- 26 Mayıs 2018
- 348
- 403
- 36
- Konu Sahibi ferayfusun87
- #1
Merhaba kızlar. Bir süre önce yaşadığım şehire, önceden tanıdığım bir kız taşındı. Kızı seneler evvel yaptığım bir stajdan tanıyorum, o zamanlar biraz arkadaşlık etmiştik sonra hayat gailesi derken kopmuştuk. Neyse kız bana yazdı görüşelim diye ben de sevindim arkadaş oluruz diye. Çünkü bu şehir memleketim değil ve iş için geldim, küçük de bir şehir. Taşınırken baya yardım ettim yakınıma taşındı, sonra haftada 2-3 defa buluşmaya başladık.
Ama bir süre sonra beni "arkadaşlarınla tanıştır, çevrenle tanıştır, ortamınla tanıştır" diye daralmaya başladı. Öyle ki her görüşmenin gündem maddesi bu hale geldi. Bunaldım bir yandan da "ben sıkıcı mıyım benim arkadaşlığım Yetmiyor mu" diye düşünmeye başladım. Kızlar bir de benim burda pek bir çevrem yok, pandemi vardı zaten sadece iştekileri tanıyorum onlar da kendi hayatında. Açıklamaya çalıştım ama anlamıyor. Geçen işyerinde emekli olan biri için açık havada çok ufak bir kutlama yaptık pasta kestik. Sosyal medyadan görmüş ve "niye beni çağırmadın ben de gelir kaynaşırdım. Çevre yapmam lazım" falan diye trip attı bozuldum yani çağırmak zorunda mıyım? Kendimi çevre yapmak için kullanılmaya çalışılıyor gibi hissediyorum. Dün de birlikteydik ben komşuma rastladım sokakta ve ayaküstü konuştuk, bu da lafa girdi ve adeta beni görmezden gelerek kadınla sohbet etmeye muhabbet kurmaya çalıştı sinir oldum o an ben yokmuşum gibi davranmasına. Kızlar bir de ben geçmişte iyi niyetle, ortama yeni katılan biri olduğu zaman arkadaş grubumla kaynaştırmak için elinden geleni yapan biri olmuşumdur ama her defasında sonradan giren kişi beni gruptan dışlamaya atmaya çalıştı 4-5 defa başıma geldi bu olay ve üzülmüştüm. Kızın bu ısrarı bana geçmişi hatırlatıyor aynı şeyleri yaşamak istemiyorum ve o nedenle içimden de gelmiyor zaten yoğun çalışırken bir de onun ortamlara Girmesi için çabalamak. Ama her buluşmada darlıyor beni. Napmalıyım sizce kızlar arkadaş kaybetmek de istemiyorum bu küçük şehirde. Siz olsanız napardınız?
Ama bir süre sonra beni "arkadaşlarınla tanıştır, çevrenle tanıştır, ortamınla tanıştır" diye daralmaya başladı. Öyle ki her görüşmenin gündem maddesi bu hale geldi. Bunaldım bir yandan da "ben sıkıcı mıyım benim arkadaşlığım Yetmiyor mu" diye düşünmeye başladım. Kızlar bir de benim burda pek bir çevrem yok, pandemi vardı zaten sadece iştekileri tanıyorum onlar da kendi hayatında. Açıklamaya çalıştım ama anlamıyor. Geçen işyerinde emekli olan biri için açık havada çok ufak bir kutlama yaptık pasta kestik. Sosyal medyadan görmüş ve "niye beni çağırmadın ben de gelir kaynaşırdım. Çevre yapmam lazım" falan diye trip attı bozuldum yani çağırmak zorunda mıyım? Kendimi çevre yapmak için kullanılmaya çalışılıyor gibi hissediyorum. Dün de birlikteydik ben komşuma rastladım sokakta ve ayaküstü konuştuk, bu da lafa girdi ve adeta beni görmezden gelerek kadınla sohbet etmeye muhabbet kurmaya çalıştı sinir oldum o an ben yokmuşum gibi davranmasına. Kızlar bir de ben geçmişte iyi niyetle, ortama yeni katılan biri olduğu zaman arkadaş grubumla kaynaştırmak için elinden geleni yapan biri olmuşumdur ama her defasında sonradan giren kişi beni gruptan dışlamaya atmaya çalıştı 4-5 defa başıma geldi bu olay ve üzülmüştüm. Kızın bu ısrarı bana geçmişi hatırlatıyor aynı şeyleri yaşamak istemiyorum ve o nedenle içimden de gelmiyor zaten yoğun çalışırken bir de onun ortamlara Girmesi için çabalamak. Ama her buluşmada darlıyor beni. Napmalıyım sizce kızlar arkadaş kaybetmek de istemiyorum bu küçük şehirde. Siz olsanız napardınız?