Bundan kurtulamıyorum

yalniz kalpler .!.:

genelde bir okul kazaninca, mezun olunca vs bulursun ozguveni.. sana o firsat verilmemis elinden alinmis. simdi kendin olustur o firsati. yasadigin yerde imkanin varsa aciktan sinavlara gir.. muhakkak lise mezunu ol en az. hayat hep boyle kucuk yerlerde gecmeyecek. buyuk sehre tasinirsiniz, is ararsin, ehliyet alirsin.. hic belli olmaz hayatin ne getirecegi. sen kendini hazirla. okul okumak gercekten icinden gelmiyorsa bir meslek edin. her gecen gun zararina.. 30 yasina gelio de ayni seyleri yine dert ediyor olmamak icin hemen simdi basla o zaman 7 yillik terzi olursun veya ne meslek bulursan.. evinde tikir tikir yaparsin isini para gecer eline. aslinda bir zaman cocugun olmamasi firsat. benim de olmuyor cocugum simdilik. kendimi gelistirmeye bakiyorum bu bos zamanlarda. once kendine inan. bir de seni asagiya cekecek insanlarla cok oturup kalkma. bulustugu zaman kek borek, cocuk bez kaka muhabbeti yapan, dedikodu yapan bos insanlarla cok vakit harcama. yakin cevrende sizin oraya yasamaya gelmis memur, dr hanim varsa onlarla arkadaslik kurmaya bak.. cocuklarina bakici olabilirsin onlarin mesela. oyle insanlarla paylasim icinde ol. belli ki farkli bir karakterin var, bakis acin genis.. yoksa bunlari dert etmez kisir yapar komsu cagirir gunu oyle gecirirsin.. ahh bu aileler okuyacak cocugu okutmuyorlar..

Genişletmek için tıkla...

eylulcmre .!.:

Sizi okutmayan aileyi üzün zaten. Hayatları boyunca yaptıklarına pişman olsunlar

Genişletmek için tıkla...

Yeniumutlaradogru .!.:

Babam şu an okutmadıği için pişman evlatlarımdan başarılı olan tek çocuğu da okutmadım, keşke okutsaydım demiş anneme.

Genişletmek için tıkla...

Yeniumutlaradogru .!.:

Merhaba arkadaşlar..

Size uzatmadan problemimi anlatmak istiyorum, lütfen işime yarayacak gerçekten beni iyi edecek yorumlar yapın.

23 yaşındayım, evliyim. Çalışmıyorum, bir mesleğim de yok açıkçası. Okumadım çünkü ailem okutmadı, çok mücadele ettim ama olmadı zaten küçüktüm 13 yaşında aldılar okuldan. Her neyse sorunuma gelecek olursak :

Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.

Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor. Hep eksik hissediyorum, hep bir şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum, sevgiyi hak etmiyorum, iyilikleri hak etmiyorum, çocuğum olmuyor mesela, diyorum ki kendi kendime anne olmayı bile hak etmiyorum. Dışarıya karşı belli etmesem de içimde yenemiyorum çok rahatsız oluyorum.

Dışarı çıktığım zamanlarda hep etrafa bakıyorum acaba insanlar bana bakıp benimle dalga geçiyor mu diye.
Aslında çok düzgün giyinirim, tesettürlüyüm çok hoş şeyler giyerim ama içimdeki bu ses beni bitiriyor hep insanlar beni aşağılayacak dalga geçecek, ben hiç bir şeyi hak etmiyorum diyip duruyorum. Mutlu olamıyorum..

Öfke kontrolüm de yok, öfkelendiğim zaman sürekli bağırıyorum kimseyi duymamak için. Biri ağzını açsa ona da susması için var gücümle bağırıyorum. Ailemi üzüyorum elimde olmadan sonra pişman oluyorum, çünkü kendime o an engel olamıyorum, psikolojik destek alacak durumum, imkanım yok, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık lütfen bana yardım edin...

Genişletmek için tıkla...

Yeniumutlaradogru .!.:

Evet çok haklısınız, bir gün bir tanıdığım hamile değil misin diye sormuştu. Bende hayır deyince 'doğurmak senin neyine, doğurup napacaksın ki, sen mi doğuracaksın' gibi sözler sarfetti. Çocuk açısından duyuyorum ara ara böyle şeyler.
Başka şeyler için de önceden çok duyardım.

İzin vereceğim kendime ve umarım dediğiniz gibi ruhum güzelliğe doyar..

Genişletmek için tıkla...

Yeniumutlaradogru .!.:

Merhaba arkadaşlar..

Size uzatmadan problemimi anlatmak istiyorum, lütfen işime yarayacak gerçekten beni iyi edecek yorumlar yapın.

23 yaşındayım, evliyim. Çalışmıyorum, bir mesleğim de yok açıkçası. Okumadım çünkü ailem okutmadı, çok mücadele ettim ama olmadı zaten küçüktüm 13 yaşında aldılar okuldan. Her neyse sorunuma gelecek olursak :

Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.

Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor. Hep eksik hissediyorum, hep bir şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum, sevgiyi hak etmiyorum, iyilikleri hak etmiyorum, çocuğum olmuyor mesela, diyorum ki kendi kendime anne olmayı bile hak etmiyorum. Dışarıya karşı belli etmesem de içimde yenemiyorum çok rahatsız oluyorum.

Dışarı çıktığım zamanlarda hep etrafa bakıyorum acaba insanlar bana bakıp benimle dalga geçiyor mu diye.
Aslında çok düzgün giyinirim, tesettürlüyüm çok hoş şeyler giyerim ama içimdeki bu ses beni bitiriyor hep insanlar beni aşağılayacak dalga geçecek, ben hiç bir şeyi hak etmiyorum diyip duruyorum. Mutlu olamıyorum..

Öfke kontrolüm de yok, öfkelendiğim zaman sürekli bağırıyorum kimseyi duymamak için. Biri ağzını açsa ona da susması için var gücümle bağırıyorum. Ailemi üzüyorum elimde olmadan sonra pişman oluyorum, çünkü kendime o an engel olamıyorum, psikolojik destek alacak durumum, imkanım yok, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık lütfen bana yardım edin...

Genişletmek için tıkla...

eylulcmre .!.:

İnşallah hep kemirir o hüzün içini. Hakediyor böyle insanlarz Yorumlarınızı okudum da maşallah ne kadar aklı başında kendini bilen birisiniz. Tekrar evde çalışarak okumaya çalışsanız. Çocuk işine en az 5 sene ara verip okumaya çalışsanız.

Genişletmek için tıkla...

Turkandrnb .!.:

Elalem degil elli alem sizinle dalga gecse ne olur baskalarinin dusuncelerine kulak asarsanız kendi hayatinizi kaçırırsınız. Bu hayat kendi hayatini yasayamayan milyarlarca insanla dolu. Ne gerek var. Ayse fatma beni sevmese, benle dalga gecse bana ne? Zamaninda okumamis olabilirsiniz ama kendinizi gelistirebilirsiniz. Mesleginiz yok. Dikiş, nakış, muhasebe, resim, bilgisayar, dil vb kurslara gidebilirsiniz. Ustelik bedava kurslarda var. Kitap okuyabilirsiniz. Bir ara Turkiyenin bir koyunde bir teyze bilmem kac yüz kitap okumuz, köyünü örgütlemiş ve Ronaldo ile reklam filmi cekmisti. Kendinize ceki düzen verin. Daha hayatinizin basindasiniz. Ufakta olsa bir ise girin aciktan okuyun. Hersey sizin elinizde. Cok zor sartlarda kendi hayatlarini kurtaran insanlara tanik oldum. Vazgecmeyin, yakınmayın, çareler arayin. Sizi çözüm aramakta olduğunuz yol kurtaracak. Kendinize güzel davranın. Kimse kimsenin tirnagi bile olamaz.

Genişletmek için tıkla...

Nilul .!.:

Kendinle çelişki yasadigini düşünüyorum guzel giyindiğini biliyorsun ama begenilmemekten dalga gecilmekten korkuyosun bir yerde icinde kavga ettiğin biri var gibi sanki herşeyi kafanda biriktiriyorsun kavgan bitmiyor kendini sev düşüncelerini anla neyi istediğini senin neyi mutlu ettiğini neyin kızdırdığını bul

Genişletmek için tıkla...

nazannazli2 .!.:

artık olan olmuş niye okumadın niye evlendim demek saçma bence. çok fazla kendimi eve kapatıp asasyolleştiğimde bana da olqn bir durum bu. arkadaş çevreniz var mı? eşiniz açısından sorun olmazsa ara sıra arkadaşlarınızla vakit geçirin

Genişletmek için tıkla...

FearEatsTheSoul .!.:

Madem psikoloji alanı ilginizi çekiyor ve bu konuda okuma yapmayı seviyorsunuz, size psikonet yayınları kendine yardım serisinden "iyi hissetmek" ve özellikle "özgüveni keşfedin" kitaplarını öneririm.

Genişletmek için tıkla...

Esrin mine .!.:

Benim geçtiğim yolları yeni arşınlamaya başlamışsın. Ben de okutulmadım, erken yaşta evlendim. Bunalımdaydım, kendimi hakir görüyordum. Aileme o kadar kızgındım ki ağza alınmayacak şeyler söylerdim. Psikiyatriste gitmek yerine çocuk yaptım ve herşey daha da kötüye gitti. Sana ilk tavsiyem "şu durumda sakın çocuk yapma". Önce kendini sakinleştir. Seni değersiz hissettiren ne, eşin mi, ailen mi, okumamış olman mı? Önceden olsa açıktan okulunu tamamla derdim ben öyle yaptım ama artık okumanın bir kıymeti kalmadı. Bir el zanaatı öğrenmeye başla. Dikiş nakış olur, oyma sanatı olur, kumaş boyama olur. Kendini aynı iş üzerinde sıkılmadan bıkmadan uzmanlaştır. Psikiyatriste git ve verdiği ilacı kullan. İlaçtan korkma, ilaç zihnini meşgul eden gereksiz düşüncelerden seni temizleyecek. Sonrasına sonra bakarsın. Bu dediklerimi yaparsan kendin için çok iyi şeyler yapmış olacaksın. Aynı yollardan geçen bir ablan olarak yazıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tebessumanne .!.:

Sizi çok iyi anlıyorum vereceğim en büyük tavsiye hemen okula başlamanız..13 yaşında biraktiysaniz liseden başlayacaksınız vakit kaybetmeden yazılın açık liseye.Sonra sınavlara hazirlanir üniversite okursunuz uzaktan eğitim çocuk gelişimi bölümü açan çok güzel üniversiteler var bitirip anaokulu öğretmeni olabilirsiniz veya başka bir bölüm bilemiyorum ilgi alanınızı.Kurslara da yazılın halk eğitim merkezlerinde gelişim müzik aleti vs kursları var hobi edinin oralarda arkadaş da edineceksiniz ve inanın bana hayatınızda yepyeni bir sayfa açılacak hiç bir şey için geç değil.

Genişletmek için tıkla...

Yeniumutlaradogru .!.:

Merhaba arkadaşlar..

Size uzatmadan problemimi anlatmak istiyorum, lütfen işime yarayacak gerçekten beni iyi edecek yorumlar yapın.

23 yaşındayım, evliyim. Çalışmıyorum, bir mesleğim de yok açıkçası. Okumadım çünkü ailem okutmadı, çok mücadele ettim ama olmadı zaten küçüktüm 13 yaşında aldılar okuldan. Her neyse sorunuma gelecek olursak :

Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.

Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor. Hep eksik hissediyorum, hep bir şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum, sevgiyi hak etmiyorum, iyilikleri hak etmiyorum, çocuğum olmuyor mesela, diyorum ki kendi kendime anne olmayı bile hak etmiyorum. Dışarıya karşı belli etmesem de içimde yenemiyorum çok rahatsız oluyorum.

Dışarı çıktığım zamanlarda hep etrafa bakıyorum acaba insanlar bana bakıp benimle dalga geçiyor mu diye.
Aslında çok düzgün giyinirim, tesettürlüyüm çok hoş şeyler giyerim ama içimdeki bu ses beni bitiriyor hep insanlar beni aşağılayacak dalga geçecek, ben hiç bir şeyi hak etmiyorum diyip duruyorum. Mutlu olamıyorum..

Öfke kontrolüm de yok, öfkelendiğim zaman sürekli bağırıyorum kimseyi duymamak için. Biri ağzını açsa ona da susması için var gücümle bağırıyorum. Ailemi üzüyorum elimde olmadan sonra pişman oluyorum, çünkü kendime o an engel olamıyorum, psikolojik destek alacak durumum, imkanım yok, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık lütfen bana yardım edin...

Genişletmek için tıkla...