- 6 Ocak 2019
- 5.736
- 16.737
- Konu Sahibi CiNNET NUR
- #1
Herkese merhaba nasılsınız arkadaşlar iyisinizdir umarım.
ben hiç iyi değilim ve içimi döküp motive olmaya, desteklerinize çok ihtiyacım var.
buraya giriyorum sağa sola sataşıyorum kakara kikiri yapıyorum ama içimdeki tüm bedenimi sıkıştıran bu berbat his geçmiyor.
Nedeni de tahmin edersiniz ki kızım.
Eşimle olan sorunları hallettik iyi ki sizleri dinleyip ani bir karar vermemişim.
hayatımda herşey yolunda gidiyor ama kızımın hasta olması bana hiçbir şeyden zevk aldırmıyor. anlık mutluluklar yaşıyorum sonra hemen geçiyor. kızımla yaşadığım bunca şeyden sonra diyorumki ben bu zamana kadar hiç acı çekmemişim ve benim dert sandığım şeyler dertcikten ibaretmiş. evlat meğerse imtihanların en ağırı en zoruymuş...
zırt diye konuya girdim bilmeyenleriniz için kısa bir bilgilendirme yapayım kızım 8 aylık ve en ağır kalp anomalisine sahip bugüne kadar 3 kez ameliyat oldu. ameliyatlardan birinde pıhtılaşma sorunundan dolayı beynine pıhtı attı ve verilmiş sadakamız varmış ki acil müdahale ile sağ salim atlattı. şimdilik atlattı çok şükür ama bu pıhtılaşma kalıtsal olduğu için ve kızım kalp hastası olduğu için hayatının her alanında tehlike arz edecek.
30 kasımda anjiyo olacak genel anesteziyle ve ben ondan bile çok korkuyorum çünkü anestezi sonrası pıhtı atma riski çok yüksek kızımın. ardından açık kalp ameliyatı olacak bu zamana kadar olduğu ameliyatlar hep küçük kesilerle yapılmıştı. ama bu sefer kızımın göğsünü tamamen açacaklar ve bunu düşünmek bile beni çok üzüyor neredeyse sürekli gözlerim dolu içim sıkışık geziyorum
hiç mutlu değilim ben kızımı kaybetmekten çok Korkuyorum. inancım tam olsa da bu düşünceden kurtulamıyorum. keşke diyorum kendi kalbimi verebilsem yavrum yaşasa da ben onun acı çektiğini hiç görmesem....
nolur bana teselli verin güzel şeyler söyleyin geçecek diyin atlatacak diyin.... kızımı çok seviyorum onsuz bir hayatı düşünmek bile beni çılgına döndürüyor. bir şeyler söyleyin bana arkadaşlar
ben hiç iyi değilim ve içimi döküp motive olmaya, desteklerinize çok ihtiyacım var.
buraya giriyorum sağa sola sataşıyorum kakara kikiri yapıyorum ama içimdeki tüm bedenimi sıkıştıran bu berbat his geçmiyor.
Nedeni de tahmin edersiniz ki kızım.
Eşimle olan sorunları hallettik iyi ki sizleri dinleyip ani bir karar vermemişim.
hayatımda herşey yolunda gidiyor ama kızımın hasta olması bana hiçbir şeyden zevk aldırmıyor. anlık mutluluklar yaşıyorum sonra hemen geçiyor. kızımla yaşadığım bunca şeyden sonra diyorumki ben bu zamana kadar hiç acı çekmemişim ve benim dert sandığım şeyler dertcikten ibaretmiş. evlat meğerse imtihanların en ağırı en zoruymuş...
zırt diye konuya girdim bilmeyenleriniz için kısa bir bilgilendirme yapayım kızım 8 aylık ve en ağır kalp anomalisine sahip bugüne kadar 3 kez ameliyat oldu. ameliyatlardan birinde pıhtılaşma sorunundan dolayı beynine pıhtı attı ve verilmiş sadakamız varmış ki acil müdahale ile sağ salim atlattı. şimdilik atlattı çok şükür ama bu pıhtılaşma kalıtsal olduğu için ve kızım kalp hastası olduğu için hayatının her alanında tehlike arz edecek.
30 kasımda anjiyo olacak genel anesteziyle ve ben ondan bile çok korkuyorum çünkü anestezi sonrası pıhtı atma riski çok yüksek kızımın. ardından açık kalp ameliyatı olacak bu zamana kadar olduğu ameliyatlar hep küçük kesilerle yapılmıştı. ama bu sefer kızımın göğsünü tamamen açacaklar ve bunu düşünmek bile beni çok üzüyor neredeyse sürekli gözlerim dolu içim sıkışık geziyorum
hiç mutlu değilim ben kızımı kaybetmekten çok Korkuyorum. inancım tam olsa da bu düşünceden kurtulamıyorum. keşke diyorum kendi kalbimi verebilsem yavrum yaşasa da ben onun acı çektiğini hiç görmesem....
nolur bana teselli verin güzel şeyler söyleyin geçecek diyin atlatacak diyin.... kızımı çok seviyorum onsuz bir hayatı düşünmek bile beni çılgına döndürüyor. bir şeyler söyleyin bana arkadaşlar
Son düzenleme: