuzluklar birbirimize karşı olan her şeyi azalttı. Kimi zaman 'muska mı yapıldı bize?' diye düşünüyorum. Ne oldu bize? Nasıl bu hale geldik? anlamıyorum. Elimden geldiğince uzaklaşmak için uğraşacağım. Başka çarem yok.

Çok güzel söyledin canım kötü ana baba olmadılar ama iletişimsiz, sevgi ve saygısız bir aile olduk. Bugün yine yazdım çok dolmuşum atamıyorum kafamdakileri.. Uzaklaş demek kolay belki ama savaş bunun için. Ben çok pişmanım zamanında mesafe koyamadığım için....
 
Çok güzel söyledin canım kötü ana baba olmadılar ama iletişimsiz, sevgi ve saygısız bir aile olduk. Bugün yine yazdım çok dolmuşum atamıyorum kafamdakileri.. Uzaklaş demek kolay belki ama savaş bunun için. Ben çok pişmanım zamanında mesafe koyamadığım için....

Biz de son 2 yıla yakındır sevgisiz ve saygısız bir aileye dönüşüverdik. Özellikle son 1 yıldır her şey daha beter oldu. Benim de kafamda o kadar çok şey var ki yazarken nasıl yazacağım, hangi birisini yazacağım diye düşünüyorum. Ablacığım bir an önce okulumu bitirip gitmek istiyorum. 4 yıl nasıl geçecek bilmiyorum ama okulumu bitirip gitmeye odakladım kendimi. Onlara bir şey olsa Allah korusun mahvolurum ama sanırım huzur için uzak olmak daha iyi.
 
Back
X