- 7 Mart 2014
- 546
- 1.873
- 313
teşekkür ederim, tam olarak bahsim bu,
'yiyemeyeceğim' bir parayı kazanmamın önemi ne? gerçekten her şey para değil,
teşekkür ederim
teşekkür ederim, tam olarak bahsim bu,Türkiye şartların da güzel paralar. Sorumlu olmak zor malesef. İnsanlarla uğraşmak, insanları yönetmek gerçekten zor. Para kazanıp parayı harcayamadıktan tabiri caizce ezemedikten sonra bir anlamı yok.Hayata bir kez geliyoruz.Kadın erkek farketmez herkes sosyalleşmeye gerek duyuyor.Bence kendinize çevrenize vakit ayırabileceğiniz pozisyon bir alt pozisyon ise tercih edebilirsiniz. Robot gibi çalışmakta bir yere kadar. Herşey para değil.
Bana ilaç sektörü gibi geldiAy çatlayacagim nedir bu iş? Avon mu satıyorsunuz
E zaten yönetici dediğin bu şekilde oluyor. Ekip veya personele yönetim iş verir ve takibini yapar. Bizimkinde kazanç değil ama atacağın yanlış bir imza çok kötü sonuçlar doğurabilir. Personelin yaptığı yanlışı sen düzeltirsin ve tekrar denenir vs. Artı olarak kurum müdürüsündür fakat amirin muhakkak vardır. Bazı şartları farklı ama yöneticilik böyle bir şey.Şöyle açıklayayım, buradaki yönetici pozisyonu sadece yöneticilik içermiyor. Yönetici olmasaydım yapmam gereken iş temposunun üstüne, bir de aynı tempoyla ekibi çalıştırmak ekleniyor. Eğer kendi görevlerimde bir eksik olursa, ya da ekipte bir fire olursa bu kazancımı etkiliyor. Yani ekibi çalıştır kendin rahat et gibi bi durum söz konusu değil, ekibin yaptığı işleri ben de yapmak ekibe de doğru bir şekilde yaptırmak zorundayım. Biri olmazsa iki taraftan edineceğim kazanctan da oluyorum.
Kazancının iyi olmasının sebebi de yalnızca bu.
Ayrıca bir üst bağlı olduğum yöneticimin emrine amadeyim, enteresan bir sektör burası.
Para aynıysa daha rahat işe geçerdim. Millet benle mı yaşıyor stresi de dediklerini takacağım kafayaMerhaba,
Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.
Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,
Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )
Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.
Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.
Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Arada fark da çokmuş yaa. Üstlerinizle konuşup işlerinizi kolaylaştırma şansı yok muŞu an iki kademeli olarak ortalama 200-250 bandını görüyorum.
Eğer istifa edip bir alt pozisyondan başlarsam 150k ları göreceğim maks.
30 yıl özel sektörde çalıştım, tecrübemle diyebilirim ki aynı sektörün içinde alt bir pozisyona asla gitmeyin, bütün emeklerinizi yakarsınız.Merhaba,
Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.
Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,
Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )
Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.
Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.
Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Mâdem ‘statü ve kazanç kaybı’na zihnen râzısınız ve diğer iş %100 siz HE deyince hazır, o taktirde bu anlattıklarınızı DAHA PROFESYONEL BİR KILIFA SOKulmuş hâliyle üstünüze anlatsanız. Ben olsaydım en tez vakitte randevu oluşturup ‘Ben aklımı yitirmek üzere saçma sapan şeyler düşünmeye başladım stresten, MUHAKKAK BİR ASİSTANA İHTİYACIM VAR’ diyerek altımdakilerden kafama yatanlardan birini de gösterip XY olsun, veyâ siz seçin’ ayrıca ‘bundan sonra X saatte çıkıyorum, saçım başım birbirine girdi, müşterilere de rezil oluyoruz’ ‘Yılda muhakkak X gün dinlenmeye ihtiyâcım var’ gibi şartlar koşarak durumu OLDUĞU GİBİ SUNardım.teşekkür ederim, tam olarak bahsim bu,
'yiyemeyeceğim' bir parayı kazanmamın önemi ne? gerçekten her şey para değil,
teşekkür ederim
Genç ve enerji varken biraz zorlanmak daha mantıklı ama psikolojim aryık kaldırmıyor derseniz de ikinci firmaya geçin.Merhaba,
Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.
Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,
Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )
Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.
Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.
Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
Gerekli yatırımlarını yaptın mı ? Ev araba hisse kenarda para ,altın döviz vsŞu an iki kademeli olarak ortalama 200-250 bandını görüyorum.
Eğer istifa edip bir alt pozisyondan başlarsam 150k ları göreceğim maks.
Bir evim bir arabam var, şükür ki üç beş bi şeyler de attım kenara, e tabi bunun üst limiti yok her şeyin daha iyisi daha fazlası var lakin en azından bana bu yeter dediğim durumdayımGerekli yatırımlarını yaptın mı ? Ev araba hisse kenarda para ,altın döviz vs
Yani bu sorunun cevabı bence biraz değişken. Kaç yaşındasınız, evli misiniz, eviniz arabanız var mı, çocuğunuz var mı?
Ben memurum, kariyer uzmanıyım merkezde. Eşim baya büyük global bir şirkette yönetici. Eşimle ayni okuldan mezunuz, benzer bölümlerden. Eşim ve benzer niteliklerdeki okul arkadaşlarım beni maaş olarak 2'ye 3'e katliyor
Bizim maaşlar kamuya açık bilgi zaten 75-85 arasinda değişiyor kideme göre.
Sizin işinizle ilgili en kötü şey haftada 6 gün olması bence. İsterlerse 500 bin versinler ben tercih etmem eğer imkanım varsa. Hele ki yıllık izinlerinizi de istediğiniz gibi planlayamıyorsanız değmiyor bence bu strese. Benim eşim de çok yoğun çalışıyor, sık sık mesaiye kaldığı oluyor filan ama en azından haftasonları ve yıllık izinleri nispeten daha rahat.
Şu an bekar ve çocuksuzsanız çok sıkıntı değil belki ama çocuklu hayatta bu şekilde devam etmek sıkıntı olabilir.
200-250 binden 100-150 bine düşmek seni çok etkilemeyecekse psikolojin daha önemli , önceki mesajımda genç ve dinamikken çalışmak gerek diyordum ama sen yapmışsın birikimini 100-150 de Türkiye için iyi bir kazanç. Hakkında hayırlısı olsun.Bir evim bir arabam var, şükür ki üç beş bi şeyler de attım kenara, e tabi bunun üst limiti yok her şeyin daha iyisi daha fazlası var lakin en azından bana bu yeter dediğim durumdayım
ev araba var,
Evliyim ve mevcut şartlarda çocuk düşünmem imkansız, doğurursam kovarlar zaten bu pozisyonda, diğer pozisyonda geri dönebilirim
Bu tamamen kişinin içinde olduğu duruma göre değişir. Benim küçük bir cocugum var. Şu andaki durumda daha üst bir pozisyonda veya farklı bir yerde olmak gözümü korkutur. Çünkü kendimi tam anlamı ile ise verememe düşüncesi olabilir, cesaret edemem. İçinde bulunduğum durumdan maksimum verip almaya bakarım, düzenimi bozmak istemem.Merhaba,
Ben 5 yıldır aynı firmada çalışıyorum, kazancı çok iyi ama çooook stresli bir işteyim. Tanınmamak adına firma adı veremiyorum ama bu sektör yayılmadan önce orta halli bir firmaya girdim, üç yılın sonunda sektör çok talep görmediği için yönetici pozisyonuna atandım lakin bu atamadan sonra sektör devleşti ve benim bulunduğum pozisyon çok kıymetli oldu, ben ise genç yaşta büyük bi şans yakalamış oldum bla bla bla.
Ama çok bunaldım, artık stres saçlarımı beyazlatıyor. Benim önümde iki yol var,
Ya buradan ayrılacağım ve rakiplerden birine başlayacağım, yönetici olmayacağım, olmam için de sonrasında yıllar geçmesi gerekecek çünkü hem yaşım genç hem de buradaki atamam bile büyük bir şanstı, sadece doğru zamanda doğru yerdeydim o kadar. Ama kafam çoooook rahat olacak. Gelirim yine iyi olacak, gelirde çok minimal sapmalar var ( ne alaka demeyin diye açıklıyorum, yöneticiyken başkalarının başarısından kazanç sağlıyorsun, değilken kendi başarından. kümülatifte hesapladığında iki taraf da neredeyse aynı paraları kazanmış oluyor, biri 10x ise diğeri de 8x, birinde başkasına yaptırarak diğerinde kendin yaparak, çok bi fark yok. )
Bu durumda beni korkutan sıfırdan başlayacak olmak. Bi de herkes mala bak, kovuldu herhalde, yoksa neden o firmadan çıkıp burada bu pozisyona başlasın falan diyecekmiş gibime geliyor, ki diyecektir. Ama biraz daha bu pozisyonda çalışırsam stresten öleceğim artık. Ben de yaşıtlarım gibi yıllık izinler planlamak, tatillere çıkmak, sorumluluğumu müdürümün üstüne yığıp keyfime bakmak, paramı kazanmak kazandığımı harcamak istiyorum. Bir buçuk yıl önce evlenip evime taşındım, hesapladım bu bir buçuk yılda evimde üst üste iki gün hiç geçirmemişim. Haftanın 6 günü çalışıyorum.
Ama kime sorsam 'o kadar emek verdin, biraz ekmeğini ye, ne zamandır o ekibi toparlamak için uğraşıyorsun, tam ekip oturdu yapılacak hareket mi bırakıp gitmek...?' minvalinde konuşuyor. ama ben iyi değilim.
Sizlerden görüş almak istedim hanımlar. Böyle bir durumda birincil önceliğiniz ne olurdu? İstifa edersem hayat kalitem artacak, etmezsem kariyer anlamında çok iyi ilerlemeler alabileceğim bir pozisyondayım, ama aldığım her ilerleme daha stresli bir işi getirecek. Siz olsanız ne yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?